Zeeuwsche Harten GEMOBILISEERD m 3 IdoMBURGm r i SEROOSKLRKEs,] VROUWEN POL DER? Hebben de Walchersche meisje» ooit met zóó'n gespannen aandacht naar u staan kijken t Dat is toch om jaloersekte worden! Oneen, ze hebben haar bange hart jes niet uitgestort in ingezonden stnkken en haar angsten niet uit gesnikt in bezwerende requesten maar waren het niet de Middelburgsche meis jes, die het diepst getroffen en verslagen bleken, toen eenmaal het Middelburgsch garnizoen dreigde opgeheven te wor den? En zoo zijn de Middelburgschen niet alleen nu, in den mobilisatietijd, kunt u in heel ons gewest weer ervaren die onberedeneerde voorkeur van de Zeeuwsche meisjes voor t militaire. Kunt u dat verklaren? O, vroeger! Toen was 't wat anders. Toen was het nog te begrijpen. Die don kere, correcte uniform, met al die veel soortige en beteekenisvolle biezen en belegsels en schouderstukken en patten en hoe al die uitmonstering nog meer mocht, heetenEn denk eens aan die sjako's! En dan die koorden en kwasten en pluimen, die er bij plechtige gelegen heden nog aan te pas kwamen! Slaat u er het familieportretten-album nog maar'ns op na. Nee. daar werd maar dan ook letterlijk niets gespaard om den pokdaligsten, scheelsten en vorme ioosten recruut op te tuigen, tot ie er, naar den smaak van dien tijd dan, hartveroverend uitzag. En als dan ten minste z'n snor nog maar 'n beetje fortuinlijk groeien wilde. Nee, dat de meisjes daar hals over kop in moes ten vliegen, dat is te begrijpen. Maar nu. De meisjes zijn er toch zeker niet minder pretentieus en kieskeurig op geworden. Ja, natuurlijk, u had erop gerekend, dat u met Paschen in de Lange Delft of op den Vlissingschen Boulevard toch wel wat indruk zoudt maken met dat adembenemende voor- jaarscostuum van den geraffineerdsten kleermaker van heel Middelburg en met dien droom van een smeltend gekleurd overhemd en die hemelbestormende das en uw weelderigen lichten hoed. En u, och arme, daar dacht u nu 'ns alle concurrentie morsdood te slaan met die pasgeërfde grootste en Ik geloof nooit, dat dat van m'n soldij af kan! En fier dat ze zijn, wanneer ze 'n fietstochtje maken met 'n grijs-groene. En de Vlissiitgsche Jantjes, die hebben heelemaal een streepje voor.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 24