HEUMATIEK KRUSCHEN SALTS Pas op voor pie S van tmrlaoJi CRSTECC ccpke/pcMfcU AW FABER UUTECC „Nou. die heb ik opgedronken," zei meneer Glencannon. „Maar wat vinden jullie daar nou eigenlijk zoo geheim zinnig ant" Meneer Montgomery maakte een min achtend geluid en keek met een mee- warigen blik naar de rest van 't, gezel schap. „Kijk eens ier," zei hij, ,,'t is nu geen tijd om grapjes te verköopen. Eeren" hij liet zijn stem dalen om meer in druk te maken „er loopt ier aan boord iemand rond, die aan kleptoma- nie lijdt. Een krankzinnige dus, eeren en hij eet. hij eet kapitein Ball!" Hij boog zich naar achter om het ef fect van zijn woorden waar te nemen in de verblufte stilte, die toen volgde. Die stilte werd echter verbroken door een keelachtig, blafferig geluid, alsof me neer Glencannon faalde in een poging, om een geeuw te onderdrukken. „Wel verdraaid!" zei hij, omzwen kend in zijn draaistoel, en hij stond op. „Je bent niet alleen een ezel, meneer de stuurman, je bent er nog kwaadaardig en verraderlijk bij, en je liegt ook. Ik vind 't zonde, om mijn avond nog ver der te vermorsen met naar dat holle gezwets van jou te luisteren ik ga liever naar mijn kamer om de rest van die whisky op te drinken." Hij ging inderdaad naar zijn kamer, en natuurlijk gebruikte hij, wat er nog in de aangebroken flesc.il was, maar bovendien was hij nog een flink eind gevorderd in een nieuwe flesch, vóór de vermoeienis hem dwong, den arbeid te staken met het gevoel, dat het wel letjes was voor dien dag. Hij zamelde bijeen, wat hij op zijn tafel had liggen: verschillende stukjes been, een gebogen zilveren plaat, een eigenaardig ver sneden gummi liak, twee krompassers, zes vijlen, een liandschroef en een aan tal boren. Dit alles wikkelde, hij in ad vertenties voor tandpasta, die hij uit tijdschriften had gescheurd, allemaal heele pagina's met groote portretten van mensehen met vleeseheterslachjes. „Hoera!" zei hij tot zichzelf, toen hij zich in slaaphouding legde. „Overmor gen Liffeipool! Afijn, ik haal 't nèt, denk ik, als ik nog even 'flink doorbijt morgen. Ha ha, als ik nog even flink doorbijt! Hoe is ie, Glencannon? Je bent me een grappenmaker!" IV Er bestaat een groeiend aantal scheepsbevrachters en makelaars van scheepvaart-assuranties, die vierkant weigeren, zaken te doen met de heeren Wagnall en Barnato, handelsagenten te Liverpool. Transacties, die bij iedere ordentelijke firma volgens vast pro gram verliepen afleveren, in ont vangst nemen en „dank u, hoogachtend en aanbevelend" -werden bij Wag nall en Barnato een eindelooze reeks klachten, eischen en rechtszaken. Het tweetal zócht naar haken en oogen; en als ze er geen vonden, maakten zij ze. Al waren zij dus in naam handels agenten, in feite werkten zij in de haken-en-oogen-branche, een nog voor- deeliger bedrijf dan bankroof. Bij die twee heeren vergeleken waren alen zoo ruw als schuurpapier, en kurketrekkers zoo rechtschapen als kaarsen. Nauwelijks waren de sluizen dicht achter de, Inchcliffe Castle, en hadden zij mét haar dat gedeelte van de slij- kerige Mersey ingesloten, waarin dat schip dreef, of het kostelijke tweetal verscheen aan boord. De kranen waren al losgezet, en de luiken geopend, toen liet schip midden in den stroom op het getij lag te wachten -nu stond meneer Montgomery voor op 't kuil dek tegen stuwadoors te schreeuwen. Maar hij keek dadelijk naar beueden toen bij de bezoekers gewaar werd. „Ah, goeden morgen, meneer Bar nato!. Oe maakt u 't, meneer Wag nall?" groette hij. met het onwillekeurig ontzag van een zeeman in werkpak tegenover landrotten in bontjassen. „1" komt zeker uw gedeelte van de lading hinspecteeren, niet, eeren? Er zal niets op haan te merken vallen dezen keer, want ik eb persoonlijk toezicht gehouden bij 't_ stouwen." „O ja?" zei meneer Barnato vrij on verschillig. „Enfin, breek maar eens een kist of wat open, meneer Montgomery, dan kunnen we zien, hoe de boel is, en een paar monsters meenemen voor onze reizigers. In 't sigarenvak hangt alles er van af, of de boel in goede con ditie is." „Uitstekend!" zei meneer Montgo mery, op zijn ladiriglijst kijkend en be- redderig doende. „We kunnen uw eele vracht in een alf uur van boord ebben, als u 't wensclit. Heigenlijk moest