P #eneeöm(btJclen #eneeötotj?en Mijn man is helaas niet thuis! De laatste kans Marion en haar Chauffeur Dragees „NEGENTIEN" 22 Ik zal hem echter mede- deelen, wat U gezegd heeft: Dr. Schieffer's Stofwisseling- zout bij verstopping, overtollig vet, rheumatiek, onzuivere huid, aambeien met succes ge bruikt door U en Uw vrienden. Ook voor grondige darm en bloedzuivering geen beter middel dan: Dr. Schieffer's Stofwisselingzout Per flacon fl.1.05 Dubbel-flacon f 1.1.75 bij apothekers en vakdrogisten. A NATTERMANN EN ClE. - KEULEN Annonces betredende worden in dit blad sléchts opgenomen, indien zij vooral voorzien zijn van liet stempel „Geen bezwaar" tegen de plaatsing, algegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Genees middelen en Geneeswijzen, waarvan liet «Secretariaat is gevestigd iSegbroeklaan 33, s-Gravenkage. on het was jammer dat hij zoo gealar meerd werd. Om de een of andere reden had de heer Peukelaar namelijk zijn uiterlijke verschijning meer in overeen stemming gebracht met het huis, waarin hij zijn handel dreef, dan met de goe deren, die hij aan de vrouw trachtte te brengen - hij was een groote, breede man, met een verwonderlijk langon en ruigen rooden baard en een blinkend kaal hoofd. Het was jammer dat hij zoo gealarmeerd werd, want toen hij plotseling zijn deur openrukte en met een rose onderjurk in zijn handen voor ons oprees, kreeg niet alleen Henriëtta, maar ook Tootoo, 'n ernstigon schrik te pakken. Henriëtta viel met stokkenden adem tegen den muur aan en Tootoo vloog met een angstigen gil uit mijn armen om blazend, dribbelend en met verwonderlijke snelheid de volgende trap af te schieten. Toen we. hem eindelijk hadden ingehaald, lag hij voor dood onder de laatste trede, met de drie hloeke hoeren, die daar beneden een effectenbureau dreven, zacht mompe lend om hem heen. De drie heeren zagen zwijgend toe hoe ik hem opraapte en drukten zich toen tegen den muur om Henriëtta te laten passeereu. net zweet sloeg me uit en druppelde haastig van mijn voorhoofd. Ik voelde de stekende blikken van de drie effeetenheeren, die het tooneel van een bezwijmden hond en een paarsopgeloopen dame stellig geen goeden aanblik vonden voor hun cliënteel©, die ten minste hij zoo'n soliede firma wel een fatsoenlijke entree mocht verwachten, en ik kon niets anders doen dan zoo haastig mogelijk den tocht naar heneden te vervolgen. Zoo stonden we dan eindelijk weer op de Prinsengracht, ik beschaamd en trans- pireerend, Henriëtta rood en hijgend, Tootoo beverig en verward. „Een afschuwelijk huis," bracht Hen riëtta eindelijk uit. „Afschuwelijk, in één woord. Maar bedankt voor je ge leide, Pieter." „Wat ik zeggen wilde. begon ik. „Neen, Pieter, dat geld leen ik je niet. Maar heerlijk van oom Jurriaan, hè?" En daarmee verdween zij, eenigszins schommelend, in de richting van de Eeidsehestraat, waar zij zonder twijfel lijn één zou nemen om hij tante Amelia in nieuw-West de blijde mare van oom Jurriaan's komst te gaan brengen. Ik bleef op de stoep staan en keek voor zichtig even omhoog langs den donkeren gevel van het oude huis. Onder de ramen van de parterre stond geschil derd: H. Hanger, cotillons en feestarti kelen. Daar keek mijnheer Hanger ver drietig uit het raam. Boven hem gluur den twee van de drie gebroeders-van- Lier-in-effecten of zij mij of mijn be zoekster nog in de gaten konden krijgen. De lieer Peukelaar schoof met hetzelfde oogmerk zachtjes zijn raam open. Alleen bij Sonia Velmy, de pianiste, was werke lijk niets anders te zien dan een zacht bewegen van het gordijn Sonia Velmy was te veel artiste om openlijk iets van haar nieuwsgierigheid te laten merken, maar zij heette eigenlijk Noortje Velle- mans en zou toch niet graag den aanblik van de wegwaggelende Henriëtta gemist hebben. Ik zag er tegen op, nu weer naar binnen te gaan en nog eens al die gezichten en spiedende blikken oji mij gevestigd te zien. Het is niet onverdeeld prettig om een jong schilder te zijn. Ik had al lang geleden mijn fluweelen jasje afgeschaft en mijn haar weer ordentelijk kort laten knippen, want ik had al lang inge zien, dat men eerder kunstenaar wordt door een fantastisch innerlijk dan door een fantastisch uiterlijk. Sindsdien ver langde ik niets anders dan te leven a,ls ieder ander normaal mensch, te schil deren wat me de moeite van het schil deren waard leek, en met rust gelaten te worden terwijl jk werkte. Maar mijnheer Hanger en de gebroeders van Lier en Henriëtta en tante Amelia en wie ik vorder nog kende, schenen te denken dat schilder-zijn per se zooiets moest betee- kenen als: je nooit wasschon, ruwe woorden gebruiken, dronkenschap, en vreemd-zijn in het algemeen. Ik werd er voor aangekeken, al deed ik ook niets dat