TOSCA
HDZ
DE VOLMAAKTE
BUTLER
NIEUWE
CREATIES
vtwde%tme
CUTEX
1
12
Poeder, doos 0.60
Creme, tuben 0.50 en 0.90
Creme, potten .1.25
door Richard Kcrernc
Brillantine, flesch 0.75,1.10
Brillantine, tuben 0.50
Het was al laat, toen ze van het
golfvehl terugkeerden: er hing
een zware mis! over den weg en de
auto van den kolonel liep slecht. Blake
serveerde de whisky-soda in de studeer
kamer van Robert Miles.
Belangstellend sloeg de kolonel den
butler gade, terwijl deze heen en weer
liep. De man had werkelijk een indruk
wekkende gestalte. Vlug, doch zonder
overhaasting, deed hij zijn werk en er
ontging niets aan zijn schrandere oogen.
Grijzende bakkebaarden gaven hem een
min of meer indrukwekkend voorkomen.
Hij had een zware, sympathieke stem,
die tegelijkertijd gewichtig en gemoede
lijk klonk. Blake wist whisky-soda te
serveeren op een waardige en plechtige
wijze.
De butler ging een paar passen achter
uit en wachtte, totdat Miles en zijn
zwager de eerste teug hadden ge
nomen, als om zich te overtuigen, dat
de drank naar hun zin was. De kolonel
keek hem over zijn glas aan en knikte.
„Uitstekend, Blake," zei hij.
„Dank u, mijnheer."
„We komen vanavond laat thuis,
Blake," sprak Miles. „Zorg, dat het
vuur aanblijft."
Zeker, mijnheer. En u wensclit mis
schien ook wat sandwiches?"
„Ja, dat is geen kwaad idee."
Blake maakte een kleine buiging.
„Tk zal er voor zorgen, mijnheer." Hij
keerde zich om en wilde het vertrek
verlaten, maar bleef halverwege de deur
nog even staan. „O, mijnheer, die dame
en heer, waarover mevrouw schreef, zijn
er vanmiddag geweest. Ik moest u hun
groeten en dank overbrengen en zeggen,
dat het hun zeer speet, u niet thuis te
hebben getroffen."
„Een of andere kunstmaniak, dien
Millie op de boot heeft ontmoet," ver
klaarde Miles aan den kolonel. „Het, is
in orde, Blake. Heb je hun alles laten
zien?"
„Ja, mijnheer. En ze waren erg op
getogen. Op den heer, dr. Carron, maak
ten vooral «le kleine portretten veel in
druk. Ik meen te hebben begrepen, «lat
hij een kenner is Van oude schilderijen."
„Ja, dat zei mevrouw ook al. Nou en
fin, Blake. dat bezoek hebben we alweer
gehad. Is de kamer van kolonel Milburn
in orde gebracht?"
„Daar is voor gezorgd, mijnheer."
Blake verliet rustig en waardig het
vertrek. De kolonel keek Miles lachend
aan
„Zeg, waar ter wereld heb jij dien vol
maakten butler vandaan?"
Miles haalde de schouders op.
„Dat moet je mij niet vragen. Millie
neemt al het personeel aan," zei hij.
De kolonel schoot in een lach. Dat
was echt iets voor zijn zwager. Geen
enkele andere man zou het in dienst
nemen van mannelijk personeel aan zijn
vrouw overlaten. Daar stond tegenover,
dat geen enkele vrouw, behalve Mildred,
iemand als Blake zou hebben gevonden.
„Maar je weet toch zeker wel, waar hij
was, voor hij hier kwam?" hield de
kolonel vol.
„Ik heb er niet het minste idee van.
Zooals je weet, knapt je zuster al die
dingen op. Vraag het haar, als je het
graag weten wilt."
„Nou, ik moet je eerlijk zeggen, die
man wekt bij mij den indruk, alsof hij
vroeger uitsluitend bij adellijke families
in dienst is geweest."
„Vind je? Er is mij niets van bekend,
hoor! Ik hoop alleen niet, dat hij het
bijvoorbeeld vandaag nog in zijn hoofd
haalt, om ontslag te nemen, want Millie
is in staat, mij er verantwoordelijk voor
te stellen. Ik ben ten minste blij, dat ze
morgen thuiskomt, dan kan ze zelf de
teugels weer in handen nemen."
