29
Hier daalt zijn stem tot 'n geheimzinnig gefluister.
„De orrisjineele Fasantos!"
Uit niets blijkt, dat het publiek door deze mede-
deeling is geïmponeerd.
„Nou segge jullie niks," merkt Jaap dan ook waar
heidsgetrouw op. „Maor dat komt omdat jullie die
sigaor niet kenne. Rn dat sigaortje kénne jullie ook
niet kenne. Want de Fasantos is geen marktsigaor...."
Een oogenblik overziet Jaap de luisterende schare,
„En nou sal ik jullie 's vertelle hoe 't komt, dat die
Fasantos hier op 't oogenblik in me kraom legge.
Onderlaotst sit ik thuis te bikke, wordt d'r opeens
hard an de bel getrokke. 'n Heele herrie foor me
deur, want d'r sting 'n soortement gouwe koets
met vier appelschimmels d'r foor. Wie stapt d'r
uit? Me ouwe vrind, de sultan fan Marokko. Hij segt:
Jaop, segt ie, geeft mijn as de bliksem 'n kissie Fa
santos fan je. Ik zeg: Sultan, seg ik, je ken se niet
krijge. Waorom niet, vraogt ie. Omdat ik se niet
heb, seg ik. Hij segt: Jaop, laote we mekaor nou niet
verlinke, ik geef je 'n daolder per stuk, maor dan
mot ik ook de orrisjineele Fasantos hebbe. Ik seg:
Sultan, 't gaot niet. Hij segt, nou allé, twee piek dan,
maor hooger gaon ik niet. Ik zeg: Sultan, seg ik,
we benne ouwe vrinde. As ik se had, kreeg je se foor
inkoopsprijs, maor soo waor as ik hier staon, d'r is
minuten voor appèl is, wordt er wel geblazen, scheer
mesjes kunnen we in de eantine ook krijgen, maar
voor de sigaren ontstaat opeens 'n levendige belang
stelling. En spontaan aanvaardt onze facteur Over-
stappie het voorzitterschap van een commissie, die
verslag zal uitbrengen over de hoedanigheden der
marktsigaren
Jaap uit Mokum
't Is gezellig op de markt. Er hangt 'n luchtje van
gerookte paling en de lokale spes patriae zorgt af en
toe voor eenige opschudding. Nu de commissie zaak
kundig de kramen bekijkt, blijkt dat onze markt
den kooper meer mogelijkheden biedt dan aanvanke
lijk werd vermoed. Zoo zijn er bijvoorbeeld prachtige
dassen te krijgen, die je niet eens behoeft te strikken.
Ze zitten al keurig op 'n apparaatje geknoopt, dat je
alleen maar aan je boordeknoopje behoeft te han
gen. En een vervaarlijk brouwende neger, volgens
zijn verwarde mededeelingen een onderdaan van
den koning der Belgen, propageert het gebruik
van een speciaal soort drop. „Voorrr de maog, voor
de borrrstvan dat zwarrrte, lekkerrre, zuu-
kerrre! Absoluut a la bronchiet, daomes en 'eerrre.
Allé, menierrrr den soldaot. prrruuft's efkes."
„Tjasses!" spreekt Overstappie hartgrondig als
hij de medicinale drop verwerkt. „Dan slik ik nog
liever dat aftreksel fan heerebaoi, dat, se je op sieke-
rapport geve...."
Intusschen, de commissie is niet gekomen voor
modesnufjes en ook niet voor drop, zij wil sigaren
zien.
„Daoro!" wijst de facteur.
Vlak voor het oude gemeentehuis staat een hel
verlichte kraam. Een groepje boeren dromt samen
rond een heftig gebarenden koopman. We hooren
hem oreeren over binnenblad en krijtwitte aseli.
DdAr moeten we wezen.
„Hao, die roanne!" begroet de koopman de com
missie. „Komme de heere fan de ginneraole staf óók
's bij Jaop kijke? Opsij jongens, anders ken dat stel
letje lióóge me winkel niet binne!"
Aldus ingeleid maakt de commissie haar entrée.
Grinnekend schuiven de boeren wat opzij.
„Bij Jaop mot je wese, bij Jaop mot je sijn," zingt
inmiddels de koopman met 'n falsetstem. „Bij Jaop
uit de groote stad fan Mokum!"
