fUnrArlnnf tandpasta
„0, Jamie is niet goed snik, Angus!"
..Erger dan dat. hij is een schandaal
voor liet dorp. De dominee is slecht
over ons te spreken. Hij vindt, dat we
iets voor Jamie moesten doen."
„Wat moeten we met dien gek be
ginnen?"
Angus keek z'n toehoorders plechtig
aan.
„Wat zouden jullie er van denken,"
zei hij langzaam, „als het monster
eensklaps uit het meer opdook en Jamie
met huid en haar opslokte? 't Zou een
geweldige reclame voor Ardochit zijn
en we waren meteen van Jamié af."
Gillespie ging van schrik recht over
eind zitten.
„Wou. wou je hem vermoorden?"
Angus wierp hem een vernietigenden
blik toe.
„Wie spreekt er van vermoorden?."
„Wat noem jij 't dan?"
„Het zou genoeg zijn als iemand het
monster hij den aanlegsteiger zag en
Jamie's hoed later door een ander drij
vend op het water werd gevonden. De
feiten zouden dan in een bepaalde rich
ting wijzen en de politie was verplicht
een onderzoek in te stellen."
Murdoch schoof zijn hoed achter op
het hoofd.
„Het idee is zoo kwaad nog niet, An
gus," gaf hij toe. „Maar wat moeten we
met Jamie's lichaam aanvangen? En
nog wel een levend lichaam bovendien!"
„Daar hoeven we ons geen zorgen
over te maken," stelde Angus hem
gerust. „Hij heeft ze immers niet alle
maal bij elkaar! Hij kan niet lezen en
schrijven en weet zich nooit iets te her
inneren. We hebben hem te Inverness
maar op den trein te zetten en we zijn
voor altijd van hem af. Hoe kan ie
iemand vertellen, wie ie is en waar ie
woont, als ie 't zelf niet eens weetZe
zullen hem wel ergens oppikken en in
een gesticht stoppen. Dan heeft ie z'n
verdiende loon, omdat ie nooit wou
werken
Murdoch keek Gillespie en Gillespie
keek Murdoch aan.
„Wel," zei de eerste, „hij heeft
Ardochit lang genoeg in discrediet
gebracht."
„Dat heeft ie zeker!" was Gillespie
het met hem eens. „De luiwammes! Ik
vind het een schitterend idee. Al
leen zou ik nog één ding graag willen
weten
„Wat dan?"
Gillespie zag de anderen achterdochtig
aan.
„Wie zijn kaartje moet betalen!"
Deze vraag moest voorloopig onbe
antwoord blijven, want drie holle slagen
echoden door het huis en stoorden de
vreedzame sluimering van mevrouw
Angus Macgregor, die even later met
schrille stem boven aan de trap kwam
informeeren of zij er soms aan te pas
moest komen. In een oogwenk had
Angus de flesch en de glazen opgeborgen
en slopen Murdoch en Gillespie op hun
teenen de achterdeur uit.
De heele volgende week zag men
Jamie tevreden naar zijn dobber in het
water turen, weinig vermoedend welk
onheil hem boven het hoofd hing. Hij
voelde zich op den aanlegsteiger best op
z'n gemak en zat er soms met zangerige
stem tegen een zeemeeuw te praten, die
brutaal om hem heen drentelde. Eerst
tegen het vallen van de duisternis ging
hij naar het dorp terug; als hij iets ge
vangen had, kookte hij het in de ver
vallen loods, waar hij 's nachts verblijf
hieldhad hij niets, dan deed hij zijn
maaltijd met oudbakken brood, dat hij
vaak van de medelijdende buurt
bewoners kreeg. Jamie was een wees.
Misschien zou hij niet zoo idioot geweest
zijn, als hij wat vroeger alleen had ge
staan, want zijn vader ranselde hem
soms onbarmhartig af inet een leeren
riem. Gelukkig was de man al jaren
geleden gestorven en sindsdien kon
Jamie het op zijn zonderlinge, onbe
grijpelijke manier best met de wereld
vinden. In maanlichte nachten zwierf
hij meestal door de berkenbosschen en
voerde daar intieme gesprekken met de
konijntjes.
Het uur van Jamie's sensationeele
verdwijning was inmiddels op den vol
genden Woensdagavond bepaald, op
welk tijdstip Angus, als oudste ouder
ling, op de pastorie moest zijn om
zekere kerkelijke financiën met den
dominee te bespreken. Intusschen zou
men Gillespie in zijn „herstelplaats"
bezig hebben kunnen zien aan de ver
vaardiging van een eigenaardig toestel,
dat hoofdzakelijk uit versleten rubber
banden bestond. En ten slotte was
Murdoch die week reeds een paar maal
naar den aanlegsteiger gewandeld en
had Jamie in plaats van op schimp
scheuten op koekjes getracteerd. Toen
hij hem den derden keer van de beschim
melde koekjes liet eten, klopte hij hem
joviaal op den rug en vroeg, of hij het
niet fijn zou vinden een autotochtje te
maken. Jamie was veel te simpel om
er kwaad achter te zoeken. Als er iéts
was, wat hij liever deed dan visschen,
was 't wel een ritje in een poe-poe-
wagen. Zijn wezenlooze trekken lichtten
een oogenblik op en gretig antwoordde
hij: „Ja, ja, Jamie wil graag mee!"
