KALOE BRMA
Qi NflC///»
WAKE
Eén van .de 363
plekje ander, dan uw cjelaartelewlj* 1
22
CLGiXSIJtC CREAM
Doozen: F. .75 en Potten: F. 2.
ACTIVE CREAM
Tuben: F. .50 en F. 1. - Potten: F. 2.
KIN TO
aeons: F. 1.35 e
NIC
n F. 2.—
FINISHING CREAM
Tuben: F. —.50 en F. 1.— Potten: F. 2.
EE* XI El/WK WECI XAAl
XIEtWE ICHIIXHEIB
COUPON
uitknippen en zenden aan de firma E.M. Schlösser, Postbus C.370, Amsterdam, Hoofdagentschap der
a F. V olff Sohn, Karlsruhe. Gelieve mij gratis een proefpakket en boekje Kaloderma-Schoon-
lieidspreparaten te zenden. Ingesloten vindt U 35 cents in postzegels voor porto en verpakkingskosten.
S.V. P. DUIDELIJK SCHRIJVEN
1287
modellen
uit het nieuwe modeboek Zomerpracht 1940
Misschien zoekt U juist ioo'n voorbeeld
als het hiernaast afgebeelde blouse-model.
Het knippatroon van Uw maat ligt bij ons
klaar om binnen 24 uur te worden geleverd.
U kent ze toch die gemakkelijke Kant-en-
Klaarpatronen, waarmede U geen risico loopt
Uw stof te verknippen?
Knippatronen verkrijgbaar in de
maten 40 - 42 - 44 - 46 - 48 a 2\j Ct.
Bestellingen kunnen als volgt geschie
den door bemiddeling van Uw agent
of bezorgerdoor girostorting op No.
293631 door toezending ran het be
drag per postwissel of in postzegels aan
PATRONENKANTOOR PANORA, NASSAUPLEIN 1, HAARLEM
Vervolg van bladz. 19
Heeft een onjuiste of onvoldoende huidverzorging Uw huid op deze plaats
slap en rimpelig laten worden? Nog is het tijd om in te grijpen! Het ont
breken van een doeltreffende reiniging van de huidporiën en onvoldoende
voeding van het huidweefsel hebben een verslapping van de huid ten ge-
volge gehad. Voorkomt te juister tijd dit gevreesde verschijnsel door toe
passing van een rationeele huidverzorging, die de natuurlijke functies van
de huid ondersteunt en completeert. De Kaloderma-Schoonheidsprepa
raten zijn samengesteld op basis van de laatste biologisch-cosmetische onder
zoekingen. Na een kortstondig gebruik zult U constateeren, dat zij Uw huid
weer elastisch, soepel en frisch maken. Als U iets naders over de verbluffende
werking van deze nieuwe preparaten wilt weten, vult U dan onderstaande
coupon even in. U krijgt dan kosteloos een proefpakket toegezonden en bo
vendien ons boekje „Kaloderma-Schoonheidspreparaten", waarin alles
staat, wat de dames van de hedendaagsche huidverzorging moeten weten.
in zijn handen, en met een vreesach-
tigen blik starend naar de verhulde
gestalte op het bed. Zij zag, dat hij was
voorbereid, dat men hem buiten had
ingelicht.
„Ik vind 't heel erg voor je, Joe,"
fluisterde ze. ,,'t Is zoo onverwacht
gekomen."
Hij zette beschroomd een stap vooruit.
Beseffend, wat er gebeurd was, voerde
hij een strijd tegen zijn zenuwachtigheid
en zijn verdriet. Zij trachtte naar best
vermogen hem te helpen.
„Die koorts komt zoo ontzettend
plotseling altijd
„Ja," mompelde hij, eindelijk tot
spreken in staat. „Dat zei dr. Prescott
ook, toen we in den trein zaten."
Zij keek hem met een doffen blik aan.
„Dr. Prescott. Is hij hier?"
Joe boog zijn hoofd.
„Hij heeft me weggebracht. Hij
was heel hartelijk."
Weer zette hij een zenuwachtigen
stap in de richting van het bed. En
weer voelde Anne zich gedrongen, hem
te helpen. Zij trok zwijgend het laken
terug. Toen eerst, bij den aanblik
der vervallen trekken van het knappe
meisje, dat zijn vrouw was geweest, brak
Joe's smart uit. Hij viel bij het bed op
zijn knieën en begon te huilen.
Anne liet hem zoo alleen. Met gebogen
hoofd en een verstikkend hart strompel-
de zij de kamer uit. De eerste, dien
I zij daarbuiten zag, was dr. Prescott.
Haar matte, ongeloovige blik vestigde
zich op zijn donkere en scherpbesneden
gezicht, waarop nu het diepste mede
lijden stond uitgedrukt. Zij werd zich
vaag bewust, dat hij haar arm nam en
haar wegleidde, weg van allen, die haar
pijn zouden doen met welgemeende be
tuigingen van meegevoel. Aan het eind
van de gang bleef hij staan, nog steeds
haar arm vasthoudend, en keek hij haar
recht in de oogen.
