WAKE
B
30^
35^
40^
s 45*
50ct
r#2
o<o5;aw
\&C
.^ffosrr
2£fe
i^öSr
,<**e
Ï25.
ALTIJD
WELKOM
DROSTE
BONBONS
delclüb
LONDONA
R U N T TA
Waardig bekroond!
mm
26
4°°>^
Mve
-70C
ke
.AeC PfR
-cOO**
cWe
,uASe''-n Yiet
<*W*
„crO"s
e^1
;»tv pff
a^°CVet
ONS
00V
tec
of8 oNS
z.e'l°'
soOl
ass°'
eO1
>jaO
<wc"
!«v««"" Ugg'"
■nf"
&nncnr
Vervolg van biz. 23
en do bescheiden helling van zijn schou
ders, waarmee hij wegsloop, woog op
tegen alle onrechtvaardigheid, al het
getreiter en de kleingeestige kwaad
aardigheid. die ze door hem te lijden
I had gehad, en nog zou moeten lijden.
Door het groote nieuws in den brief
van Lucy en door het geval met Caley
I waren Anne's gedachten zoozeer in be
slag genomen, dat zij de operatie van
Matthew Bowlev. en de rol, die zij
daarbij had gespeeld, bijna vergeten was.
Maar den Vrijdagmiddag van diezelfde
week kwam zuster Gilson van de zaal-
telefoon naar Anne toe, en met een
stem. of ze haar feliciteerde, zei ze:
„F moet op de aparte kamer in B
komen. Meneer Bowlev wil kennis met
u maken."
De zaalzuster was hoe langer hoe
vriendelijker geworden tegenover Anne.
Zij had al zooveel ellende achter den rug
met onervaren verpleegsters, dat 't, haar
een opluchting was, nu iemand te heb
ben. die voor haar werk stónd en dus
haar taak aanmerkelijk verlichtte.
..Kijk maar niet zoo verschrikt,"
ging zuster Gilson glimlachend voort.
,,'t Kan nooit iets naars zijn."
Toch gaf Anne met een zekeren angst
aan den oproep gehoor. Matthew Bowley
was voor haar niets anders geweest dan
een geval op de operatietafel. Zij had
geen flauw vermoeden, hoe hij was en
hoe hij er uitzag in 't gewone leven. Met
een eigenaardig beverig gevoel klopte zij
aan zijn deur.
Een stem riep „binnen".
1 >e kamer zelf gaf haar al veel om naar
te kijken, en met verwondering naar te
kijken: hier was in de kale triestheid
van dat ziekenhuis een plekje van pronk
en weelde, met overal bloemen, en 'n
radiotoestel naast het bed, en 'n groote
mand aanlokkelijk fruit op tafel. Toch
vond Anne den patiënt. Matt Bowley
zelf. haar belangstelling nog meer waard.
Hij was een vrij kort, forschgebouwd
man van omtrent veertig, met een
onregelmatig en hoekig, schrander en
goedhartig gezicht, dat er uitzag, alsof
het heel wat klappen had moeten ver
dragen. maar er doorheen was gekomen,
en nu de macht en de verzorgdheid
bezat, die groote rijkdom kan mee
brengen. Bowley gaf Anne een stevigen,
vriendschappelijken handdruk. Hij be
keek haar onder zijn borstelige wenk
brauwen uit, glimlachte langzaam en
zei
,,Xu, zuster, ik ga morgen verdwijnen.
Maar ik wou niet weg, voor ik uw gezicht
gezien had en ik moet zeggen, 't is
best de moeite waard om te zien."
Anne voelde, dat zij bloosde. Maar
toen lachte Bowley nog harder, en hij
sprak verder, met een rustige geslepen
heid als van een samenzweerder.
,,Ik wil niet uit de school klappen,
zuster. Maar ik heb toevallig iets op
gevangen. En ik mag u wel één ding
zeggenwaarschijnlijk kan Matt Bowley
méér beginnen in de wereld, zónder dat
er een propje watten binnen in hem
blijft zitten. Wat zegt u er zelf van,
zuster?"
Anne's oogen tintelden.
„Ik geloof dat ik 't met u eens ben,
meneer Bowley."
Hij gaf een paar hartelijke klopjes
op haar hand.
„Dan hebt u 't bij 't rechte eind.
jongedame. Ik zie wel, dat u even ver
standig als knap bent. En 't is heel
mooi, als een vrouw die twee eigen
schappen bij elkaar heeft."
