GAMELAN' EN DANS Indische kunst in het Koloniaal Instituut Langzamerhand zijn we gewoon geraakt aan kennisgevin gen van concerten in zalen, waar voorheen slechts de beeldende kunst aandacht van den toeschouwer en bezoeker opeischte. Het is een experiment, een soort probeeren, ,.boleh tjobah" zou een Indischman zeggen. Deze typisch Indische zegswijze schoot ons te binnen toen de leiding van het Kolo niaal Museum annonceerde, dat in den lichthof der afdeeling Volkenkunde gamelan-muziek ten gehoore zou gebracht woi" den. Uit den grooten toeloop van het publiek bleek al spoedig, dat de kennismaking in den smaak viel. Het mag trouwens als een unicum aangemerkt worden, dat een Indisch orkest in zoo'n passende omgeving optreedt. Dat moest succes' hebben. anneer op een botanische excursie of lange wandeling ver III. Beulen Hardjodiringgo ah Javaanseh danser in een klassieke pose. 1. De bespeehter nan de qendèr: met de lin kerhand worden de tonen gedempt. II. De gendèr-penoemboeng, gemaakt van breedere staven. J De gewijzigde tijdsomstandigheden had- J J den tot gevolg dat verschillende gehou wen j en zalen, vroeger ingericht voor muziek- uitvoeringen, niet meer beschikbaar zijn. i Museum-zalen bieden dan in vele gevallen J uitkomst. Ook in het Koloniaal Instituut te Amsterdam, door zijn inrichting en j outillage daartoe bij uitstele geschikt, I vond dezer dagen een zeer bijzondere J muziekdemonstratie plaats, en wel een gamelan-bespeling. We vernemen hier- over van bevoegde hand een aantal ken- merkende bijzonderheden, die wij illus- J treeren door enkele verduidelijkende op- namen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 2