WAKE en ^4 4 anKer A IVOROL Slanker Verwijder overtollig VET, maakt en DRUIVENZOUT 34 UW BOY? Heeft Uw boy ook zulke mooie en sterke tanden Zoo niet, laat hem dan ge regeld poetsen met Ivorol. Dat geeft gezonde tanden, sterk als ivoor. Ivorol is zuinig en schuimt heerlijk. Ook voor Uw boy geldt Poets met wat goeds, poets met f)e Nederiar.dscheTandpjste de vrouw van een Parijs' bankier in het begin van de 19e eeuw, was een gevierde schoon heid, die veel kunstenaars van haar tijd inspireerde tot grootse schep pingen. Zo heeft zij o. a. als model gediend voor een buste van Beatrice. Een groot deel van haar charme werd gevormd door haar voorname, blanke teint Houd ook Uw teint blank en be koorlijk door het gebruik van Vi nolia Vanishing Creamy het moder ney heilzame schoonheidsmiddel Het maakt de huid zacht en jeug dig en is door haar extra fijne e mul gering een uitstekende onder laag voor poeder. Vinolia Cold Cream, de ideale nacht-creamvoedt Uw huid, terwijl U slaapt Vervolg van blz. 29 VANISHING CREAM COLD CREAM Tuben vanaf 35 ct Luxe potten vanaf 45 ct Hij liet zijn hoofrl voor zicli op tafel vallen en begon slap te grienen. Eindelijk kwam hij overeind en bracht hij het heele verhaal er uit,in afgebroken, huilerige stukken. Samengevat tot de hoofdzaken was liet verhaal kort en treurig. De commissie van onderzoek had uitspraak gedaan. De verzekering had alle verantwoordelijkheid ontkend. Ted Grein, blijkbaar van't begin af een schurk en een zwendelaar, had zich uit de voeten gemaakt met alle contanten, die de onderneming bezat. Joe was doodarm, geruïneerd - geen stuiver was er meer over van zijn luttele fortuintje. ,,Ik had nooit uitSherefordwegmoeten gaan." jammerde hij. „Daar zat ik goed. Ik mocht de mensehen daar. en de inenschen mochten mij. In Londen was ik precies een visch op 't drogeeen aangekleed aapje op een stokje. En ik heb dien Grein nooit vertrouwd. Maar Lucy heeft me er toe gedwongen. Ze heeft me doodmoe gemaakt, en ze zeurde net zoo lang, tot ik 't deed, want ze wou mooie meubels hebben en kleeren en weet ik 't allemaal. Ze heeft me 't net zoolang lastig gemaakt, tot ik met haar trouwde ook. Je weet heel goed, dat ik altijd jou heb willen hebben, en niet haar. 't Zou veel beter voor me zijn geweest, als ik haar nooit gekend had." ,,Een beetje minder alsjeblieft, Joe," viel Anne hem scherp in de rede. „Ik wil niet hebben, dat je zoo over Lucy spreekt." Ze aarzelde, en stelde toen de vraag, die zij haast niet stellen dorst. „Waar is ze nuf" „De deur uitgeloopen," viel Joe bitter uit. „We konden 't allang niet goed met elkaar vinden. En toen dit gebeurde, hebben we echt ruzie gehad. Ze begon me van alles naar mijn hoofd te gooien, waarom ik haar een aframmeling gegeven heb." Er kwam een sombere stilte. „Ze werkt nu weer in de verpleging." „Waar?" „Ergens in Londen. Een rusthuis of zooiets." Anne haalde diep teleurgesteld adem. Zóó ver was het dus gekomen. Half bewust* had zij van 't begin af wel be grepen, dat 't niet goed kon gaan, met die eigenzinnigheid van Lucy en die zwakke toegeefelijklieid van Joe. Vast beraden wekte zij zichzelf op uit haar doffe verslagenheid. „Luister eens, Joe," zei ze op vasten toon. „'t Is heel erg, wat je me verteld hebt. Maar bij de pakken neer gaan zitten helpt niemendal. Je moet je schrap zetten. Als je dat doet, zul je zien, dat 't allemaal lang zoo onoverkomelijk niet is, als je denkt. Vertel me nu eerst eens wat wou je gaan doen?" Hij antwoordde somber: „Een auto besturen kan ik altijd nog. De assurantie denkt er over, de zaak over te nemen wat er dan nog van over is ten minste." Neerslachtig zweeg hij even. „Zij zullen me wel werk willen geven, denk ik." „Da's een heel goed idee," zei Anne aanstonds. „Als je laat zien. dat je iets kunt, groeit er misschien een behoorlijke betrekking van." Hij keek op. „Bedoel je, dat ik mijn trotschen kop maar moet buigen en als knecht in mijn eigen zaak moet blijven?" „Waarom zou je dat niét Zij sprak