„Jou inoete goed begriepe, hij komt uut Amster
dam," concludeert de brave Jilles.
Doch dat beteekent voor Overstappie geen ont
hulling. Hij heeft Jaap reeds herkend als een der
meest welbespraakte figuren van het hoofdstedelijke
Amstelveld.
„We gaon nou over tot 'n groote koop," maakt
Jaap bekend, terwijl hij omslachtig een toren bouwt
van bontgekleurde sigarenkistjes. „We hebbe hier
'n merk, waor iullie nog nooit fan gehoord hebbe...."
fandaog de dag in heel Mokum geen Fasantos te
krijge. Hij segt: Jaop, wat spijt me dat, want als
ik soo loop te regeere, mag ik soo graog 'n fijne Fa
santos opsteke. Afijn, ik had se niet. Huilend as
'n kind is ie weggereje in se koets. Op de Munt heb
ie nog 'n bekeuring gehad omdat se swarte koetsier
met alle geweld links wou houwe, dat benne se in
Marokko soo gewend
Maor nou!" zegt de koopman en hij slaat triom
fantelijk op den kistentoren. „Nou benne se d'r weer.
Naor Marokko sture ken ik se niet, want dan worde
se onderweg getorpedeerd. En daorom gaon ik se
fanavend an jullie weggefe. hiero, de orrisjineele
feestsigaor fan gekroonde hoofde, de beroemde
Fasantos kost fandaog geen daolder, geen guide
en geen drie kwartjes. Pak mee, foor vijftig spie heb
je '11 sigaor. sooas je nog nóóit gerookt heb
„Vieftig cent per stuktvraagt Jilles ontzet.
„Se worde straks wel goedkooper," voorspelde de
facteur. Hij krijgt gelijk. Eerst verklaart Jaap zich
bereid z'n beroemde merksigaar voor 'n kwartje af
te staan, gaandeweg echter zakt hij af tot drie cent.
„Hoeveel kunnen we dan koopen!" informeert
Jilles. „Jou moete goed begriepe, ik heb geen rooie
cent in mien zak."
„Hoe bestaot 't? Ik óók niet!" moet de facteur
bekennen. En hoe we ook tellen, 't blijkt, dat de com
missie niet eens over voldoende contanten beschikt
om tot aankoop van één Fasantos over te gaan!
„F.n nou gaone we d'r 's eentje graotis weggefe,"
maakt Jaap intusschen bekend. „Wie fan de heere?"
„Present!" roept de voltallige commissie in koor en
't wordt voor den koopman nog 'n moeilijke keus.
Ten slotte wordt Overstappie waardig bevonden om
persoonlijk de Fasantos te keuren. Grinnikend steekt
hij de sigaar aan. üa's 'n meevallertje!
„Jou staan maar te paffen en wij kriegen niks!"
zegt Jilles afgunstig.
„Tjao." is des facteurs repliek. „Je bent populair
of je bent 't niet!" En hij blaast 'n geweldige rook
wolk omhoog. Geen sigaar smaakt zoo goed als '11
gekregen sigaar!
„Smaokt ie?" informeert Jaap.
„Reusachtig!" verzekert de facteur, behaaglijk
paffend.
„Laot mijn dat sigaortje nog 's effe fasthouwe,"
stelt Jaap voor en voor Overstappie 't beletten kan.
is de sigaar hem uit den mond getrokken.
„Hei!" tracht de facteur te protesteeren, maar
Jaap houdt de brandende Fasantos, reeds omhoog.
„Motje dié asch sien!" snoeft hij. „Krijtwit! En nou
't binnewerk!" Er knakt iets.
„Verdraoid!" brult Overstappie.
Z'n sigaar, z'n kostelijke Fasantos is een vormloos
hoopje smeulende tabak geworden en dient nog
slechts als demonstratie-materiaal voor den welbe-
spraakten Jaap, die thans de deugden van het bin
nenblad hemelhoog verheft.
Onverrichterzake keert de commissie huiswaarts.
I)e leden hebben geen spijt van hun avond, doch
voorzitter Overstappie is voorloopig 'n verklaard
tegenstander van marktsigaren!
Na l April is hetalliums volgens de dienstreglementen, niet koud meer en dus is ons kacheltje, ouder
leiding van Papkind, ingeleverd.
éitracht de jacleur te protesteeren.
