WellnerJsif^ GOEDE FUNDAMENTEN choonheid... r D NA ARNHEM 23 toen heeft Joe <le zaak verkocht, want hij had schoon genoeg van Shereford. Hij drong er maar steeds op aan, dat ik met hem zou trouwen, dan kon hij in Londen een nieuwe, grootere zaak beginnen. Dus toen heb ik eindelijk maar ja gezegd, en toen zijn we naar Londen gegaan en nu zijn we stevig getrouwd. Ik ben erg gelukkig, en Joe is een schat. Hij begint iets, dat N.V. Transport heet. precies 't werk waar hij 't beste in is, en er is een massa geld mee te verdienen. „We hebben een schat van een huisje gehuurd, in Muswell Hill, en 1111 kan ik mijn hart ophalen met gordijnen uit zoeken en kleed en en meubels en alles koopen. Ik heb een verschrikkelijk duren" - dat laatste woord was dubbel onderstreept „zilvervos van Joe gekregen, als huwelijkscadeau, en een groote toilet-necessaire. Echt een juweel. Je zult 't wel naar vinden, dat ik er uitschei met verplegen, vooral na hetgeen je voor me gedaan hebt" ook deze. zinsnede was onderstreept - „maar 't zal je wel pleizier doen te hooren, dat ik mijn diploma gehaald heb, voor ik uit Shereford wegging, dus da.t, heb ik nu je kunt nooit weten hoe 't te pas komt. Dus goed bekeken ben ik niet zoo héél erg te kort geschoten tegen over je. Kom je eens kijken, hoe we 't maken, als je eens weg kunt komenHet adres is 7 Elthreda Avenue, London. X. 10." Er stond een postscriptum onder: ,.lk moet. je nog de hartelijke groe ten van Joe doen." Anne liet den brief uit haar handen vallen, in een grenzenlooze verbazing, waardoorheen zij zich gekwetst voelde, omdat Lucv haar pas zoo laat op de hoogte had gebracht. E11 toen schoot er een pijnlijke aandoening door haar heen. bij de gedachte aan het offer, dat zij gebracht had en volkomen nutteloos gebracht!- en aan al haar geliefkoosde plannen voor Lucy en haarzelf. Zij had zoo gehoopt, dat zij ooit samen zouden werken en prachtige resultaten zouden bereiken in hun beroep. dat was nu allemaal verkeken. Toen glimlachte zij een beetje wrang, denkend aan Joe's liefdesbetuigingen tegenover haarzelf nog zoo kort geleden. Arme Joe! Als was zou hij zijn in de handen van iedere vrouw. Maar toch, dacht Anne, was dit huwelijk misschien nog niet zoo kwaad voor hem, en voor Lucv ook niet. Er kwam opeens een groot verlangen in haar op, om haar zuster en Joe te gaan bezoeken. Zij stuurde hun een felioitatietolegram'en ging toen naar miss East, om een weekend vrij te vragen. „Een weekend?" riep de directrice uit. „Zooiets heb ik nog nooit gehoord. Waar wou u heen?" „Naar Londen." „Dat dacht ik al. Jullie jonge meisjes hebben niets anders in je hoofd dan uitstapjes naar Londen. Ik vind 't groote gekheid. Waar moet 't met de tucht en de orde heen. als jullie nergens anders over denken dan over dwaze pretjes „Ik wou alleen mijn zuster eens op gaan zoeken," vertelde Anne. „Ze is pas getrouwd." „Nee, nee, 't kan werkelijk niet," zei de directrice snel. „Ik kan u- op 't oogen- blik heusch niet missen. We zullen nog wel eens zien, als we een maandje verder zijn." Anne ging weer aan haar werk, met een stekelig gevoel van onrecht. E11 alsof zij nog geen onaangenaamheden genoeg had. daar trof ze dokter Calev op de zaal. De elegante geneesheer was in een stemming van opgeblazen zelfvoldoening - een bui. die voor Anne weinig goeds voorspelde, zooals zij Dij ervaring wist. Hij was een nul, die George Calev. Hij had zich op de een of andere manier door zijn studiejaren en examens heen weten te werken en was nu verloofd met de dochter van een particulieren dokter in de stad. Als hij getrouwd was. zou hij in de winstgevende practijk van zijn schoonvader worden opgenomen. Dat was een lot uit de loterij voor Calev. Hij leefde dus in een duurzamen toe stand van uitgelatenheid over zijn eigen knapheid. Iemand, die weigerde in te teekenen op die uitgelatenheid, be