DRUMS
OVER DE
PRAIRIE
wildernis vertrekken, waar liet een bestaan opbouwt dat
telkens weer hedreigd en vernietigd wordt door vijandige
Indianenstammen. Mn zoo wisselen dus innige romantiek en
hevige vechtpartijen, 0111 niet te spreken van bloedbaden,
elkaar af. Gelukkig blijven de hoofdpersonen tot het laatste
toe leven, d.vv.z. tot aan het moment, dat er vrede gesloten
wordt, zoodat zij practisoh nog konden profiteere.il van de
zegeningen van hun pioniersarbeid.
Films als deze vervelen niet gauw. De belangstellende
voelt er een achtergrond van werkelijkheid in en laat zijn
gedachten dan onwillekeurig teruggaan naar den tijd,
waarin er menschen leefden die deze hebben meegemaakt.
'laudette Colbert en Henry Fonda vertegenwoordigen dan
ook niet één stel menschen, doch zij zijn de personificatie
van liet heele pioniersgeslacht.
Wat de kleuren betreft, deze beginnen steeds minder
opvallend en storend te werken, al vertragen zij, uit den aard
der zaak, soms nog wel even de montage. Dat mag echter
in geen geval als een verwijt gelden, te minder wijl men
juist getuige is geweest, hoe ondankbaar en wreed het
pionierswerk eigenlijk is. Integendeel, juist liet feit, dat
ondanks de handicap van de kleur toch nog '11 boeiende en
alleszins spannende film werd vervaardigd, is 'n eere-saluut
waard, dat niet in 't minst den regisseur Henrv Fonda geldt.
1 Er is een tijd geweest dat de geluidsfilm nog 'n nieuwigheidje was, waar-
aan het publiek moest wennen. Op het oogenblik is het de kleurenfilm,
j welke de belangstelling van het publiek opeischt en er zijn firma's die
zich daarmede hoofdzakelijk bezighouden, zooals b.v. de 20th Century Fox
Film, van wie ook deze film „Drums along the Mohawk", in technicolor, is.
De verdedig it Hf van het fort. A lies,
■wat feu geweer hou vasthouden* hielp
daaraan mee. Derde van li aks slaat
Henry Fondadie niet Clavdette het
meest de aandacht irok.
g je 0p iiet oogenblik de overzeesche beschaving kent en waardeert, denkt
A M pr nog maar hoogst zelden aan. dat er eens een tijd geweest is, waarin de
ƒ1/ pioniers de lioeksteenen van' die perfecte staten en steden legden! Het
f f waren mensehen die, gedreven door hun strijd om het bestaan, onge-
loofelijke moeilijkheden en ontberingen van allerlei aard trotseerden 0111
woeste gronden tot vruchtbaar bouwland te maken.
Duizenden zijn er in dien strijd gevallen, doch tienduizenden namen hun
plaatsen weder in en zetten de taak voort die hun voorouders of die pioniers op
zich hadden genomen. Films, wier verhaal dan ook in liet grijze verleden terug
gaat. hebben het hedendaagsche geslacht iets te zeggen, iets dat ongetwijfeld
tot nadenken stemt.
Deze film: „Drums along the Mohawk", met 'laudette Colbert en Henry Fonda
in <le hoofdrollen, behandelt zoo'n onderwerp op een beschaafde doch niettemin
zeer aangrijpende wijze. De toeschouwer ziet het jonge paar alleen naar de
Met lieet water probeerde>1 de vrouwen te voorkomen dat de deuren ran het fort
'werden geforceerd. At was het water in deze film zeker niet zoo heet. als hei bij
het historisch gebeuren tras. de suggestie is in ieder gerat volkomen. Het middel was
primitief, doelt tamelijk doeltreffend.
De vrouwen vochten als echte Kenau s aan de zijde van de mannen en
hielpen mee zoowel have en goed als hei eigen leven te verdedigen. Menige
overgrootmoeder van hedendaagsche gezeten Amerikanen heeft een deel van
haaileren zoo doorgebracht. Het filmverhaal is gebaseerd op den bekenden
roman ran Walter D. Edmonds. Dit is Claudette Colbert als de aanvan
kelijk heel schuchtere pioniersvrouw.
Het lort wordt ontzet. Nog juist op tijd bereikte een uitgezonden bood
schapper de nabijgelegen nederzetting om een afslachting van alle bewoners
van dil fori te voorkomen.