Wellner
Chlorodont
Verleen Uw tafel
cachet!
Um t
KERSEBLOESEM
i UamjcLpaAtcL
door
DOROTHY BLACK
r-T-
TVERLEEN Uw tafel de be-
koring van het werkelijk
aparte: dek met Wellner tafel
zilver. Over heel de wereld
is Wellner Zilver befaamd om
zijn onvergelijkelijke schoon
heid. om zijn in alle modellen
doorgevoerde dubbelzijdige
decoratie. En niet in het minst
beroemd om zijn duurzaam
heid - Wellner Zilver wordt
schriftelijkgegarandeerd voor
25 jaar dagelijkschen dienst.
Wellner zij Uw keus!
Als men spreekt over mooie
witte tanden, denkt men aan
Chlorodont, de doelmatigste
tandpasta.
Schuimend of niet-schuimend.
TUBE 25 cf. - GROOTE TUBE 45 ct.
Voor iets aparts
WELLNER-ZILVER FABRIEKEN N.V. - AMSTERDAM
ft
Het werk voor dezen dag was ge- om haar aan eenige belangrijke perso-
eindigd. Tim Conwav stak zich nages op haar lijst uit te huwelijken en
in een luchtig zomerpak en sloeg leefde mee in het leed van haar vader,
ijverig aan het tuinieren. Het was een die er ondanks de instructies van het
van de weinige pleziertjes, die hij zich hoofdkwartier maar niet in slaagde een
gunnen kon. Overal om hem heen lag bende zeeroovers onschadelijk te maken.
China, met zijn vermeende rijkdommen. Chineesche zeeroovers zijn niet gemak-
zijn betoovering en zijn bandieten; maar kelijk te vangen, want zoodra ze een
Tim Conway merkte niets van die din- patrouille mariniers zien aankomen,
gen. De weg naar Hongkong liep langs zetten ze een anderen hoed op en ver
den voet van den heuvel waarop hij spreiden zich over het landschap, waar
woonde, doch hij ging er zelden heen. ze zich voordoen als eerzame dorpelin-
Hij bezat een auto, waarvan hij slechts gen, die argeloos in rioolputten visschen
een zuinig gebruik maakte. of snuisterijen verkoopen langs den
Tim was een tamelijk onbelangrijke weg.
figuur, als bedrijfsleider verbonden aan Op zekeren avond, toen Tim z'n zelf-
een tinmijn, waarvan de aandeelhouders opgelegde taak om een nieutv bloembed
droomden dat ze in de verre toekomst op den heuveltop te graven onderbrak
groote winsten zou gaan afwerpen, en even op zijn spade leunde om wat
Op het oogenblik zat er nog niet veel uit te blazen, zag hij op den weg van
muziek in. Van zijn landhuis op den Fan-ling een ouden Chinees aankomen,
heuveltop keek hij uit over het golvende Het was een arme, afgeleefde oude
groene landschap tot aan de Biasbaai, man, gekleed in een versleten pak en met
waar de Chineesche zeeroovers zich een breeden, strooien hoed op het hoofd,
schuil hielden. Hij werkte graag in zijn die een groote, steenen urn onder zijn
tuin, omdat hij zich hier ongestoord kon arm torste. Tim leunde grimmig op zijn
overgeven aan zijn droomen. Geld om ze spade, toen hij de urn zag; hij ried 011-
te verwezenlijken had hij niet; evenals middellijk wat de oude man er mee voor
zoovele anderen was ook hij een slacht- had en was niet van zins dien nonsens
offer van de ongunst der tijden. in zijn tuin te velen.