De kolonel grinnikte. Hij wist, wat
Miles bedoelde. Zijn zuster was een
model-echtgenoote voor hem, maar
vreeselijk precies. Ze stond er voor be
kend, dat ze zelden een fout maakte.
Een half uur later sloeg Blake hun in
den wagen de plaid zorgvuldig om «le
knieën en ze reden weg.
Dë onbewogen uitdrukking op Blake's
gezicht verdween, toen hij de lichten
van den auto aan het einde van de laan
zag verdwijnen. Eenige oogenblikken
bleef hij -taan, in gedachten verzonken.
Daarna liet hij zijn blik onderzoekend
gaan langs den breeden, lagen gevel van
het oude, voorname huis en fronste de
wenkbrauwen. In de bediendenkamer
dachten ze, dat mr; Blake zich ergens
bezorgd over maakte. Ze veronder
stelden, dat hij moeilijkheden had gehad
met den heer des huizes; ze wisten, dat
Miles, al was hij niet direct lastig, soms
leelijk kon uitvaren. Maar Blake liet
niets los, en «lus gingen ze op hun gemak
bij de radio zitten. Het was de laatste
avond van een viertal gemakkelijke
weken mevrouw was op reis geweest
en keerde den volgenden dag terug. Ze
voelden zich opgelucht, toen de butler
heenging. Hij deed altijd een beetje zon
derling, vonden ze, en hij was erg terug
getrokken. Ze hoorden hem de hal in
gaan en dachten verder niet meer aan
hem.
Blake liep de bibliotheek binnen. In
het flikkerende licht van het houtvuur
zag hij er oud en moe uit. Rusteloos liep
hij heen en weer. Plotseling begaf hij
zich naar den ruimen salon, die aan het
studeervertrek grensde. Zorgvuldig on
derzocht hij de grendels van «1e vensters
en opende toen een antieke kast, die
tegen den muur stond. Het was een
sierlijk, oud meubelstuk en bevatte twee
kostbare Holbein-miniaturen. Blake
bekeek ze vol belangstelling. Hij had
doctor 'arron n iet noodig om hem te
vertellen, dat ze een groote waarde be
zaten. Hij wist zelf wel, dat ze eenvoudig
niet te betalen waren. Zonder aarzelen
liet hij ze in zijn zak glijden, keek rond
of hij niet werd bespied, draaide toen het
licht uit en verliet «le kamer.
Tien minuten later verscheen hij weer
in de bediendenkamer en gaf de keuken
meid- opdracht«1e sandwiches klaar te
maken. Toen het overige personeel om
streeks tien uur naar bed ging, zat hij
nog zijn pijp te rooken en de krant te
lezen.
Een half uur lang bleef hij zitten, maar
lezen deed hij niet meer. Het had er
soms meer van weg, «lat hij gespannen
luisterde. Eindelijk stond hij op, draaide
het licht uit en ging tastend de donkere
hal door. Het was «loodstil in huis. Door
het groote raam in het trappenhuis viel
zwak licht naar binnen. Blake sloop
verder, zonder eenig geluid te maken.
Hij opende de voordeur en gleed naar
buiten. De gevel van liet huis lag geheel
in het duister. Blake bleef in de schaduw
en liep naar hef einde van den vleugel,
waar de salon lag. Hier was een raam
HEEFT U DE NIEUWE
CUTEX AL GEPROBEERD?
Probeert U eens de nieuwe Cutex
nagellak. Er is thans een groote
keuze in voorraad voor U.
Cutex nagellak houdt langer, ter
wijl die onooglijke barstjes en schil
fertjes die Uw handen zoo'n afbreuk
doen, niet meer voorkomen.
Kiest daarom Cutex Cameo en
Cedarwood en neemt eens een
practische proef. U beloont U zelf
hierdoor, omdat U dan dagenlang
glanzende nagels zult hebben.
Cutex nagellak bevat
geen aceton terwijl het
barsten van brooze na
gels uitgestoten is.
Tegen teleurstelling
bent U afdoende
beschermd, als U
voor een verlo
vingsring keus maakt in den
winkel met het HDZ-schild.
Daar vindt U de welvoorziene,
zeer fraaie collectie II D Z
verfovings- en trouwringen.
Naadloos gesmeed uit goud
van allerhoogste zuiverheid.
Gegarandeerd met het HDZ-
meesterteeken, naast de rijks-
keur. Let daar vooral op!
RINGEN
