WALCHERSCHE BOERINNETJES
DOEN MEEKSTERSEXAMEN
D
Met een kunstigen
knoop worden de
achterpooten van
de koe voor 't mel
ken bijeengebonden.
ven uit de becijfe
ringen van de ge
leerde stadsche kee-
ren, die moest het
wel gelooven uit de
afrekeningen van
de zuivelfabriek.
Want zindelijk
heid, hygiëne en
bacteriëngehalte,
dat werden maat
staven, waarnaar
melk en boter ge-
keuTd. en afge
keurd gingen wor
den. En vetgehalte
dat bleek een
ding, dat den melk
prijs aan de fabriek
met centen per
liter verhoogen of
verlagen kon. En
ouderwetsche voe
dermethoden, die
bijsmaak veroor
zaakten, maakten
voortaan liet pro
duct waardeloos.
De stadhuiswoor
den en de cijfertjes,
wel, die brachten
aar hebben nu sinds de dagen van Kelten en was dat dan geen bewijs, dat 't niet beter kon? sommigen, die er zich aan stoorden, dan toch
Batavieren onze Walckersche boerinnen van Maar 't kon wel beter. En wie dat niet wilde geloo- maar aardig wat meer geld in de beurs,
moeder op dochter
Handen zindelijk en schoont Dat is de eerste vraag. Eerst met een vriendelijk klopje de vreemde koe nat gerustgesteld.
twintig en meer eeuwen
lang de koeien van de
Zeeuwsehe weiden gemol
ken, gemolken dag in dag
uit, 't avond en te morgen
- en nu beginnen daar een
paar heeren in de stad het
tijd te vinden om ze eigen
lijk het melken eens te
gaan leeren en ze 'r een
examen in af te nemen!
Natuurlijk in 't be
gin was dat haar eer te na.
Als er melken geleerd moest
worden, dan konden zij
wel een lesje geven!
Waar was het voor noodig,
allerlei onuitspreekbare
stadhuiswoorden en onbe
grijpelijke becijferingen te
pas te brengen bij iets
dat zoo doodgewoon was
als melk? Als nu al zoo
veel eeuwen lang geen
boerengeslacht een beter
en voordeeliger manier
gevonden had om koeien
te fokken, te weiden en te
stallen, te voeren en te
drenken en te melken
De melkemmers zacht slingerend aan het juk zoo trekken de Walchersche melksters het akkerpad langsde weide in, om haar examen
te gaan afleggen.
