l
MARTINI
LUX
<534 IS
bet juiste moment
voor 'n MARTI Hl
TOILET ZEEP
27
den heeleu toestand recht zetten, aar
zelde zij nog. Verlegen zei ze:
,,Ik neem heusch liever geen geld
aan, dr. Prescott."
,,T)at is onzin! Een arbeider is zijn
loon waard vooral wanneer hij ver
dwaalde watjes helpt opsporen. De
beste dokter in de wereld kan niets
beginnen, als hij geen bekwame ver
pleegsters heeft. Er zijn zoo'n massa,
menschen, die dat niet begrijpen. Als ik
u op de een of andere manier kan
helpen, zal ik 't heel graag doen. Er is
een vervolgcursus in verpleging van den
zomer misschien hebt u zin, om daar
aan deel te nemen. Ik zal u een pros
pectus sturen. Ik doe er graag het mijne
voor, dat er goed gewerkt wordt in
Hepperton."
Zeer verkwikt en aangemoedigd door
die ontmoeting keerde Anne naar zaal C
terug. Prescott had iets over zich, dat
haar sterkte en aanvuurde. Maar toch
bleef 't haar moeite kosten, het bank
biljet van tien pond te aanvaarden.
Na veel gepeins besloot zij, het geld
te gebruiken om een huwelijksgeschenk
voor Lucy en Joe te koopen een
zilveren presenteerblad.
De kwaliteit van het voedsel in de
eetzaal der verpleegsters ging gestadig
achteruit. Op zekeren dag werd er ver
gadering gehouden door Nora. Anne en
Glennie, met zuster Dow en zuster Todd,
twee stugge gemoederen, die zich den
laatsten tijd aan Anne hadden gehecht,
en een paar andere meisjes, die tot
de meest intelligente verpleegsters iri
het ziekenhuis behoorden. Zij beraad
slaagden over de vraag, op welke
wijze zij het best, en met de grootste
kans op succes, konden protesteeren.
„We nioeten er in ieder geval iets
aan doen," zei zuster Dow. „Anders
loopt 't op de grootste ongelukken uit."
„Jawel, maar wat kunnen we doen
vroeg zuster Todd met een wanhopig
gebaar. „Ik zal je zeggen wat we doen
kunnen," zei Nora met heftigen nadruk.
„We zullen ze zoo voor schandaal zet
ten. dat ze ons iets eetbaars geven. Ik
loop al een dag of wat met dat idee rond.
Luister eens goed. Dat eten van hen
laten we staan. We eten onzen eigen
kost. Morgen aan de lunch eten we niets,
geen kruimel, en dan gaan we om half
twee naar den winkel van Gibbs. we
koopen beschuiten en kaas en bananen,
en die gaan we op de binnenplaats vlak
voor 't raam van de directrice op staan
eten. Voorzoover ik weet wordt dat,
nergens in 't reglement verboden. En
als we dat iederen dag doen. een week
lang, zal de Stoomwals heusch wel eens
opkijken en notitie van ons nemen."
Nora's voorstel werd algemeen toege
juicht. Maar Anne voelde vooruit, dat
liet plan weinig kans van slagen had.
Zij voelde plotseling neiging, er eens met
dr. Prescott over te spreken. Maar.
dacht ze. zij kende hem nauwelijks; wie
weet nam hij haar kwalijk, dat ze hem
lastig vielen in ieder geval was 't
geen zaak, waar hij zich mee kon be
moeien. Zij begreep echter heel goed:
aangezien de lieele fout aan 't systeem
lag, was er maar één weg, om tot af
doende en duurzame verbetering te
geraken, namelijk, zich te wenden tot de
hoogst mogelijke instantie, die boven de
directrice stond.
Hét aantal oproerlingen bedroeg in
totaal negen. Den volgenden dag aan
tafel, toen de lunch hun werd voorgezet,
lieten ze die eenvoudig onaangeroerd.
Er was niemand, die er veel notitie van
nam. Zuster Lucas, wier taak het was,
inspectie te komen houden in de eetzaal,
vertoonde zich niet.
Om half twee staken de negen ver
pleegsters over naar Gibbs, het comes-
tibleswinkeltje tegenover den hoofd
ingang van 't ziekenhuis, en deden er
hun inkoopen biscuits, chocolade en
fruit. Onverholen kauwend keerden zij
terug, en zij voltooiden hun openlucht
maaltijd op de binnenplaats, vlak onder
het raam van de zitkamer der directrice.
Veel aandacht trokken zij niet. Maar
zuster Todd kon althans opmerken
„In ieder geval hebben we iets beters
gehad dan ze ons binnen wonen voor
zetten."
