DE STEENAREND
ALS JACHTVALK
Het temmen van den
trotschen arend is
een gevaar lij k tverh
O
Fritz Wedde is een Duitscher, die reeds vóór den oorlog veel
sncces had met het africhten van valken en adelaars, die
ten aanschouwen van 'n talrijk puhliek urenlang in de lucht
bleven cirkelen om op het eerste teeken van hun meester on
middellijk naar hem terug te vliegen.
Bij liet uitbreken van den oorlog ging Fritz Wedde aan het
werk bij den dienst der rijksauto verkeerswegen. Bij toeval ont
dekte de leider van zijn ploeg de zeldzame bekwaamheden van
Wedde, die toen een in het Tatra-gebergte gevangen steenarend
van hem ten geschenke kreeg, op voorwaarde, dat Wedde de
prestaties van den adelaar, na het dier afgericht te hebben, niet
alleen aan zijn vrienden, maar ook aan soldaten en gewonden
zou vertoonen. Toen Fritz Wedde den steenarend, die „Peter"
De vrienden van Fritz Wedde volgen met belangstelling de af
richting van den arend en zien met gespannen aandacht den dag
tegemoet, waarop „Peter" voor het eerst in volle vrijheid uit
zal vliegen.
De steenarend is amper
een jaar oud, maar hij
kan nu al trotsch gaan
op een krachtigen sna
vel en een majesteite
lijken blik.
Ofschoon een zware
lederen handschoen de
linkerhand en onder
arm van den trainer
beschermt, is de druk
van de sterke arends-
klawwen zóó groot, dat
de bloedsomloop er door
gestremd kan worden.
gedoopt werd, onder
zijn hoede nam, was
het dier pas negen
maanden oud, maar
toch had de adelaar
reeds een vlucht van
1.72 meter. Aanvanke
lijk leek het alsof Peter
niet te temmen was,
doch nu Wedde, die
voor het africhten
slechts de vrije mid
dag- en avonduren ter
beschikking heeft, pas drie maanden bezig is, bekommert
de van zijn vrijheid beroofde trotsche vogel zich in het
geheel niet meer om de menschen, die den geweldigen
adelaar graag van dichtbij willen bekijken. Volgens Wedde
zal hét dan ook niet lang meer duren of hij zal hem vrij
kunnen laten vliegen, zonder gevaar dat het dier niet bij
hem zou terugkeeren.
De adelaar is het er nog lang niet mee eens, maar toch
blijft hij, zij het onder fel protest, op den arm van zijn
meester zitten.
