(1
31
„Hm," zegt Opa mistroostig. „Daar komt voorlo
pig niks van. De krant
„Wete (lie krante fóélvalt de facteur in. „Maor
foorloopig gaot Opa met drie daoge Paosckverlof. En
dan gaot ie fijn eiere schildere met Opoe.
Opa's assistentie wordt nu elders vereisclit en ook
de facteur is haast niet te houden. Maar hij is nog
niet van ons af!
„Wat legge jullie toch an me kop te zanike," pro
testeert hij. „Snappen jullie 't nou nóg niet? We
gaone met die autobus 't. land door en as we effe
stilhouwe, gefe we 'u nummertje. We komme door
West ook, daor woon ik, mot je wete. Op 't Mercator
plein stoppe we en as ik dan bekende sie, sal je wat
belefe! Die kleine hospitaolsoldaot gaot ook mee, die
sal onderweg snel-rijme. En boere-Jilles heb de heele
week al met se muzikante sitte rippeteere. Mot je
kijke!"
Net wordt er op den autobus 'n bordje gehangen.
„Jilles and his band" staat er op. En .Tilles staat er
zelf, bescheiden glunderend, naast.
„En nou mot ik weer tiinmere," maakt Overstap-
pie bekend. „Hebbe de heere soms nog wat te fraoge?'
„Hm, is het nou écht waar, dat je verleden week
zout in de thee hebt gedaan?"
Wat Overstappie dan zegt, leent zich echter niet
voor publicatie.
'N MISLUKT
■Uilen uit Tietferksteradeel heeft
de muzikale leiding
INTERVIEW
Overstappie. is voorloopig niet
voor ons te spreken. Dan maar het
kleine hospitaalsoldaatje.
„Ha, die Wimpie," begroeten we
hem. „Jij zult dus je natuurlijke
gaven als snel-rijmer demonstree-
ren.
Maar Wimpie zegt niets. Wel
laat hij welwillend toe, dat de
teekenaar hem vereeuwigt, maar
hij reageert niet in het minst op
onze vragen.
„Je bent niet erg spraakzaam.
Wimpie."
Nu grinnikt het ventje ten minste,
maar nog steeds geeft hij geen kik.
Neen, 'n geslaagd interview wordt
het niet. We geven onze pogingen
maar op.
„Nou, Wimpie," besluiten we 't mislukte onder
houd,* „we wenschen je veel succes."
Dan doet de kleine man z'n mond open.
„Je nek in 'n flesch!" rijmt hij minzaam. En dan
nemen we maar ijlings de vlucht.
'N WILLIG SLACHTOFFER
Neen, dan is ons volgend slachtoffer héél anders!
Hij komt ons al
glimlachend tege
moet en heeft in de
gauwigheid z'n
fraaien buitenmo-
pel-kepi van de
kamer gehaald.
„Even veurstel-
len, Van Veuren is
m'n naem, heel
aangenaem," galmt
hij en z'n accent
klinkt deftiger dan
ooit. „Wilt u me
alstublieft niet en
profil nemen, tee-
kenaer. Ik heb zoo
's 'n foto laeten
ïnaeken, gewoon
affreus, zag...."
De teekenaar
bromt iets onver
staanbaars en de
Hagenaar stelt zich
in postuur. Hij heeft 'n keurig sigarettenpijpje voor
den dag gehaald. Dat moet óók op de teekening komen.
Aan den autobus wordt inmiddels verwoed ge
werkt. Boven het groote spandoek wordt 'n heele
sliert vlaggetjes gehangen. Papkind loopt met 'n
verfpot te sjouwen en Jilles probeert eens hoe 't zit
achter het stuur.
„Hm jae," begint de Hagenaar uit zichzelf,
„De heeren zijn naetuurlijk reuze nieuwsgierig, Wat
ik in 't programma zal doen. Kijk, de zaek zit zoo.
Wimpie 't wonderkind zal ale
mélrijmer optreden.