kapitein Ball u te woord staan, maar die. Ah, oe maakt u 't, meneer Azlitt?" De heeren Wagnall en Barnato keken 0111 en zagen den kleinen grijzen hate- lijken lastpost hijgend het trapje af komen. „Ver...." zei meneer Wagnall. „Ver. zei meneer Barnato. „Ah, hallo, -meneer Hazlitt!" „Morgen, heeren." zei meneer Hazlitt. „Ik dacht: weet je wat, ik wip maar eens over om te kijken, of alles eh. in orde is. Zoo, meneer Montgomery, blij u te zien. U ziet er weer echt flink en ijverig uit. meneer Montgomery. Maar waar is die ehgoede kapitein Ball?" Meneer Montgomery kuchte achter zijn hand en schoof iets dichter naar meneer Hazlitt. „Hij is ziek, meneer. Dat wil zeggen.hij is een beetje liuit zijn gewone doen of zooiets." Hij maakte een rukkerige hoofdbeweging in de richting Wagnall en Barnato. „Ik verte! 't. u later wel, meneer." „Goed." Meneer Hazlitt knikte be grijpend. „Ik waardeer de kiesehe ma nier, waarop u 't, geval behandelt, me neer Montgomery. Nu, heeren, u komt zeker uw zending goederen bekijken. Eh. we hebben, ditmaal alle reden om te vertrouwen, dat de sigaren in prima conditie zijn, is 't niet, meneer Mont gomery?" „Ja zeker, meneer," zei Montgomery. „Prima is nog eel voorzichtig gezegd. Ik eb al de kisten ier in dit raam ver stouwd. zoo ver mogelijk van de ketels, zooals er op stond, en hallemaal boven de waterlinie." „Hm," zei Barnato, gereed om zijn werk te beginnen. „Dat klinkt allemaal heel aardig, maar dat ruim wordt lang niet best geventileerd, lijkt ine. Kijk er eens een vocht tegen dat luikhoofd aan geslagen zijn! 't Druipt er af! En geen mensch maakt mij wijs, dat dat oude rotte dek waterdicht is. Begrijp me goed. we maken nog nergens captie op, maar als we iets van wit of schimmel op die sigaren vinden „Heel goed, Barney," kwam meneer Wagnall hem helpen. „We maken nog geen capties, maar als 't goed niet vrij van witten aanslag is, geloof ik dat Clif ford en Castle een heel aardig deuntje door hun chequeboek zullen fluiten." Meneer Hazlitt haalde de schouders op en keek vol vertrouwen naar meneer Montgomery. „We zullen wel zien," zei hij. Meneer Montgomery riep zijn orders naar beneden, naar den ploegbaas der bootwerkers. De wins kreunde en klet terde. Een strop haalde een kist omhoog en zette die op het dek. Toen de kist Vervolg op bladz. 35 De Heer T. H. schrijft „Ongeveer 25 jaar geleden kree*r ik een lichte aan val van Rheumali8che pijnen in mijn arm en schouder En dat werd erger en ergerik kon geen stoel meer veriet- ten totdat ik - nu on geveer een jaar geleden - een flesch Kruschen Salts kocht. Toen ze leeg was, mocht ik mij verheugen in een lichte verbetering en ik ging er mee door de pijn is verdwenen en ik heb er nooit last meer van Maart en zijn buien zijn de grootste vijanden van lijders aan Rheumatische pijnen. Kou en vocht, afgewisseld door een verleidelijke dag van zoel, zacht weer, spelen U parten en ge krijgt, met het voorjaar voor de deur, de ellende van ondragelijke pijnen, lijden en ongemak, als het ware thuisgebracht. Laat dat ditmaal Anders zijnneem Kruschen Salts. Dat spoort Uw ingewanden aan tot de krachtiger werking, die noodlg is om weer zuiver bloed in de aderen te krijgen. De wintermaanden, waarin ge minder lichaamsbeweging neemt, maken ook die organen traag en zoodoende Uw lichaam bevattelijk voor de verschijnselen van Rheumatiek, die in onzuiver bloed hun oorzaak vinden. Lees nevenstaande tevre denheids-betuiging. Dat is een van de vele gevallen, die U zeker iets zeggen. Neem toch ook Kruschen Salts doe óók een bloedzuiverende kuur' Ge zult weer opleven en U een ander mensch voelen weer tot alles in staat. Verkrijgbaar bij apoth. en drog. a 0.40, ƒ0.75 en 1.60 (extra groot pak). Fabr.E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Engeland). Opgericht 1756. C //tYl/il voor vlug en duidelijk schrift, voor snel en rechtsgeldig onderteekenen. voor de statistiek en de organisatie, voor de boekhouding en de cor rectie, voor een vlot. loopend dictaat. Bij conferenties W»n ieder woord veo het groove «wi*t rijn.Voor zulkr .«eoop«o- Lnbeveleowijhet»TWCopre«- potlood «n. Zijn »rif. W v,ot gemakkelijk 1 Hei gedrevene eU. duidelijk voor UI

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 31