Hij zaaide pronkerwten en reseda's In sommige streken van China houden
en probeerde ze in dezen vreemden ze er een eigenaardige gewoonte op na.
bodem tot wasdom te brengen. En hij Graven worden evenals gemeubileerde
kweekte slingerplanten met vutte bloe- kamers voor 'n korten termijn verhuurd,
men en kleurige bougainvillea's en Wanneer deze tijdelijke rustplaatsen
droomde van Rosemary. voor anderen noodig zijn, worden de
Ze waren op het eerste gezicht op laatste bewoners er uitgehaald en door
elkaar verliefd geworden. Twee jaar familieleden in steenen urnen bijgezet,
geleden bij de races in de Gelukkige Deze urnen worden dan op een plek ge-
Vallei was het gebeurd. Hij herinnerde plaatst, waar de overledene tijdens zijn
zich nog steeds "de wonderlijke sensatie, leven graag vertoefde. In de omgeving
welke hij ondergaan had, toen hij ont- van Fan-ling ziet men tal van deze
dekte, dat ook zij hem met meer dan urnen, alleen en in paren, op plekjes
gewone belangstelling had opgenomen, die een prachtig uitzicht bieden op het
Hoe gelukkig hadden ze kunnen zijn, omringende landschap,
indien haar ouders hun plannen niet De oude man naderde Tim nederig,
gedwarsboomd hadden! Ruw trok hij Hij maakte een echt armoedigen in
liet, onkruid uit den grond, toen hij aan druk. Zijn gelaat liad een kleui van
den heer en mevrouw Stetson dacht, smerig ivoor en als hij lachte, ontbloot-
Rosemary bewoonde met hen een te hij 'n stel zwarte en ongewoon mis-
prachtig huis te Hongkong. Haar vader vormde tanden.
was schout-bij-nacht,, een gemelijke, Hij zette de steenen urn voorzichtig
kleine man, wiens uniform voortdurend op den grond en streek met zijn hand
den schijn wekte, dat het hem te krap zachtjes over het deksel alsof hij het
zat. Haar moeder was een statige, hoofd van een dierbaar kind liefkoosde,
pronkzuchtige dame, die voornamelijk De woorden, die Tim had willen zeggen,
op haar stand en waardigheid bedacht stierven op zijn lippen. Hij was verliefd
was. Bovendien had ze een „lijst". Voor- en zijn hart was open voor iedereen,
dat, ze een avondje organiseerde, raad- „Het, is mijn vrouw, meneer. M'n
pleegde ze eerst haar lijst, en wanneer kleine Kersehloesem. Ze woonde hier
iemand het ongeluk had er niet op voor als kind. Toen ik haar voor het eerst,
te komen, hoefde hij nimmer te ver- zag, zat ze zelfs op dezen heuvel. Vindt
wachten gevraagd te zullen worden. u goed, dat ik haar op deze plaats
Tim had nog nooit, een uitnoodiging achterlaat
ontvangen en reeds lang geleden alle De gedachte, dat deze vreemde vrouw
hoop laten varen er een te zullen van nu af aan in zijn tuin zou liggen
krijgen. Of de tinmijn moest voor een koekeloeren, stond Tim niet erg aan,
verrassing zorgen, maar dat, was erg maar er lag iets ïoerends in den naam
twijfelachtig. Donkere wolken bedekten Kersebloesem en bovendien keek de
den hemel van hun geluk, doch één hel- oude man hem zoo smeekend aan.
dere ster konden ze niet dooven, zijn „Vooruit dan maar, omdat u het bent,
liefde voor Rosemary en haar liefde opa," zei hij met tegenzin,
voor hem. Hij hielp den ouden man zelfs de urn
Het was lente een koele, Chineesche in het midden van het bloembed te
lente met zachte kleuren en vele bioe- plaatsen, dat hij zoo pas gegraven had.
xems. Tim tuinierde of zijn leven er van Het aspect, van zijn tuin zou er door
afhing. Hij wilde niet denken aan de bedorven worden, doch hij hoopte maar
kostbare jaren welke ongebruikt voorbij dat het voor een goede zaak was. De
vloden eii niet luisteren naar het gejubel oude man staarde een oogenblik zwij-
van de vogels in den amandelhoom. gend naar de urn. Toen daalde hij den
In Hongkong verzette Rosemary zich heuvel af en Tim zou er op hebben kun-
kraehtig tegen haar moeders pogingen nen zweren, dat er tranen in zijn oogen
