2 *-^^°r09'STen-
Vo°rVeTegënhoeSthelpen
{reeds0 tfïfau&'S Perda9~
Een rein kunstgebit
EEN SPORTIEVE
BLOUSE?
CUTEX
.gbeid bescherrnen
ZOMERPRACHT 1940
CUTEX METHODE
FRAAIE NAGELS
2 meermal»
Verkrijqbaar b J
Een pradil van een Ouden Heer
18
Schoon, vlekkeloos en
zuiver blijft U>v kunst
gebit door "ïi dagelijkseli
bad in Steradent. De be
handeling is eenvoudig en
kost geen moeite, maar
't resultaat is verbluffend.
Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten.
Ook de tandarts
beveelt liet aan.
MODEL No. 1254
Kn i ppatro n e n
verkrijgbaar in de
maten 40 - 42 -
44 - 46 - 48 a
20 CENT
Dan kunt U het beste even kijken
in het nieuwe modeboek
met 363 schitterende, deels gekleur
de, dames- en meisjesmodellen.
PRIJS SLECHTS 60 CENT
U vindt daarin onder meer een
prachtcollectie blouse-modellen van
de meest uiteenloopende genres.
Bestellingen kunnen geschieden: hij Uw agent
o/ bezorger: door girostorting op no. 29363/
door toezending ran het bedrag per postwissel
of in postzegels aan
Patronenkantoor Panora
Haarlem Nassauplein 1
DE JUISTE MANIER VOOR EEN
GOEDE NAGELBEHANDELING
3 EENVOUDIGE AANWIJZINGEN DER
GARANDEEREN U
De naam Cutex doet direct denken aan
een perfecte nagelbehandèling. Cutex
Cuticle Remover is 't speciale middel
waarmee de nagelriemen zoodanig
behandeld kunnen worden, dat zij
een sierlijke omlijsting vormen geheel
in overeenstemming met de nagels.
Cutex Oily Polish Remover bevat
geen aceton. Het verwijdert op veili
ge en gemakkelijke wijze de lak en
veroorzaakt geen barstjes in de nagels.
De nieuwe Cutex Salon P olish is veel
langer houdbaar, terwijl de kleuren vol-
tfw maakt zijn aange
past aan de laatste
mode. Er is 'n kleur
m voor iedere smaak.
Cutex Polish Foun
dation is gemaakt
om zoowel Uw na
gels als de lak te
beschermen, en kan
onder of over de
kleur Uwer keuze
aangebracht wor
den.
Manicuur
Benoodigdhedcn
Vervolg van bladz. 13
„Vader was altijd erg op Clint ge
steld." zei mevrouw Whittaker. Reeds
was de Oude Heer in den verleden tijd
overgegaan.
„Ze mogen Clint allemaal graag," zei
meneer Bain.
Bij die „ze allemaal" wa,s hij inbe
grepen. Toen hij den laatsten keer fail
liet was gegaan, had hij van ('lint 't kan
toorbaantje op de borstelfabriek ge
kregen, dat hij nu nog had. Het was
vrijwel de algerneene opinie, dat dit
succes aan de tussehenkomst van me
vrouw Whittaker te danken was, maar
't was en bleef toch Clint z'n fabriek, en
hij kreeg zijn salaris van Clint. Veertig
I dollar per week is in ieder geval veertig
I dollar per week.
..Ik hoop maar. dat hij op tijd voor
I de begrafenis hier kan zijn," zei mevrouw
Bain. „Dat zal Woensdagmorgen wor
den, is 't niet, Het?"
I Mevrouw Whittaker knikte,
I „Arme Oude Heer." zei meneer Bain,
met zijn hoofd schuddend. „Hij zou
vijfentachtig geworden zijn, als hij 't nit,
had gehouden tot September. Enfin, 't
zal wel zoo moeten wezen."
Hij nam een klein slokje cider en nog
een koekje,
„Een pracht, van een leven, een pracht
van een leven," resumeerde mevrouw
Whittaker. ,,En een pracht van een
ouden heer."
..Zeg dat wel!" riep mevrouw Bain
uit, „Tot verleden jaar toe stelde hij
zelfs nog overal belang inDén was 't
Albe, hoeveel betaal je nu voor de
eieren? En dan weer: Allie, waarom
neem je geen anderen slager? Dien je
nu hebt, zet je af; en: Allie, tegen wie
had je 't zooeven aan de telefoon? En
zoo maar door. den heelen dag! Iedereen
had 't. er over."
„En vóór hij die beroerte had kwam
hij nog geregeld aan tafel." verhaalde
meneer Bain, glimlachend bij de herin-
i nering. „Wat kón hij te keer gaan, als
Allie z'n vleescli niet gauw genoeg sneed
naar z'n zin! Ik kan je verzekeren dat 't
een baasje was, die Oude Heer. Iemand
te eten vragen mochten we niet. daar
vond hij niets aan. Vierentachtig jaar,
en dan nog trouw aan tafel mee komen
eten
Zij beijverden zich, voorbeelden aan te
halen van den helderen geest en de kras
heid van den Ouden Heer, als ouders, die
elkaar probeeren af te troeven met
staaltjes, hoe vroegwijs hun kinderen
zijn.