Nora was zoo attent, een bananen
schil op de vensterbank der directrice te
deponeeren.
Al had dus het begin van den veld
tocht niet veel opgeleverd, om groot
op te gaan. het was toch niet onop
gemerkt geblevenen het resultaat
daarvan was den volgenden dag aan
de lunch merkbaar. Zuster Lucas ver
scheen om klokslag één uur in de eet
zaal. en toen het negental naliet, de
borden te vullen, keek zij hen achter
dochtig en streng aan.
„Waarom eet u niet?" vroeg ze scherp
aan Nora.
„Ik heb daar geen trek in, zuster."
„Wat is dat voor malligheid!" zei
de hoofdverpleegster op een toon van
beleedigd gezag, ,,'t Is heel goed
eten."
„Hoe weet u dat, zuster?" vroeg
Glennie droog. „F hebt 't niet op uw
menu. De hoofdverpleegsters krijgen
heel ander eten."
Zuster Lucas kreeg een kleur.
„Geen vrijpostigheden alstublieft. Als
u niet eet. maak ik rapport bij de
directrice."
„Staat er ergens in 't reglement, dat,
we verplicht zijn, trek te hebben?"
vroeg Anne onschuldig.
Er ontstond een stille jubel in het
groepje, toen (le zuster keek. of ze geen
raad meer wist, zich omdraaide en weg
liep. Later, toen zij in het winkeltje
proviand hadden ingeslagen, liet Nora
twee bananenschillen op dé vensterbank
van de directrice achter.
De volgende dag en de dag daarna
gingen voorbij zonder ambtelijke be
moeienis blijkbaar hoopten de auto
riteiten, dat het oproer een natuurlijken
dood zou'sterven. Maar de rebellen had
den gezworen, nooit de vlag te strijken.
En dus beleefde de eetzaal 's Vrijdags
den schrik, dat de directrice in eigen
persoon binnenkwam.
Met snelle schreden „wam zij den
drempel over en de zaal door, een klein,
bazig figuurtje, met een mooie paarse
uniformjapon aan en een wapperenden,
smetteloozen mutssluier. Haar gezicht
was uitdrukkingloos, haar lippen hield
zij ietwat getuit en haar handen in elkaar
op haar rug. Zij vertraagde haar
schreden, toen zij nader kwam, en de
Zaal was vol onnatuurlijke stilte.
Wordt vervolgd
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. Tezamen met een der periodieken
De Stad Amsterdam, Groot Rotterdam, 'sGravenhage in Beeld, Ons Land. Ons Zuiden of Ons Zeeland
f 1.62% per kwartaal of f 0.12% per week. Franco per post f 1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling.
Koloniën f 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van post
abonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureau's:
HAARLEM, Nassaulaan 51. Tel. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSILRDAM. N. Z. Noorburgwal 262.
Telefoon Intere. 35170. Giro nr. 07946. ROTTERDAM, Stationsweg 24 Telefoon Interc. >0340. Giro nr.
101981. 's GRAYENHAGE. Stationsweg 93. Tel. Interc. 111666. Giro nr. 43141. UTRECHT. Biltstraat 142
telefoon Intere. 15473. Giro nr. 149397. 's HERTOGENBOSCH. Stationsweg 27. 'lelef. Interc. 42H6.
Ciij-r» nr. 129730. MAASTRICHT, Stationsstraat 20, Lelef. Interc. 5831. Giro nr. 124690. VLISSINGEN, Bad
huisstraat 3. Tel. 81. - De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar.
Anneke was aardig en altijd
opgewekt; toch was zij niet
zo populair bij de klanten als
de andere meisjes.
Ten slotte stortte zij haar hart
uit bij Elly, haar vriendin. „Ik
geloof, dat ik een vermoeide
huid heb," zei ze. „Ik kom te
weinig in de buitenlucht."
„Dat is wel zeker,"
antwoordde Elly. „Ik
heb het zelf ook ge
had, maar Lux Toi
let Zeep was mijn
redding. De film
sterren in Hollywood
gebruiken die ook."
Anneke ging ook Lux Toilet
Zeep gebruiken. Nu is ze het
populairste meisje uit het res
taurant.
Niemand behoeft een vermoeide
huidle hebbenook U nietzelfs al
werkt U altijd binnenshuis. Lux Toilet
Zeep houdt Uw teint fris en-jeugdig.
Vele beroemde filmsterren hebben
haar mooieblanke huid te danken
aan het gebruik van Lux Toilet Zeep.
voorkomt een
„Vermoeide Huid"
Zij gebruikt Lux Toi
let Zeep; negen van
de tien filmsterren in
Hollywood kunnen er
niet meer buiten.
LTZ 185-0141
