In Z dagen Uw Likdoorns kwijt! Trannosan helpt snel en wel Voor verko' Ted* Verbaar APO*** meermalen 32 Pijnloos, vlug en zonder gevaar verwijdert U den meest hardnekkigcn likdoorn, de naarste eeltplek door de nieuwe Remedy van Prof. Dr. Polland. Snijd nooit aan Uw likdoorn, er kan bloedvergiftiging door ontstaan en het kan U Uw leven kosten. Volg de nieuwe, veilige Trannosan Remedy methode. Leg een fluweelen Remedy op Uw likdoorn, de steken' de pijn verdwijnt direct, want de Remedy begint on middellijk te werken. De bijzondere substantie van de Remedy maakt den harden likdoorn zacht. Neem na 2 dagen een Bruisend Trannosan Voetbad, dat Uw voeten verkwikt en verfrischt en U kunt dan den likdoorn, die ge heel wit is geworden en los van de gezonde huid, met wortel en al er uit halen, zonder pijn en bloedvergieten. Remedy op lik doorn, dan pleis terband erom.De pijn houdt direct op. Na 2 dagen kunt U den wit ge worden likdoorn er zonder pijn uithalen. Gratis Voetbad: In elk doosje bevindt Garantie: Wij garandeeren de goede wer- zich een Kroote tablet uit 15 minerale zouten king van Trannosan Remedy. U ontvangt Uw voor een Bruisend Trannosan Voetbad, dat geld terug wanneer Trannosan Remedy spieren en pezen versterkt en de verslapte niet helpt. Garantiebewijs bevindt zich in voetzenuwen weldadig verfrischt. I elk doosje. Doosje voor 8 toepassingen met Gratis Voetbad en Garantiebewijs 48 c. ook mijn eerlijkheid. Het was goed om weg te gaan, en ik moet nu verder, naar de stad. Er streek een koele wind over de lage heuvels, ritselend door 't verdorde gras de koelte streelde hem het moede, warme gezicht, en hij wendde zijn blik ken weer naar voren. Ik ben sentimenteel, ik ben gek, dacht hij. Maar het viel hem moeilijk om de tranen, die naar zijn oogen welden, tegen te houden. Toen hij verder wilde gaan hoorde hij vaag, in de verte, nog een ander geluid dan dat van zijn eigen ademhaling en het kloppen van zijn hart 'n rhythmisch geroffel, dat langzaam naderbij kwam. Een trein, dacht hij, en hij keerde zich om, om van de spoorbaan af te gaan maar het was geen trein dien hij in de verte zag naderen. Eerst was het nog een vormelooze schim, maar het kwam snel dichterbij, en de vormen maakten zich los uit de duisternis het was een ruiter. Het paard, schijn baar aangejaagd tot het uiterste, kwam met vliegende manen recht op hem af, om eindelijk, toen het vlak bij was, plot seling in te houden en stil te blijven staan Ilva sprong uit het zadel, pal voor hem. „Jij.stamelde hij. ,,Je moet meekomen, Steven," zei ze zacht. „Zóó kun je niet weggaan." Een vrouwestem die Hollandsch sprak -Steven voelde zich radeloos, verward en verstrikt in zijn opwellende gevoelens en impulsen. „Ik.... ik.... het kan niet," sta melde hij eindelijk. „Vergeef het me, Ilva, maar ik kan niet. Ik móét weg gaan." „Steven," smeekte zij. „Wij wilden je bij ons hebben, mijn vader en ik; wij houden van je, Steven. Ik rijd nu al uren achter je aan Miguel zei me, waar ik je zou kunnen vinden. Ik voelde me zoo ongelukkig toen je ineens weg was, Steven Hij slikte iets weg en richtte zich hooger op. „Neen," zei hij. „Misschien begrijp je me niet - ik kan het je haast niet duidelijk uitleggen. Ik ben een zwerver, Ilva, een bedelaar. Ik ben arm en uit geput bij je aangekomen, en ik zal altijd arm en uitgeput blijven, want ik heb geen toekomst meer en het helpt me ook niet of ik bij jullie op de estancia blijf. Ik zou er Hollandsch hooren spre ken, we zouden altijd samen zijn en.... en begrijp je dan niet, hoe pijnlijk dat voor mij zou zijn? Ik kan niet. „Maar je móét het, Steven," drong zij aan. „Ik weet wel dat je arm bent en dat je veel gezworven hebt, maar je bent jong en gezond en je kunt hard werken, en wat doet het er trouwens toe?" „Alles," zei Steven. „Ik kan daar niet zijn ik sleep een heel leven vol tegen slag achter mij aan, al ben ik dan ook jong. Ik ben uit Holland weggevlucht om een liefdesgeschiedenis; alles her innerde mij er aan, en ik ging naar een land, dat ver en vreemd genoeg was om mij opnieuw te laten beginnen. Maar ik had geen geld, ik sprak de taal niet, ik was een buitenlander. en ik zonk langzaam naar beneden, onmerkbaar, steeds een beetje dieper, tot, na jaren, ik té diep gezakt was om weer boven te komen. Dat is mijn geschiedenis, Ilva. En jij kunt me niet helpen; je kunt me niet te eten blijven geven, er zal daar niet altijd werk voor me zijn, en het eenige wat je kunt doen is me wat uit stel van executie geven. En juist omdat jij mijn taal spreekt en zoo goed voor me bent, zou ik scherper en pijnlijker voelen hoe onafwendbaar en vreeselijk tóch het afscheid zal zijn en de onder gang Hij keek, terwijl hij sprak, naar het paard en naar den grond en naar de sterren, maar hij keek niet naar haar. Hij zag niet, dat zij glimlachte. „Je bent bang," zei ze zacht, „dat je me lief zoudt krijgen, als je bleef." Hij wendde zich met een ruk naar haar toe. „Je zoudt het me nooit durven zeg gen, omdat je niets bezit en omdat ik misschien zou denken, dat je uit eigen belang liefde huichelde. Steven knikte, zonder iets te zeggen. „Daarom ben ik je na gereden, Ste ven ik heb je lief, ik zal niet meer zon der je kunnen. En als jij niet met mij terug wilt gaan, dan ga ik met jou mee, zooals ik nu ben, Steven dan ben ik even arm als jij „Ilva. zei hij. Hij had nog iets willen zeggen, nog veel willen zeggen, maar hij kon niet. Voor den tweeden keer drongen er tranen naar zijn oogen, doch nu schold hij zichzelf niet voor sentimenteel en gek, maar liet hun den vrijen loop. Zij kuste ze weg. Zij bleven daar bij de spoorbaan, alleen onder den fonkelenden sterren hemel, tot het paard uitgerust was en ongeduldig begon te worden. „Kom nu mee," zei het meisje toen zacht. „Vader zal je willen zien. We hebben nog een lange wandeling te maken en morgen zullen wij wel verder praten over de toekomst." Steven knikte. „Er is een toekomst," zei hij. f rrti 0_ *_Ll Reeds nu vragen we de aandacht onzer lezers voor het nieuwste boek der Kennemer Serie, dat volgende week in ons blad zal wor den aangekondigdhet werk van een der vruchtbaarste Fransche schrijvers, dat in zeer korten tijd talrijke herdrukken mocht beleven. We zijn er van overtuigd dat dit boek in ons land een overweldigend succes zal hebben. Men vergete niet deze aankondiging te lezen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 32