„Anne," zei hij, met een stem, die
ditmaal zijn diepe ontroering verried,
,,ik weet werkelijk niet, wat ik tegen
je zeggen moet. Zoodra ik je telegram
kreeg, heb ik me met Joe hierheen
gerept, 't Spijt me zoo, dat we te laat
zijn."
,,'t Komt er niet op aan," zei ze wan-
hopig. „Nu komt niets er meer op aan."
„Dat moog je niet zeggen, Anne."
Zijn stem beefde lichtelijk. Hij staalde
zijn moed om voort te gaan, om het
besluit uit te voeren, dat hij gevormd
had in al die wekende weken,
waarin hij haar zoo had gemist. „Jij
komt er op aan. Je komt er heel veel
op aan."
Verwezen keek zij hem aan. Hij sprak
verder, onbeschrijfelijk ontroerd door
haar smart, meegesleept door zijn ge
voelens voor haar, zijn zoo lang be
dwongen gevoelens, vast besloten, haar
tot iederen prijs te zeggen, dat hij haar
liefhad.
„Anne, mijn liefste. Kijk niet zoo
bedroefd en moedeloos.. Ik houd van
je. Ik heb je lief met mijn heele hart
en ik heb je al maanden lang lief. Heef
mij de gelegenheid, je te troosten.
je weer gelukkig te makenals mijn
vrouw."
Hij trachtte haar in zijn armen te
nemen. Maar zij rukte zich wild van
hem los.
„Nee, nee!" riep ze woest. „Dat
niet. Begrijp je dan niet.... dat Lucy....
mijn zuster. Lucy is dood!"
Met een verwilderden blik, als een ge
wonde vogel, keek zij naar hem. Toen
drong al haar leed, eindelijk ontbonden,
haar naar de keel, en het verstikte haar
bijna. Tranen, schrijnende, weldadige
tranen, welden in haar oogen. Bitter
snikkend holde zij de trap af en het
ziekenhuis uit, de koude ochtendlucht in.
Twee maanden later zat Anne te Lon
den op het kantoor van den verpleeg-
stersbond, achter haar bureau, haar
correspondentie af te doen. Zij droeg
geen uniform meer, maar niettemin
maakte zij met haar stemmige zwarte
japon een indruk van rustige en be
kwame werkzaamheid. De japon paste
volkomen bij de omgeving, bij dat sobere
kantoor. En hetzelfde gold voor Anne
zelf.
Zij was nu al veertien dagen werkzaam
als tweede secretaresse van den bond,
als helpster van miss Gladstone. Bij
haar terugkeer uit Bryngower had zij
haar zaal in de Trafalgar onmiddellijk
terug kunnen krijgen. Maar Susan
Gladstone had er krachtig op aange
drongen, dat zij genoemd ambt zou aan
vaarden en bij haar, op haar boven-
huisje boven het kantoor, zou komen
inwonen. Wel kostte 't Anne veel strijd,
van het actieve leven als verpleegster af
te zien, maar zij begreep, dat zij haar
collega's oneindig veel beter kon helpen
met dien administratieven arbeid
en hielp zij haar collega's, dan bracht
zij iets groots tot stand vóór de verple
ging en voor de patiënten. Een om
standigheid, die Susan persoonlijk betrof,
had den doorslag gegeven. Het volgende
jaar zou zij de leeftijdsgrens bereiken
en verplicht zijn, ontslag te nemen als
lid van den bond. En nu was het haar
vurigste wensch, dat Anne haar op
volgster zou worden.
Dien ochtend in Juni, terwijl Anne
haar post afwerkte, klopte Susan aan
haar deur en trad binnen. Zij stak een
sigaret aan, leunde tegen den rand van
het bureau en keek haar vriendin met
een snaakschen blik aan.
„Lr staan een paar verslaggevers bui
ten." Met haar sigaret maakte zij een
gebaar in de richting der wachtkamer.
„Wenscht, mejuffrouw de ridder in de
Orde van het Britsche Rijk ze te woord
te staan of niet!"
Anne hief haar hoofd. Al zag zij er
nog jeugdig uit, toch scheen haar schoon
heid tot krachtiger en meer klassieke
trekken te zijn omgevormd. De epi
demie en het werk te Bryngower, en
de dood van haar zuster, hadden haar
uiterlijk niet onberoerd gelaten. Haar
levendige, spontane lachje scheen haar
in den steek te hebben gelaten, sinds
den winderigen dag, toen zij Lucy ter
ruste hadden gelegd op het kerkhofje
tusschen de bergen. Nu zei ze:
„Wat vind je, Susan?"
„Ik begrijp best, dat je er persoonlijk
niet veel voor voelt. Maar wat er over
jou geschreven wordt, komt den bond
ten goede. En flink ook."
„Dan zal ik ze te woord staan," zei
Anne kortberaden.
Een minuut later waren de verslag
gevers binnen en stonden zij voor Anne.
„Goeden morgen, juffrouw Lee," zei
de oudste van de twee. Hij viel met de