Aldus gebeurde het, dat Jamie dien
Woensdagavond, terwijl de ingezetenen
van Ardochit allen om den disch ver-
eenigd waren, tegen zes uur zijn gelief
den aanlegsteiger verliet en den weg
afslenterde haar de plek, waar Murdoch
hem gezegfl had te wachten. Op het
zelfde uur reed Gillespie haastig met een
handkar door het dorp, waarop hij een
zonderling voorwerp onder een groot
zeildoek verborgen had en in de pastorie,
die op een heuvel lag en een prachtig
uitzicht over het meer bood. waren
Angus en de dominee juist klaargeko
men met hun driemaandelijksche ba
lans.
Vergenoegd schoof de dominee om
tien over zessen de rekeningen terzij.
„En Angus," vroeg hij, eensklaps weer
ernstig, „hoe staat het nu met Jamie?
Er moet heusch iets voor den jongen
gedaan worden."
„We hebben de zaak van alle kanten
bekeken, mr. Forbes," verontschuldigde
Angus zich, „maar een koekoek heeft
meer hersenen dan hij. Hij zat weer op
den aanlegsteiger te visschen, toen ik
naar u toekwam."
De dominee stond ongeduldig op en
liep naar het venster, dat op het dorp
en den aanlegsteiger uitzag.
„Ik zal er met den inspecteur van den
geneeskundigen dienst over praten,"
zei hij vastbesloten, ,,'t Is onverant
woordelijk om er nog langer mee te
wachten." Hij wierp een blik naar bui
ten. „Jamie is anders verdwenen," con
stateerde hij, zonder eenige bedoeling.
Plotseling boog hij zich naar voren en
uitte een kreet van schrik. „Allemach
tig!" riep hij. „Wat is dat daar?"
Angus sprong overeind en vloog naar
het venster. Een zonderling voorwerp
was naast den aanlegsteiger uit het meer
opgedoken: een groot, log lichaam stak
even boven het water uit en de staart
of de hals kronkelde zich in allerlei
bochten door de schuimende golven.
Angus en de dominee staarden elkaar
sprakeloos van ontzetting aan.
„Het monster!" stamelde Angus ten
laatste.
De dominee drukte zijn vingers
krachtig in zijn arm.
„Hij zal Jamie toch niet meegesleurd
hebben," fluisterde hij angstig.
Angus krabde op zijn hoofd.
Vervolg op blz. 30
,Bij oorlogswerk of thuis
deze pracht crèmes
houden mijn huid
zacht en blank",
!'»dy Cynthia Tothill, eenige
zuster van den vijfden graaf
van Bandon, heeft donkere
oogen, donker haar en een
egale, perzik-zachte huid. ZU
is thans ambulanee-ehauf-
feuae. ,,Mü» teint heeft het
hard te verduren", zegt xü.
..want bU ieder weer moet
ik er op uit. Pond's ereama
zijn echter een geweldige
hulp. Zhouden mün huid
in perfecte conditie".
Analyse van
gelaat.
(2) Oogen: Tintelend, donker, amandelvormig met lange, zij
den wimpers. Geen kraaiepootjes of rimpels aan de hoeken.
(4) Mond: Geprononceerde, gevoelige lippen. Kin: Ferm en
rond, met gladde, fluweelige huid. Geen plooitjes of meeëters.
^~^ADY CYNTHIA schrijft de opvallende gaafheid en blank-
heid van haar huid toe aan het regelmatig gebruik van
Pond's creams. Zjj zegt: „Ingewikkelde schoonheidsverzor
ging is onnoodig, want Pond's creams houden mjjn huid in
perfecte conditie. Sinds ik er mee begon, is de verbetering
van mgn teint verbluf lend."
Wat Pond's creams voor Lady Cynthia deden, zullen zij
ook voor U doen! Deze wondercrêmes bevatten alles, wat de huid noodig heeft.
Zij reinigen en voeden! verdrijven ongerechtigheden en wijde poriën. Zij beschermen
tegen kouden wind en maken Uw teint frisscher en gezonder.
Gebruik iederen avond Pond's Cold cream om Uw huid te reinigen. En gebruik
des morg'ens Pond's Vanishing cream als bescherming tegen droge huid en als basis
voor Uw poeder. U wordt beloond met een nieuwe; verjongde, smettelooze huid!
De reinigende werking van een tandpasta wordt niet bepaald door
het zeepgehalte of de schuimontwikkeling, maar door de werkzaam
heid van de poetsende deeltjes, die zich in de tandpasta bevinden.
Chlorodont tandpasta wordt zoowel schuimend als niet-schuimend
geleverd. Maar beide tandpasta's bevatten microscopisch fijne poet
sende bestanddeeltjes, die de tanden grondig reinigen.
Wij garandeeren, dat deze poetsende bestanddeeltjes, niettegen
staande de sterk reinigende werking het teere tand-email niet
beschadigen.
Omdat de niet-schuimende Chlorodont-tandpasta geen zeep bevat
komt de heerlijke, verfrisschende pepermuntsmaak volkomen tot
zijn recht.
n I \J W U U M I TUBE 25 ct. - GROOTE TUBE 45 ct.