Zij kon zich onmogelijk gekrenkt
voelen door den familiaren toon, waarop
hij sprak. Het was te duidelijk, dat hij
alleen door gemoedelijke en vierkante
belangstelling bezield werd. Hij ging
voort
„E11 't is nog mooier, als die vrouw
verpleegster is! Kijk eens, kindals
een man dan toch ziek moet zijn, of als
hij ziekte in huis krijgt, is 't, een heele
troost voor hem, dat hij een aardig en
schrander meisje om hem heen krijgt, en
niet een soort werkster met een zuur
gezicht."
Op dit moment liet het klokje naast
hem drie zachte slagen hooren. Hij
zuchtte spijtig en 11a een laatste klopje
liet hij haar hand los.
„Enfin, kind, ik zou den heelen
middag wel door willen praten met je.
Maar ik krijg straks een paar advocaten
op visite. Allebei schavuiten."
Hij wees met. een gezicht van wrevel
naar een grooten stapel brieven, die op
zijn sprei lag.
„Maar da's niet erg, zusterwe zien
elkaar nog wel. Ik vergeet iemand niet
gauw, die iets voor me gedaan heeft.
En voorloopig liad ik graag, dat u dit
van me aannam 't is maar een souve-
nirtje aan dat vermiste watje." Hij
nam glimlachend een keurig pakje van
het tafeltje naast zijn bed en gaf het
haar. „En nu zegt u niets geen woord!
Bedanken kunt u een anderen keer wel
doen. Gaat 11 nu maar gauw weg en houd
u goed!"
Anne verliet het vertrek met een
warm gevoel óm haar hart. 't Was
heerlijk, als je gewaardeerd werd. Nie
mand anders kon 't Bowley verteld
hebben, van dat watje, dan dr. Prescott.
Zij kon haar nieuwsgierigheid niet be
dwingen zij bleef in de gang staan om
het pakje open te maken. Er kwam
een pracht van een taschje te voorschijn,
van alle gemakken voorzien. Zij was
opgetogen, toen zij den beugel open
knipte en in de verschillende vakken
keek. Maar haar gezicht betrok, toen zij
het portemonnaietje open had. Er zat
een briefje van tien pond in. Dat vond
ze niet prettig, 't Verlaagde voor haar
gevoel den dienst, dien ze hem bewezen
had.... 't was, of een kamermeisje
een fooi kreeg. Ze wou hem dat. bank
biljet. teruggevenze kón het niet aan
nemen.
Ze stond op het punt, andermaal aan
de kamerdeur te kloppen, toen zij een
.voetstap in de gang hoorde. Zij keek 0111
en zag dr. Prescott op haar toe komen.
Zij vond het onaangenaam, dat zij met
de tasch en het bankbiljet in haar
handen stond.
Misschien kwam het door 't bijna
griezelig scherpe doorzicht van Prescott,
misschien ook had hij geweten, dat
Bowley van plan was, haar dat geschenk
te vereeren; hoe 't ook zij, met één
rustig omvattendeu blik zag en begreep
hij alles.
„Bowley maakt een menseh verlegen
met zijn edelmoedigheid," zei hij. „Dal
ondervind ik iederen keer, als hij mijn
honorarium wil betalen."
Hoewel die paar eenvoudige zinnetjes
Ina is een enthousiast lid van de wan
delclub: altijd gaat zij mee, ook met de
zwaarste tochten en toch ziet zij er altijd
fris en goed verzorgd uit. Iedereen be
wondert haar mooi, glanzend haar, dat zij
geregeld wast met Blondona, het mo
derne haarwasmiddel.
Blondona en Brunetta, de moderne al-
kalivrije haarwasmiddelen, maken Uiv
haar diep van kleur en glans. Blondona
geeft door het preparaat Kamillojlor,
liet extract der bergkamillen, zelfs don
kerder geworden blond haar zijn oor
spronkelijke lichte kleur terug, terwijl
Brunetta, dat Hequil bevat, donker haar
een diepe, stralende tint verleent. Boven
dien droogt het haar na het wassen
met Blondona of Brunetta bijzonder snel.
VOOR BLOND HA AR
VOOR DONKER HAAR
DE MODERNE AlKAU-VRtJE HAARWASM,DOELEN
O
Doe wat bijna alle moderne menschen
doen Bekroon Uw heuglijk- voornemen.
Uw verloving, Uw huwelijk zeer waar
dig en modern: met een symbool zoo
zuiver en mooi als het geluk zelf, met
een H.D.Z.-ring van zuiver edelgoud,
voegloos gesmeed. Let bij het kiezen
der ringen dus op het H.D.Z. Meester-
teeken, U hebt dan het mooiste sieraad.
Voor héél Uw leven.
Ruime sorteering 1.1) Z-rin<i<-n treft U
aan in goudsmidszaken die onderstaand
ranmschild voeren.