I
7
De openingsscène der CwéaUeria Bwticana op het plein voor de kerk tijdens het zingen der Paaschhymne,
zooals men die heden ten doge Ie zien krijgt op het groote tooneel rat) het Teatro allo Realo te Milaan.
schreef van mij, dat ik geen
sikkepit verstand had van
muziek, dat ik een gehoor
had als een doofstomme,
en dat ik den heelen dag
niets anders uitvoerde dan
kranten lezen....!" En
lachend voegt de meester
er aan toe: „Nu, iets waars
stak er wel in al deze
beschuldigingen, want in
derdaad, wanneer ik niets
anders te doen had, las
ik alle kranten, die me in
handen kwamen, van a tot
zEn het was juist
daaraan te danken, dat ik
vernam van de prijsvraag,
welke de uitgeversfirma
Sonzogno had uitgeschre
ven, voor het verkrijgen van 'n éénacter. Ik besloot
onmiddellijk aan de prijsvraag deel te nemen. Maar
ik moest eerst een tekstboek hebben, en daarmee had
ik veel pech. De meesten, wien ik hierom vroeg,
lachten me eenvoudig uit, of wilden zelfs dat ik hen
Het echtpaar Mascagni, de telegrammen doorlezend,
welke den componist werden gezonden hij gelegenheid
der eerste opvoering van zijn opera Nerone (1935),
waarover wij toen een uitvoerige fotografische repor
tage gaven.
Mascagni (tweede van links) in de gala-uniform tier IUiliaan-
sche Academie, in gezelschap van mgr. Perosi en Marconi.
vooruit zou betalen, daar de een voor
den ander weinig vertrouwen had in
prijsvragen. Ten slotte ontfermde een
van mijn vrienden uit Eivorno zich
over mij en ik zou het tekstboek der
Cavalleria Rusticana bekomen. Doch
ik kreeg het slechts bij gedeelten en
zoo laat, dat ik eerst vreesde, dat de
inzendingstermijn verstreken zou zijn,
voor ik gereed was. Bij elke scène, die
mij gestuurd werd, schreef ik telkens
de muziek. Het werk groeide dus bij
brokstukken.
Den namiddag voordat ik het ope
ningskoor zou gaan componeercn (de
Siciliana en de tenor-aria van het
voorspel schreef ik eerst later), zei ik
tot mijn vrouw:
„Vrouw, vandaag heb ik een boel
geld noodig!"
„Waarvoor, Pietro?"
„Ik moet 'n wekker gaan koopen!"
„Een wekker1? Waar is dat voor
Mascagni met de
tusschen de lippen
onafscheidelijke Toscano-sigaar
men beweert dat hij er 20 per
dag rookt aan het klavier imfrroriseerend
OdtXe - Tl+stnMéL- (fa
„Om op tijd op te staan, morgen,
want dan begin ik aan mijn Caval
leria Rusticana.
Lachend vertelt de meester er dan
bij. dat die groote uitgave negen lire 5.............
bedroeg, en dat hij zich dien avond
ook vroeg naar bed begaf, om vroegtijdig te kun
nen opstaan. Maar nog voordat de kostbare wek
ker af had kunnen loopen, werd hij gewekt door
kindergeschrei: in dienzelfden nacht toch had zijn
vrouw hem verrast met, de geboorte van 'n zoon, den
eerste in de rij, zooals hij met trots vertelt. Deson
danks bleef hij echter bij zijn voornemen en begon
Spjl Jdzêifa. oxtt
hhitticf Aje\l£- f i
Het laatste portret van Mascagni met een eigenhandig geschreven
opdracht aan Panorama.
dienzelfden morgen nog met het beginkoor van zijn
Cavalleria.
Men weet met welk een inslaand succes. De geboor
te van zijn eersten zoon had hem klaarblijkelijk op
bijzondere wijze geïnspireerd en zijn voor een
musicus van zijn bescheiden positie bijna overmoedig
ondernemen gezegend.