bemoedigend, pogend, zijn zelfvertrou wen geleidelijk weer op peil te krijgen. „Ze zullen wat in hun schik zijn, dat ze zoo'n monteur als jij krijgen kunnen iemand die 't practische werk zoo door en door kent." „Ja," zei hij, niet een opflikkering van trots, „ze zullen slecht een beteren mon teur vinden dan ik." „Maar. Joe, dan moet je 't. doen!" drong zij met vuur aan. „Laat. ze eens zien, wat je kunt. En laat 't Lucy zien! Da's de weg, om alles weer in orde te krijgen." Hij kwam rechtop zitten in zijn stoel, met nieuwen moed in zijn oogen. „Zou je denken, dat ik er nog bovenop zou kunnen komen?" „Dat weet ik wel zeker!" Er volgde een stilte. Joe was weer heelemaal nuchter. Er kwamen weer oprecht gemeende tranen in zijn oogen, toen hij haar aankeek. „Je bent een beste meid, Anne. Jij steekt iemand weer een riem onder het hart. Ik wist wel, dat ik op zou knappen, als ik naar jou toeging. En ik bén er van opgeknapt. Ik zal niet meer drinken. En al vind ik 't ellendig, voor die be roerde lui op mijn knieën te vallen, ik zal 't doen. Ik zal je laten zien. dat er nog fut in me zit." „Da's ten minste mannentaal, Joe." Hij stond langzaam op, gaf aan zijn schouders een kordate houding en liep met haar mee naar de buitenpoort. Daar bleef hij staan en drukte haar krachtig de hand. Hij beloofde, dat hij haar op de hoogte zou houden, dat hij aan Lucy zou schrijven, dat hij zijn uiterste best zou doen, om zich door den kwaden tijd heen te slaan. Toen draaide hij zich om en liep met vastberaden schreden de straat uit. Anne zag zijn gestalte in het donker verdwijnen. Geen seconde had zij iets door laten stralen van den kommer, die op haarzelf zoo zwaar drukte. Maar nu overviel die haar met verdubbelde macht. Een paar minuten later, toen zij eindelijk op haar karner kwam, vond zij een briefje, met het verzoek, of zij aanstonds bij de directrice wou komen. Wat er verhandeld werd bij dat ge sprek in den laten avond, heeft Anne nooit aan iemand verteld. Het was een der meest kenmerkende trekken in het karakter van miss East, dat zij alleen oog had voor den prac- tischen kant van een kwestie. Al kon zij zich, in dit geval, de toedracht der feiten vrijwel indenken, en al was zij scherpzinnig genoeg om te vermoeden, dat Anne niet de minste schuld had van welk vermoeden zij echter niets liet blijken toch veroordeelde en handelde zij alleen, zooals haar practiscli het nuttigste leek. Zij wensclite geen publiek schandaal. En mevrouw Bowley zou zeker een publiek schandaal verwekken, als Anne niet. uit het ziekenhuis ver wijderd werd. Er was maar één oplossing mogelijk. Anne moest weg. Vóór de directrice vonnis velde, ont haalde zij Anne op een vinnige verhande ling over de onbetrouwbaarheid der mannen, en de dwaasheid der vrouwen, die zich op hen verlietenzij maakte een paar stekelige opmerkingen over de verdorvenheid van verpleegsters, die zich bij mannen van andere vrouwen in de gunst dringen, en matigde ten slotte het geweld van den klap eenigszins, door Anne mee te deelen, dat zij ontslag zou SüJ4 geleidelijk aan en op zoo pret tige wijzeNeem toch óók WEX. Het doet U zot) goed. Want WEX verwijdert niet alleen ongemerkt alle schadelijk, overtollig vet, maar de verkwikkende werking van dit mousseerend druivenzout deelt zich ook mede aan Uw heele ge stel. Vermoeiende oefeningen zijn bij een regelmatig gebruik van WEX niet meer noodig; lastigenhet lichaam ondermijnend dieet kan dan gerust achterwege blijven. Integendeel, ge kunt alles nemen, waar ge trek in hebt, want Uw WEX iederen morgen bij het opstaan zorgt voor het goede evenwicht. WEX is bovendien zoo n prettig middel, 't Smaakt heerlijk frisch en dat maakt dat halve glas mousseerende druiven- zout iederen morgen tot een steeds weerkeerend genot. W e\ is verkrijgbaar bij alle apothekers en dro gisten in handige, apart verpakte hoeveelheden een doos van6stuks40ct., groote flesch voor fl 1.20. MOUSSEEREND

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 34