de belangstelling van de buitenwereld zou kunnen trekken en nu ik <lan bezoek kreeg van een dikke dame met een dik hondje, was de algemeene deel neming bepaald overweldigend. En ik had er geen zin in ik keerde mij om en liep weg. Er was nu nog een reden te meer om mij afkeerig te doen zijn van mensc.hen, die mij aangaapten ik voelde me wat uit het evenwicht geslagen en zorglijk. Mijnheer Hanger kwam om zijn huur, terwijl ik deze maand niet vóór den vijftienden op een afrekening van een kunsthandelaar hoefde te rekenen. De lommerd was al lang gesloten. En daar op den Zwanenburgwal lag misschien een fortuin op mij te wachten. Het verveelde mij, eerlijk gezegd, ont zettend om op een zolder te moeten hokken en onbeteekenende landschapjes te moeten schilderen voor droevig weinig geld. Ik was ten slotte eerzuchtig, ik verbeeldde mij dat ik toch wel iets kon ik wilde niet ondergaan in het moeras van het brood-geschilder, maar wel wilde ik naam maken en iets bereiken en groote, verbazingwekkende dingen schilderen Dat oude schilderijtje kon misschien mijn redding zijn. Het zou mij misschien in staat stellen, die studiereizen te doen waar ik naar snakte, een tentoonstel ling te houden, op te vallenmaar alleen een wonder zou mij aan de veer tig gulden kunnen helpen. En als dat wonder niet gebeurde, zou ik misschien mijn moeilijkheden voor kunnen leggen aan. oom Jurriaan. Ik sohrok zelf van de gedachte. Het stuitte me tegen de borst, te willen profitoeren van zoo'n wildvreemd familie lid, aan wiens bestaan ik pas vandaag begonnen was te gelooven maar, dacht ik, er zijn er ten slotte zoovóél, die vooruit worden geholpen met het gold van een anderen ik zal toch wel zorgen, dat het goed aan mij besteed is, ik zal het hem eens terugbetalen Zoo peinzend slenterde ik de cafe teria binnen, waar ik dagelijks placht te eten. De cafeteria's zijn de koffijhui- zen van onzen tijd. Dat heteekent dat zij, voorzoover de klant dat kan con troleeren althans, hoogst hygiënisch zijn; het heteekent dat er schel licht staat te glimmen op stalen meubelen on glazen tafels, maar voor alles beteekent het, dat de eens zoo feestelijke en artis tieke gebeurtenis van den maaltijd er zooveel mogelijk gemechaniseerd, gera tionaliseerd, genormaliseerd en over het geheel genomen van alle gevoel ont daan is. Men zit er veel om gemeenschap pelijke troggen, waar fooien-vrije juf frouwen je het voeder voorzetten zon der er alsjeblieft of eet smakelijk hij te zeggen, wat op ziclizelf niet vreemd is, want ieder weet, dat je het, ook als je het niet blieft, gewoon moet betalen en dat smakelijk eten hier alleen met behulp van peper, zout en mosterd mogelijk is. Wie opkijkt van zijn bord, ziet naast, achter en tegenover zich een rij kauwende gezichtenwanneer hij nog trek heeft, kan hij na dien aanblik mis schien verder eten. Ik weet, dat ik nooit op de derde kruk links moet gaan zitten, want recht daar tegenover bevindt zich tussclien zes en zeven uur een meisje met wratten op haar kin, waar zij altijd jus om een prachtig boek te lezen en in Uw bezit te krijgen moet U thans aangrijpen.Van den boeienden liefdesroman door Max du Veuzit is nog slechts een beperkt aantal exemplaren voorbanden. Wilt U alsnog genieten van enkele uren prettige en werkelijk ontspannende lectuur, dan moogt U niet nalaten zoo spoedig moge lijk een exemplaar te bestellen bij onze kantoren, agenten en bezorgers of bij den boekhandel. De prijs bedraagt, zooals voor alle tot nu toe verschenen wer ken in de Kennemer Serie, slechts 10 cent voor een ingenaaid en 1 gulden voor een gebonden exenipl. in linnen prachtband. I" ran co toezending per post ge schiedt na ontvangst van 40 ct. of f 1.13 per postwissel of op postrekening no. 142700 van Panorama te Haarlem. zijn een zuiver natuurproduct, veroor: zaken geen krampen en kunnen zonder bezwaar dagelijks ingenomen worden. Thans kan hij twee keer in zijn oude Pak Is het dan mogelijk in korten tijd aan zienlijk te vermage ren Tegenwoordig kan men deze vraag gelukkig,zondermeer bevestigend beant - woorden. Het is een uitspraak van de moderne weten schap, dat het dik worden niet zoo zeer met veel eten samenhangt, doch veeleer zijn oorzaak vindt in het feit, dat het lichaam het opgenomen voedsel verkeerd verwerkt. Op deze overweging is de samenstelling van de Dragees Negentien gebaseerd. Zij vormen het resultaat van de onder zoekingen van Prof. Dr. H. Much. Met behulp van Dragees Negentien kan men op gezonde wijze bereiken, in een paar weken eeriige ponden af te vallen. PRIJS PER 40 STUKS f 1.25 Verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. Dr. H. Nanning, Den tlfiag. Korte Poten 7a

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 22