JE HEBT 'T
JE HEBT 'T M
HANS MOSER IN
1 Eert vlotte, gezellige Tobis-film, waarin J
i een familiedrama uit adellijke kringen
J door het energiek optreden van den JJ
grafelijken bediende wordt voorkomen.
Moser is een grappige baas. Hij heeft, zooals
alle filmkomieken, een aparten speelstijl,
om het zoo maar eens te noemen en dien
houdt hij in iedere film met groote hardnekkig
heid vol. Altijd is hij geënerveerd, zenuwachtig
en bij het minste of geringste in hevige mate
opgewonden. En of hij nu een vader-, oom-
of bedienderol speelt, hij dribbelt op zijn onver
anderlijk geagiteerde manier over het witte doek
en weet daardoor veel vroolijkheid bij de toe
schouwers te wekken.
Vooral in deze film is hij weer op en top in
zijn element, als majordomus op een grafelijk
kasteel. Het heele huishouden draait hoofd
zakelijk om hem en zelfs de graaf en diens zoon
dienen zich naar zijn aanwijzingen te gedragen.
Van vader op zoon behoort hij reeds generaties
lang in de familie en dus heeft hij een soort
„kasteel-recht" verkregen, dat heel verklaarbaar
is, doch dat door bezoekers niet direct wordt
begrepen. Tot die bezoekers behooren ook een
moeder en een dochter, welke laatste den ouden
graaf moet zien in te palmen om zijn geld. De
beide dames doen overdreven hooghartig en
pogen daardoor den indruk te wekken, dat
meneer de graaf erg blij mag zijn baronesse
Serafine tot echtgenoote te krijgen. Tot groote
teleurstelling van de barones heeft de graaf
reeds een volwassen zoon en deze jongeman
heeft veel moderner opvattingen over de liefde
en het huwelijk. Boven zijn grafelijken titel stelt
hij namelijk de liefde en dat geeft tot bijzondere
complicaties aanleiding, daar 't meisje, dat hij
tot vrouw heeft uitgekozen, de dochter is van
zijn vaders pachter.
Nu willen zoowel de zoon als de majordomus
het huwelijk uit berekening van de barones
tegengaan en tevens den ouden graaf op hun
hand krijgen, wat betreft de mésalliance van
zijn zoon.
Alles komt ten slotte terecht, zij het ook,
dat de oude graaf zijn verder leven als weduw
naar besluit door te brengen.
Het is een uitermate vroolijke film, met heel
veel grappigheden van Hans Moser, die practisch
het geheele succes van deze film voor zijn
rekening heeft genomen.
moei er eerst heel wat veranderen in de kasteel
manieren," is haar voorwaarde.
Moser, of liever gezegd Anton, heeft besloten zijn betrekking neer te leggen, daar hij onder
geen voorwaarde in dienst wil staan van die onhebbelijke barones, die zijn „mevrouw" dreigt te worden.
Baronesse Clarisse Charlotte Anderbrengt den graaf onomwonden onder het oog, dat hij heel blij mag zijn,
zij haar dochter aan hem afstaat. „Maar dan
Bet meisje (Lina Woywodedeelt haar vader (Eansv. Schettow)
mede dat zij van den jongen graaf houdt en dat zij samen
zullen gaan trouwen. Ook haar vader blijkt echter ten zeerste
tegen dat huwelijk gekant te zijn, doch ook hij wordt door
het ingrijpen van Anton bijtijds van zijn ouderwetsche
owattinaen aenezen.
