WE GAAN ZEILEN! DOOR JULES KAMMEIJER De populaire B.M.-ers pal voor den wind; om daarvan nog meer te profiteeren wordt de fok met behulp van een pikhaak wijd uitgezet. De naam is een afkorting van Bergumermeer. Een sportief bootje met tal van goede eigenschappen en niet duur Halsbrekende toeren om een twaalf - voetsjol overeind te houden. Om in deze houding toch te kunnen sturen, heeft de stuurman een sterk stuk touw aan het roer vastgebonden. Méér dan ooit hebt u vacantie noodig! Buiten- landsche reisjes, cruises per luxe-mailschip, auto-toerisme vervallen; wat een prachtige eelcgenheid om eens kennis te maken met iets geheel nieuws. Ga zeilen! Hebt u nog nooit gezeild? Besteedt daar dan dit jaar uw vacantie aan, want als u deze mooiste van alle zomersporten kent, bent u voor altijd gewonnen. Het voortglijden bij een zacht briesje, de heldere pracht van ons waterland, de eenzaamheid met de diepblauwe lucht en stralende zon boven u, het is alles zoo wonderlijk verheffend. Of met gereefd zeil bij buiïg weer onder jagende wolk-gevaarten, met schuim op de lioog-oploopende golven, waarbij het water u om de ooren spat; ook dat is onvergelijkelijk mooi. Ach, wat is het heerlijk, een vacantieweek door te brengen op het blinkend witte dek, den wind te hooren suizen door de touwen en het water te zien splijten door den scherpen boeg! Maak een afspraak met een zeilvriend, of, als u dien niet hebt, trek er dan met een beroepsschipper op uit. Met een paar lui gedeeld, vallen de kosten wel mee; 't is zeker goedkooper dan uw Zwitsersche reis van verleden jaar. Al heel gauw zult u merken, dat zeilen niet alleen maar een stil liggen luieren is, maar dat je wel de gelijk en daadwerkelijk meezeilt. Vaak zult u met het aansjorren van den schoot moeten helpen, met den haak in de hand helpen bij het aankomen in de ha ven, en met honderd andere karweitjes, die de „kapitein" niet allemaal zelf kan doen. Zoo kunt u geleidelijk heel wat van de zeilerij opsteken, zoodat na eenigen oefentijd het moment komt, dat u er zelf op uit kunt trekken. Mogen we u al vast oen eindje op weg helpen! Het is zoo goed van te voren al wat op de hoogte te zijn. Op 't water wordt bijvoorbeeld nooit gespro ken over rechts of links; nog altijd worden de oude termen „stuurboord" en „bakboord" gebruikt. Uitdrukkingen waar beginnende zeilers maar al te vaak mee overhoop liggen. Als u met den rug naar den kant van het roer staat, dan is stuurboord de rechterzijde. Onthoudt u maar het gemakkelijke ezelsbruggetje overal zit een r in: rug-roer-stuur boord-rechts. Bij avond wordt stuurboord aangegeven door een groen licht, terwijl het roode licht altijd aan bakboord geplaatst moet worden. Hebt u wel eens gehoord van de loef- en lijzijde? Loef is de kant waar de wind vandaan komt. Dan begrijpt u ook gemakkelijk, wat onder „oploeven" wordt verstaan: uitwijken naar den kant waar de wind vandaan komt, als 't ware tegen den wind op kruipen, of „hoogte winnen" (om weer 'n anderen zeilersterm te gebruiken). Wijkt de boot naar den an deren kant uit, naar den lijkant dus, dan spreekt men van „afvallen". Word je zeeziek, wat door gevoelige naturen zelfs op onze binnenwateren wel gepresteerd wordt, dan dient het offeren aan de watergoden aan „lij" te gebeuren! Zou het niot ïhogelijk zijn, vóór uw vacantie bogint al een dagje te gaan zeilen! Dan immers komt u veel beter beslagen op het ijs. Een enkele Zondag ochtend met een bolle bries op het water zal u al heel wat wijzer maken. Er wordt dan tegen den middag een beschutte baai opgezocht: ga dan na het zwemmen lekker in de zon liggen, en laat al het geleerde rustig bezinken. Tien tallen zeilerstermen waaien u zoodoende vrij wel ongemerkt aan. Een volgende maal zal alles al veel ge makkelijker gaan; dan beginnen de vorde ringen. Het sturen zal niet veel moeilijk heden geven. Een goede oefening is van het midden van een meer koers te zetten naar een vast punt aan den wal, 'n kerktoren bijvoorbeeld. Als we na een poosje eens omkijken, moet het kielzog kaarsrecht zijn. Een paar maal gedaan, dan lukt het zeker. Daarna wordt geoefend het door-den-wind-gaan en andere moeilijker onderdeelen en ten slotte dehoogeschool van het zeilen: aan komen en vertrekken van een steiger zonder brokken te maken. Een oefening om hartkloppingen van te krijgen, en een kunst, die velen nooit leeren. Vandaar de har tige opmerkingen, die je maar al te vaak hoort van lui, die niet ten onrechte bang zijn, dat hun bootje getorpedeerd wordt! Als het eenigszins kan, moet u ook eens gauw een zeilwedstrijd meemaken. Dan leert u pas, hoe alles uit de boot gehaald wordt, wat er maar uit te halen is. Vol spanning worden de manoeuvres van de concurrenten beloerd en intense voldoening geeft het, als men door handig zeilen, door goed de boeien te ronden, een paar plaatsen naar voren schuift. Al maakt u dat maar als hulpje mee, de vreugde over de overwinning zal er niet minder om zijn. Juist dat beetje hulp, dat u mocht verlee- nen bij het omzetten van de fok, bij het ophalen van het zwaard, bij 't straktrekken van de schooten.k^n doorslaggevend voor den uitslag zijn. Het gaat immers bij wedstrij den om kleinigheidjesde wedstrijd zeilers ontloopen elkaar meestal weinig in kracht, zoodat het niet te gewaagd is te zeggen, dat uw hulp juist dót voorsprongetje gegeven heeft, dat noodig bleek om als eerste de finish te passoeren. Dit alles geldt voor de actieven. Een aantal regenbogeneven vóór het ronden van een boei. Het zijn forsche, open jachten, waarvan de romp in alle kleuren van den regen boog geschilderd wordt. B kunt ze herkennen aan een halven cirkel boven het zeilnummer. De internationale zes-meter-klasse, die we in Holland helaas te weinig zien. Lang geleden hield mr. Carp de Hollandsche kleuren hoog bij de Olympische zeilwedstrijden in deze klasse. 9 de werkelijk sportieven onder onze lezers en lezeressen. Maar ook als u niet sportief, erg dik en grenzenloos onhandig bent, breng dan tóch dit jaar uw vacantie op het water door. U doet het wat gemakkelijker aan, luiert heerlijk bij het intens genieten van het landschap en leert het ge not kennen van het verdroomen van een kostelijken middag op het dek onder bollende, witte zeilen. U kent den hoogsten vorm van rust! Een prettige watervacantie en een goede wind!

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 9