schouwde hij daarom alleen reeds als een vijand. Daarom had hij zoo'n hekel aan Anne. „Zuster Lee." begon hij, „ik heb zoo even naast het bed van nummer 19 op de vrouwenzaal dit boek gevonden." „Ja. dokter," zei ze behoedzaam. „Ik heb haar dat boek gegeven." „Ik had gezegd, dat nummer 19 niet lezen moest, en dat wist u. Ze is erg zwak, 't vermoeit haar." „Ze is inderdaad zwak, dokter." Anne spande zich in. 0111 haar stem kalm redeneerend te houden. „Ze heeft nog maar heel kort te leven, is't niet? Lezen is 't eenige, waar ze haar pijn door vergeten kan. Ze heeft me'gesmeekt, of ze dat boek mocht hebben." „Of ze gesmeekt heeft of niet kan me niemendal schelen. Ik heb gezegd dat ik 't verkeerd voor haar vond. Ik heb de orders gegeven, die ik noodig vond. Als ik nog eens merk. dat u zich daar niet aan houdt, maak ik onmid dellijk rapport over u bij dr. Sinclair." Anne was zoo verstandig, niet het minste blijk van verontwaardiging te geven. „Uitstekend, dokter Caley." Teleurgesteld keek hij haar aan, zoe kend naar een manier, 0111 haar zijn gezag nog dwingender op te leggen. Toen gaf hij, vóór hij ging, nog een bevel. „Denk er vooral om, dat. u dien patiënt met adèrontsteking in nummer 15 zijn mesonyl geeft. Geef hem om negen uur vijf grein." Anne keek hem met groote oogen aan. Eindelijk had hij zich vergalop- peerd. In zijn onwetendheid had hij zich in haar handen overgeleverd. „Vijf grein?" vroeg ze. „U verstond me toch? Vijf grein." Zij zweeg. Zij liet haar zeer duidelijken spot alleen door haar gelaatsuitdrukking blijken. Hij had zich al af willen wenden, maar die blik van onverholen gering schatting hield hem tegen. Nog bleef het stil. Toen zei ze: „De maximum-dosis voor menosyl is een half grein." Hij werd rood tot in de wortels van zijn haar. En hij was zoo dom, een hoogen toon aan te slaan. „Waar durft u over te praten IT hebt waarschijnlijk nog nooit van menosyl gehoord!" „Ik heb er toevallig wél van gehoord." Zi j keek hem met een vriendelijk, mede lijdend lachje aan. „En vijf grein is voor den sterksten man doodelijk." „Ja maar. ..."wou hij nog beginnen. Zij sprak verder, hem overstelpend met feiten. „Bovendien heeft dokter Sinclair maar een kwart grein voorgeschreven. Als u me niet gelooft, gaat 11 dan bij nummer 15 op de kaart kijken. Dr. Sinclair heeft 't er zelf op geschreven." Hij stond nu sprakeloos, en zij gaf hem de rest van hetgeen hem toekwam. „Dwilt toch niet, dat ik nummer 15 een doodelijke dosis geef. ook al zijn 't. uw orders. is 't wel, doktert" Dat laatste „dokter" sprak zij uit met even duidelijke als verfijnde ironie. Ilij maakte, dat hij de deur uitkwam: Vervolg op bladz. 26 Eiken dag opnieuw schenkt YVellner Zilver U een glanzende herinnering aan den grooten dag. Wellner is tafelzilver voorlangen, trouwen dienst: in duurzaamheid zoowel als in rijkdom van decors werd het nog nooit zelfs geëvenaard! Alle prachtige modellen aan weerskanten gedecoreerd, ook de messen in denzelfden stijl - en deze schoonheid wordt schriftelijk voor 25 jaar gegarandeerd. Zoo l" een apart geschenk beoogt, kiest GEMOBILISEERDENPBNA verzorgt de technische cursussen voor militairen. Wendt U om inl. tot de Commissie voor O. en O. in Uw kantonnement. WEI.I.NER-ZILVtR FABRIEKEN AMSTERDAM Voor het gebouw van Uw toekomst is een goed fundament noodzakelijk. Studeer techniek thuis! met de schriftelijke lessen van PBNA, het erkende Nederlandsche Technicum voor schriftelijk technisch onderwijs. Burgerlijke bouwkunde. Architectuur, Meubel- en Schildertechniek, Water en Wegenbouw, Beton bouw, Werktuigbouwkunde, Auto- en Vliegtuigtech niek, Elecrrotechniek, Radiotechniek, Chemische Techniek, Zuiveltechniek, Speciale cursussen. Ril LK A HET NEDERLANDSCHE TECHNICUM 200 Leervakken 120 Leraren 5000 Cursisten

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 23