Nellie, de nette Hagenaar, assis
teert Overstappie.
ons reizend cabaret, want zoo kun
jë 't eigenlijk wel noemen, komt den
eersten aevond door al onze groote
steden. Als we van Amsterdam naer
Rotterdam rijden, stoppen we ook
even in de residentie. En nu weet ik
niet of de heeren 't aen m'n spraèk
kunnen beuren, maar ik kom uit
Den Haeg.
„Hm, ja, nou je't zegt.," mompelt
de teekenaar, en met 'n paar zwie
rige halen schetst hij den kepi.
„0 jae?" lacht de Hagenaar ge
vleid. „Nu moeten de heeren 's
luisteren. Overstappie is conferen
cier, maer jae. Strikt onder ons.
heur, hij gebruikt soms van die raere
weurden, hè. En nu ben ik maer
bang, dat, ze hem in Den Iïaeg niet
zullen verstaen, daer zijn we nu
eenmael 'n meer beschaefde spraek
gewend.
We haasten ons instemmend te
knikken.
„Nou, en als we dan in Den Haeg komen, treed ik
als conferencier op. Ik heb al 'n paar reuzengezellige
bakjes bedacht, 't Zal kndl worden,
lui. Moet je heuren, ik heb al die
moppen opgeschreven en in enve
loppen gestopt. Dan heb ik ze in
seurten, begrijp je. En als ik nu
absoluut zeker ben, dat 'n mop 't
doen zal. komt ie in envelop num
mer één. En als d'r een minder
slaegt,, gaet ie weer in 'n andere
envelop.
„Daar heb je dan 'n hééle ad
ministratie aan," meent de teeke
naar.
„O, geen moeite is me te veel.
heur," verzekert de Hagenaar. „Mag
ik uw krabbels bewonderen? Schit
terend! U heeft me buitengewoon
goed getroffen, heur."
BESCHEIDEN MUSICUS
En nu Jilles nog. Ook hij is een
belangrijke figuur, want hij ver
zorgt de muzikale illustratie.
„Moet mien kop d'r ook bij?"
informeert hij argwanend als de teekenaar 'n nieuw
blaadje omslaat. Maar dan laat hij zich gewillig
ondervragen.
„Jou moete goed begriepe, ik speel oppe harmo
nica," vertelt hij. „En bij 't paardevolk is d'r een.
die blaast oppe trompet, machtig zuiver, hoor. 'n
Klarinet is d'r ook en onze tamboer heeft zoo'n
lawaai-masjien 'bouwd, die speelt voor.
„Drummer?" helpen we hem.
„Juust! Dat hebbe jou knap 'zeid."
„Jij bent toch eigenlijk de dirigent, Jilles?"
„Nou," zegt de brave Jilles, „als er 'rippetéerd
wordt, zwaai ik met inien stokske. Maar nou moet i
jou goed begriepe, al sta ik nou nog zoo hard te
zwaaien en mien muzikanten spelen niet, dan hoort
jou nóg niks
II ziet het, dirigent Jilles vertoont 'n bescheiden
heid, waaraan menig beroemder confrater een voor
beeld kon nemen.
„Eigenlijk jammer, dat jullie niet in Tietjerkste-
radeel komen."
„Dat is te ver uut de buurt. Maar mien oude moeke
kau me tóch hooren, want die zit vast en zeker voor
de luudspreker."
Wat? Komt er dan ook een radio-uitzending?
Dat is sensationeel nieuws!
DE ORGANISATOR
AAN 'T WOORD
Papkind heeft 't nog steeds geweldig druk, maar
ten slotte laat hij zijn verfpotten 'n oogenblik in den
steek. We vernemen nu, hoe 't, plan voor dezen
merkwaardigen tocht ontstond. Voor de komende
feestelijkheden was 'n programma in elkaar gezet,
dat klonk als een klok. En toen kwam opeens de
aanbieding van dien autobus. Trouwens, door de
autoriteiten werd tóch al veel medewerking verleend.
„En nu de naam?"
