NOTRE DAME VAN
DE SLOPPEN
35
buurt doordringt, is niet bepaald een vertegenwoordiger van een
of andere religie, doch in zekeren zin de personificatie van ieder
edel mensch, die met daden in het belang van de menschheid
werkt. Somber en triest, doch tevens ontroerend mooi is zijn ver
bitterde strijd tegen de ellende. Hij heeft tegenwerking van alle
kanten en niet in 't minst van degenen, voor wier belang en
opheffing hij eigenlijk vecht. Zij gevoelen zich reddeloos en zijn
in hun verbolgenheid tevens redeloos geworden, waarbij zij het
onderscheid tusschen het goede en het kwade niet meer kennen.
De man, die zich hun lot aantrekt, is in hun oogen een maniak,
waarvan zij meer last dan plezier zullen hebben en dus sparen zij
hun vindingrijkheid niet, als het er op aankomt hem te treiteren
en tegen te werken. Doch de aanhouder wint en eindelijk breekt
de dam van verzet en beseffen zij de onschatbare waarde van
zijn aanwezigheid.
Ziedaar in het kort ongeveer den inhoud. Het is een eerlijke,
groote film, waarbij uit iederen meter de bezieling spreekt, welke
bij de makers aanwezig was. Rn het is dan ook meer de innerlijke
dan de materieele waarde, waarop wij den nadruk zouden willen
leggen, aangezien juist het niet geziene, doch sterk gesuggereerde
beeld de voornaamste kracht is van deze zoo troostelooze, doch
boeiende film.
Verlaten keten en schuren, en pri
mitieve bouwsels zijn de eenige wo
ningen van die mensehen in dat
sombere gedeelte van de banlieue.
Niemand interesseerde zich voor hun
lot en de wereld was totaal onbekend
met hun bestaan, totdat.
Op dat kleine plekje grond groeiden de kinderen op, alwaar zij van de we
reld slechts den vuilen kant zagen. Afgedankt speelgoed, dat zij tusschen de
gesorteerde vodden vonden, waren de eenige schatten waarover zij de beschik
king hadden.
Naar den romanLe Christ dans la banlieue, werd door Gregoire Leclos
het beroemde tooneelstukNotre Dame de la Mouise gemaakt en het is
naar dit stuk dat voor de GOFILEX deze film werd vervaardigd, welke
onder regie van Peguy 'een aangrijpend verhaal van menschelijke ellende
en zelfverloochening is geworden.
£r zijn menschen, die bij het zien van de ontredderingen en misstanden
in de maatschappij zich onledig houden met het geven van felle ori-
tieken en dan eischen, dat anderen onmiddellijk die toestanden op
heffen of verbeteren. Er zijn er echter ook die verlangen dat er verbete
ringen worden aangebracht en dan
met groote zelfopoffering de han
den uit de mouwen steken en cor-
rigeeren wat er te corrigeeren valt.
Zij hangen hun daden niet aan de
groote klok, doch doen waar ande
ren alleen maar over praten. De
film heeft reeds enkele malen daar
aan aandacht besteed, zij het dan
ook misschien meer uit commer-
eieele overwegingen dan uit bewon
dering voor de feiten. Een prachtig
voorbeeld daarvan was Jongens
stad, een film, welke door haar
eenvoud doch eerlijkheid een over
weldigend succes had. In denzelf
den geest zijn nog andere film
werken verschenen, w£lke de een
meer de ander minder geslaagd
waren, doch waarvan de grondidee
toch vrijwel gelijk was.
Thans komt de Fransche film
industrie met Notre Dame de la
Mouise, een film, welke werd
vervaardigd naar den bekenden
roman van Pierre Terlauden. De
geestelijke, die in die erbarmelijke
mm v
op een goeden dag een door hooge idealen gedreven mensch zich hun lot aantrekt
en poogt eenige verlichting te brengen in die hartverscheurende ellende. De grootste
tegenwerking ondervindt hij echter juist van hen, die hij helpen wil en daarbij
stonden de aan lager wal geraakte ontwikkelden in de eerste rij. Een van de eerste
overwinningen behaalde hij op den weerbarstigen, opstandigen filosoof, die op zijn
sterfbed den eersten kus der liefde ontving en zich toen gewonnen gaf Franfois Rozet).
