■i De Herero's zijn in het geheel niet afkeerig van uniformen; nu ze niet meer mogen vechten para deeren ze toch nog graag in krijgshaftige pakjes. Kaffers en Hottentotten in Windhoek wonen, kan men toch niet van een eensgezinde, homogene „in- landsche" bevolking spreken, want de Herero's voe len zich verre boven de andere inboorlingen verheven en kijken met minachting neer. op de vertegenwoor digers der volken, die vroeger aan hen onderworpen waren. En al verwaardigen zij zich nu op hun beurt in den dienst der blanken te treden, men moet er steeds aan denken met betrouwbare, doch zeer trot- sche menschen te doen te hebben, anders houden beide partijen het niet lang bij elkaar uit. De. Herero's zijn hartstochtelijke voetballers en er werd zelfs een verwoede strijd gestre- tien om den beker, dien de Engélsche bestuursambtenaar had uitgeloofd. Het winnende team met zijn trofee. HechtsAngelina, de „schoonheidskoningin" J van Herero-Windhoek. Hoewel de kleeding ouderwetsch is, slaat zij dezen slanken, y langen vrouwen zeer goed. Een panorama van de stad der gegolfd plaatijzeren huizen. In deze stad woont slechts één blanke, de Engélsche bestuursambtenaar. Niet alleen de huizen, zélfs de bron en ook de „huisjes" zijn van gegolfd plaatijzer ge maakt, dat echter dikwijls wit geschilderd is om de zonnestralen terug te kaatsen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 3