„Die kakelbonte bus? Dat heeft Overstappie be
dacht. En de facteur weet nog niet eens wat hem te
wachten staat. Als we op 't Mercatorplein komen,
komen z'n collega's van de Amsterdamsche tram
hem 'n muzikale hulde brengen
De heele harmonie is present!"
„En de route?"
„Precies om twee uur in den
middag starten we. We gaan naar
't centrum van ons land en vandaar
regelrecht naar Amsterdam. Om 'n
uur of vier zijn we op den Dam,
juist als daar de wacht is afgelost,
't Wordt 'n heele. tocht, 's avonds
komen we nog in Rotterdam ook.
'n Reuzenprogramma hebben we,
muziek, zang, korte scènes, 'n
goochelaar.
„Nu zouden we nog graag den
datum weten."
„Eerst wilden we op tweeden
Paaschdag beginnen, maar door
de nieuwe verlofregeling ging
dat niet. Den autobus kunnen we
alleen maar in 't begin van de
week krijgen en nu is de eerste
tocht vastgesteld op aanstaanden
Maandag. En als we succes heb
ben, doen we 't nog eens."
„En de radio-uitzending?"
„Weet u dat óók al vraagt de dikke korporaal
onthutst. „Nee, dat vertel ik niet, dat is nog geheim.
Ja, meneer Puypkrijdt, ik kom al...." En weg draaft
de corpulente brigges. Er is nog veel te doen!
HOE RIJDT DE BUS?
Het was de vriendelijke drogist, die ons ten slotte
over de volledige route inlichtte. En daardoor zijn
wij, als eenig blad in Nederland, in staat détails om
trent den tocht te publiceeren. Wij vleien ons, dat
Overstappie en z'n kornuiten populair zijn bij onze
lezers. Welnu, thans zal men hen kunnen zien. en
hooren!
Precies om drie uur 's middags arriveert het gezel
schap op de Neude te Utrecht. Om vier uur staat de
bus op den hoofdstedelijkem Dam, via Rozengracht,
Adm. de Ruyterweg, enz. gaat de reis dan naar het
Mercatorpleinaankomst ongeveer kwart voor vijf.
„Daar geven de
jongens 'n reuzen-
opvoering," vertelt
drogist Puypkrijdt.
„Én zoo tegen
zessen kunnen de
Haarlemmers 't ge
zelschap aan de
Amsterdamsche
'oort verwachten,
i lp de Groote Markt
wordt gepauseerd
en kwart voor zeven
vertrekt de kakel
bonte bus naar
Leiden, daar geven
ze voor 't station 'n
paar nummertjes.
Tegen achten gaat
de reis weer verder
naar Den Haag en
daar komt Nellie in
actie. Hij zal om
negen uur te be
wonderen zijn op
het Buitenhof. Dan komt Botterdam aan de beurt,
daar rijdt de bus omstreeks kwart voor tien over
den Ooolsingel, op 't. Slagveld wordt 'n kort pro
gramma opgevoerd.
U ziet, het is een echte tournée. Later op den
avond volgt 't optreden voor de microfoon en dan
zal heel Nederland het cabaret der gemobiliseerden
kunnen beluisteren. Het tijdstip van de uitzending
staat nog niet geheel vast, vermoedelijk zal het als
extra-nummer ongeveer kwart over elf in de program
ma's der omroepvereenigingen worden ingelascht.
Want, dit kunnen we reeds zeggen, de medewerking
der autoriteiten is zoo groot, dat beide Nederlandsche
zenders het optreden van Overstappie en de zijnen
zullen uitzenden.
„Laote se allemaol anstaonde Maondag maor naor
ons uitkijke," zegt Overstappie tot besluit. „En as se
niet in de buurt benne, dan draoie se maor an hun
raodio. Dan salie se Overstappie 'n nummertje hoore
weggefe waor se paf fan staon. Hoe bestaot *t?"
Gaarne sluiten we ons aan bij de woorden van den
populaireu facteur. We hebben gedeelten van het
programma gezien en we kunnen verklaren, dat het
best. de moeite waard is. L.
Korporaal Papkind, de groote
organisator.
