In den jraaien rotstuin, aangelegd door den hortulanus,
den heer Schoonderbeek.
Wax druk in de Diergaarde, óók lange het
pad naar de bergdieren-rots.
bouwers, die alle sier uit den booze schenen te vinden,
is hij teruggekeerd tot den meer artistieken bouw,
naar krullende en zingende lijnen, die feestelijk en
gemoedelijk zijn tegelijk, zéér aangenaam voor
oog en hart. Ook de kleuren, die deze bouwmeester
toepast, doen vriendelijk aan en hij draagt zorg, dat
zijn levenssier en -vreugd in de kleinste details
worden voortgezet.
Zóó is er een machtig complex ontstaan, daar in
Blijdorp, vormend, met zijn tal van fraaie onderdeelen,
de nieuwe Diergaarde, die eiken bezoeker enthousiast
maakt en blij
Een groot deel van de Diergaarde werd reeds voor
het publiek geopend, dat in deze vacantiemaand bij
stroomen de controles passeert en volop geniet van al
het moois en interessants, dat het in zoo ruime mate
wordt geboden.
Slaat men, bij den tegenwoordigen ingang, rechts
af, dan wandelt men eerst langs wijde weiden, met
uitheemsch vee en merkwaardige vogels; runderen
van haast gebeitelden vorm en typische steltloopers.
Een eind verder lokt de moderne theeschenkerij
met haar vriendelijke terrassen en haar bekoorlijk
interieur. Pieter den Besten zorgde hier voor tee-
dere, heel mooie wandschilderingen, die een waar
genoegen zijn om te zien.
Als men in den theetuin wat uitgerust is, gaat men
over slingerende paden, langs ruime, met dieren ge
vulde weiden, tot men komt aan een alleraardigst
gedeelte van de Diergaarde: een in lichte tinten
gehouden rustieke brug, waar aan weerszijden de
bassins zijn voor de zeeleeuwen en -honden én het
verblijf der bruine beertjes. (De ijsberen worden
nog door den heer Hagenbeek jr., thans employé
der Diergaarde, opgeleid, als wij 't zoo eens zeggen
mogen.)
Men kan hier rustig kijken, ook van zonnige
zitjes, naar de glibberige, glanzende zeeleeuwen, met
hun spitse snuiten. Aan den anderen kant ziet men
de altijd speelsche beertjes, met hun schommelenden
gang en rammelende kettingen, die zij meesleepen.
Een eind verder doet zich een wijde vijver voor,
waarin vele watervogels zich blijkbaar goed
thuis voelen.
Wij hebben thans slechts enkele der voor
naamste attracties genoemd van het ge
opende deel der nieuwe Diergaarde.
Hieraan moeten nog worden toegevoegd de
aardige demonstraties van den heer Hagen
beek met de twee olifanten, die heel wat
kunstjes kennen, en het berijden der kinderen
van de miniatuur-paardjes, de pony's.
Het andere, eveneens belangrijke deel der
Diergaarde wacht nog op opening. Hierin
bevinden zich o.m.de hooge nitkijktoren met
lift, de groote Rivièrahal, het reptielenhuis,
de Victoria-Regia-serre (de grootste van
Europa), de roofdierengalerij, de olifantenver-
blijven enz. enz. (De giraffenzaal vindt men
naast de theeschenkerij, dus in het reeds
geopende deel.)
Het contact tusschen mensehen en apen is er weer.
Binnen afzienbaren tijd zal dit tweede gedeelte van
de Diergaarde voor het publiek toegankelijk worden
gesteld en dan heeft men een geheel verkregen, dat
uniek mag worden genoemd in geheel Nederland, een
fraaie Diergaarde, die haar weerga niet vindt in dit
land en vele landen daarbuiten.
Deze Diergaarde is sierlijk van bouw en aanleg (in
dit verband moet ook de naam van den hortulanus,
den hoer Schoonderbeék, met eere worden genoemd),
met een moderne huisvesting der dieren, die niet meer
gekooid zijn, maar zich vrijer kunnen bewegen, zoodat
de bezoekers de dieren zien in hun natuurlijke om
geving. Voorts bezit de Diergaarde prettige ont
spanningsgelegenheden.
Het belangrijkste echter is en blijft de keur van
fauna en flora, die nog steeds wordt aangevuld en die
er leerzaam te bewonderen is.
Voor den heer directeur, dr. Kuiper, moet het wel
een heel bijzondere vreugd zijn, dat hij thans, na het
droeve der oorlogsdagen, toen vele beesten in den
ouden tuin moesten worden afgemaakt, een Dier
gaarde kan leiden en verzorgen, die iets bijzonders
mag genoemd worden en die nog vele perspectieven
voor de toekomst in zich bergt.
H.
Aan den vijver zijn heerlijke zitjes.
met roode kuiven op hun spitse kop
pen.
Het pad loopt uit op de rots voor
klauterende bergdieren (manenscha
pen en toers). Soms klettert zoo'n
klimdier plots naar boven, waar het
als een standbeeld bljjft staan, scherp
afgeteekend tegen de luchten.
Van deze rots naar die der apen is
een prettige wandeling, langs een
geurig rosarium en eèn helder watertje,
dat wordt vervolgd met een donker -
kleurigen rotstuin.
Bij de apen toeven de bezoekers
gaarne langen tjjd, om de zoo inen-
schelijke manieren van deze koddige
dieren gade te slaan.
Is het niet gezellig in de thee
schenkerij van de Diergaardet
