MARTINI WRIGLEY ^ït ÏS het juiste moment Wf0iËKifm Siel niei langer uii! MARION EN HAAR CHAUFFEUR voor n MARTINI AAAAAAAAA 19 van te voren den prijs berekent, dien bet beest hem zal opbrengen. „U kunt natuurlijk vrij gaan," zei Fui Chi tot Tim en boog. Tim legde zijn arm om het middel van Rosemary. „U hebt eens gezegd, dat er in ieders leven maar één is, wier plaats nooit door een ander kan worden ingenomen. Ik vraag u om de vrijheid van die eene, Fui Chi!" Het gelaat van den ouden zeeroover vertrok tot een netwerk van kleine rimpels: de kraaloogjes begonnen guitig te glinsteren. „In ruil voor de bloemen, die u aan Kersebloesem gegeven hebt, neem uw bloem, meneer!" Een wilde hoop herleefde in mevrouw Stetson's hart. Ze tikte Tim op den schouder en vroeg met trillende lippen: „Je kent hemKun je hem er niet toe overhalen ons ook vrij te laten?" Tim voelde de neiging in zich opko men haar bits af te wijzen onder het voorwendsel, dat haar naam niet op zijn lijst voorkwam. Met moeite wist hij deze opwelling te onderdrukken. Hij nam Fui Chi ter zijde en hield een vurig plei dooi voor Rosemary's ouders. „Schenk mij ook dezen man en vrouw, Fui Chi. Hij is van geen beteekenis. Nie mand zal voor hem een losgeld willen betalen. De anderen zijn rijk hun vrienden zullen je geven wat je vraagt." Fui Chi protesteerde en spartelde nog eenigen tijd tegen, maar liet ze ten slotte gaan. Onderweg naar huis schudde de schout-bij-nacht hem dankbaar de hand „We zullen dit nooit vergeten, Tim," zei hij welgemeend. „De hemel weet voor welke martelingen we gespaard zijn gebleven deze zeeroovers zijn erger dan duivels. Maar hoe ben je toch in aanraking gekomen met...." „Ik heb hem eens een goeden dienst bewezen," antwoordde Tim vaag. Hij hield Rosemary vast tegen zich aange drukt. Mevrouw Stetson strompelde grimmig voort. Hij wist, dat haar verzet gebroken was en dat ze het nooit meer zou durven wagen „neen" tegen hem te zeggen. Toen de huwelijksreis voorbij was, kocht Tim twee treurwilgen. Bovendien plantte hij een clematis aan den voet van Kersebloesem's urn, zoodat de takken zich er later omheen zouden slin geren. Zijn banksaldo was er intusschen niet beter op geworden, maar hij bezat Rosemary. Ze konden de eindjes maar net aan elkaar knoopen en leerden zich vele dingen te ontzeggen en toch waan zinnig gelukkig te zijn. Ook Rosemary stelde levendig belang in Kersebloesem's tuin, die er hoe langer hoe mooier begon uit te zien. Vooral 's avonds zochten ze er vaak verpoozing; erg veel lust om de partijtjes van me vrouw Stetson bij te wonen hadden ze niet en buitendien verdraaide Tim's auto het nu en dan te starten. Van tijd tot tijd onderbraken ze het werk even en kusten elkaar dan bij de rozenheg. Op zekeren avond waren ze aldus bezig, toen ze zich ontdekt zagen door een jongen Chinees met een uit gestreken gezicht, die een boodschap kwam overhandigen. Ergens in de biezen van Biasbaai lag Fui Chi op sterven; hij zond hun zijn groeten en had nog een laatsten wensch. Wanneer ook zijn stoffelijke resten een maal hun weg in een steenen urn ge vonden hadden, mocht hij dan z'n lieve Kersebloesem gezelschap komen houden in haar prachtigen tuin op den heuvel top? „Och," zei Tim zwakjes, „wat maakt een urn meer of minder per saldo uit?" Twee maanden later kwam hij van zijn werk terug en zag een troep vreemde inboorlingen neergehurkt in zijn tuin op hem wachten. Met de han den in zijn zakken keek hij hen aan en zei lachend tot Rosemary, die hem tege moet liep: „Vind je niet dat het gehalte onzer vrienden er erg op achteruit gaat? Je moeder krijgt zoowaar nog gelijk! Ik breng je hoe langer hoe meer in contact met menschen beneden je stand!" „Ze wilden niet heengaan voor ze je gezien hadden. Het schijnt dat ze nog een boodschap voor je hebben!" „Als ze van mijn tuin soms een kerk hof willen maken, vergissen ze zich deerlijk," begon Tim. Gelukkig was het ditmaal iets anders. Een verfomfaaid papier in een vuile envelop. Toen ze het op de tafel hadden uitgespreid, ontdekten ze dat het een soort kaart was. Tim werd plotseling erg zenuwachtig en het ijlings zijn tech nische adviseurs roepen, die na een kort onderzoek verklaarden, dat de kaart betrekking had op een sectie der mijn, welke in het verleden als waardeloos was beschouwd. Tim had tot dusver in de verkeerde richting gezocht! De oude man kende de juiste plek reeds lang voor dat de maatschappij de mijn gekocht had. Fui Chi had hen niet alleen bij elkaar gebracht, maar ook nog hun fortuin gemaakt. Bestel onmiddellijk een exemplaar van het nieuwste boek van de Kennemer Serie, geschreven door Max du Veuzit. In Frankrijk, waar deze boeiende liefdesroman voor het eerst verscheen, werd het boek door honderdduizenden menschen gekocht, zoodat meer dan tweehonderd herdrukken noodig waren om allen aanvragers het door hen bestelde exemplaar te leveren. In de Kennemer Serie zal geen tweede druk ver schijnen, talmt dus niet te lang met uw bestelling. Een ingenaaid exemplaar kost slechts 30 cent de prijs voor een gebonden exemplaar in linnen prachtband bedraagt f 1.-. Bestellingen kunt u opgeven aan onze bezorgers, den boekhandel en aan ons hoofdkantoor te Haarlem, Nassaulaan 51. Franco toe zending geschiedt na ontvangst van 40 ct. voor het ingenaaide en f 1.15 voor het gebonden boek. Dit bedrag kunt u toezenden p. postw. of storten op postrek. 1 42700 van Panorama te Haarlem Om uw taak behoorlijk te vervullen is het in de eerste plaats noodig er uw volle aandacht aan te geven. Dit geldt zoowel voor geestelijke inspanning als voor lichamelijken arbeid. WRIGLEY'S P.K. helpt u uw aandacht te concentreeren en sterkt uw zenuwen. Het knapt u weer op, wanneer de belangstelling in uw werk dreigt te verflauwen. Regelmatig P.K. kauwen na eiken maaltijd bevordert de spijsvertering en voorkomt dat drukkende gevoel na het eten. P.K. kauwen is de natuurlijke weg om de tanden wit, sterk en gezond te houden. De fijne pepermuntsmaak geeft u een zuiveren adem, het kenmerk van persoonlijke beschaving. Koopt vandaag nog enkele pakjes en houdt er steeds een paar bij de hand, zoowel thuis als wanneer u uitgaat. Vergeet vooral de kinderen niet.ze zijn er dol op. De beate grondstoffen - de fijnste smaak.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 19