..'t Was alleen maar 't laatste jaar.
dat we hem de trap op en af moesten
helpen," zei mevrouw Bain. „Hij stapte
alleen de trap op, en dat iemand van
over de tachtig!"
...Ia, 't is kolossaal," zei meneer Bain.
„Ik zou maar één ding gewild heb
ben." zei mevrouw Bain. na een korte
stilte. „Ik had wel graag gewild, dat
hij een beetje anders over Paul had
gedacht, 't Is misschien dwaas, maar
ik heb me nooit heelemaal prettig
meer gevoeld, sinds Paul bij de
marine is."
Mevrouw Whittaker begon in den
toonaard, dién ze gewoonlijk gebruikte
voor dat herhaaldelijk besproken onder
werp.
„Toe nou, Allie," zei ze, „je weet heel
goed, dat 't. zoo nog maar 't beste was.
Dat heeft vader je zelf ook gezegd, lier-
liA&ldelijk zelfs. Paul was jong, en. hij
wou maar steeds zijn vrienden 'f huis
in en uit laten hollen, en met deuren
slaan en allerlei lawaai maken wat
zou me dat geen overlast voor vader
geweest zijn! Vergeef alsjeblieft niet.
dat vader over de tachtig was, Allie."
„Ja, ik weet 't," zei mevrouw Bain.
Haar blik ging naar het portret van
haar zoon in 't matrozenpak, en zij
zuchtte.
„En trouwens," ging mevrouw Whit
taker triomfantelijk voort, „je hebt nu
juffrouw Chester op Paul z'n kamer, dus
je had niet eens ruimte voor hem gehad!
Wat wóu je dan."
Nu volgde er een vrij lange stilte.
Toen begon mevrouw Bain over iets
anders, dat haar zwaar op 't hart lag.
„Zeg, Hettie," zei ze, „zouden we.
hadden we Matt geen boodschap moeten
sturen?"
„Ik vind van niet," zei mevrouw
Whittaker bedaard, met een bescheiden
nadrukje op ik. „En ik hoop maar,
dat hij 't, niet vroeg genoeg in de krant
leest, om hij de begrafenis te komen.
Misschien heb jij graag een dronken
broer bij den lijkdienst, Allie, maar U-
niet." i
„John Dommis zei, dat hij in Akron
geweest was," rapporteerde mevrouw
Bain, „en toen was hij Matt even gaan
opzoeken. Hij schijnt zijn leven ge
beterd te hebben. Ze hadden een heel lief
huisje, zei hij, en 't scheen hun erg goed
te gaan. Zij leek hem een buitengewoon
goed huisvrouwtje."
Mevrouw Whittaker glimlachte.
„Jawel," zei ze. „John Dommis en
Matt. da's altijd van 't zelfde laken
een pak geweest. als dié een van
tweeën iets zeiden was je wel gek, als
je er iets van geloofde, 't Is best moge
lijk, dat ze een goed huisvrouwtje leek
ze zal haar rol bést goed gespeeld heb
ben. Matt heeft nooit onder stoelen en
banken gestoken, dat ze op 't tooneel
was geweest een jaar lang haast. Als
ik zoo'n schepsel maar niet bij vaders
begrafenis hoef te zien. Zal ik je eerlijk
zeggen, hoe ik er over denk? Ik geloof,
dat 't vader z'n dood aanmerkelijk ver
haast heeft, dat Matt niet zoo'n vrouw
is getrouwd."
De Bains keken ontsteld.
„En wat had vader al niet voor Matt
gedaan!" ging mevrouw Whittaker
voort, met trillende stem.
„Ja, dat is zoo," beaamde meneer
Bain graag. „Ik weet nog heel goed, hoe
de Oude Heer zijn best heeft gedaan, om
Matt vooruit te helpen. Hij is persoon
lijk naar meneer Fuller gegaan, toen
Matt dat haantje op de bank had, om
een goed woordje voor Matt te doen.
Kijkt u eens, meneer Fuller, zei hij, die
jongen van mij is altijd wat je noemt 't
zwarte schaap van de familie geweest.
Hij heeft nogal gedronken, zei hij, en hij
heeft er zich een paar maal leelijk inge
werkt. dus als u nu een oogje op hem
wou houden, en zorgde dat hij zijn han
den thuis houdt, zoudt u mij een groot
pleizier doen.
Meneer Fuller heeft 't me later zelf
verteld. Hij vond 't prachtig, zei hij. dat
de Oude Heer uit eigen beweging bij
hem was gekomen en zoo openhartig
met hem gepraat had. Hij had heele
maal niet geweten, dat Matt, zoo was,
zei hij je kon heter weten, wie je
vóór had."
Mevrouw Whittaker knikte droef
geestig.
„Ik weet er alles van," zei ze. „Vader
heeft 't. overal gedaan, waar Matt in be
trekking was. En dan kreeg Matt ge
woonlijk weer zoo'n stuip en wou hij
niet meer naar zijn werk."
„En als hij weer zónder liep." zei
mevrouw Bain, „kreeg hij van vader
Vervolg op bladz. 35
