AHOR OP HET VLIEGVELD John Ferguson Een heldere stem! 24 ons laatste boek van de Ken- nemer Serie te koopen? Stel dit dan niet uit, want wi) heb ben een roman uitgekozen, die U van het begin tot het einde zal boeien. Voor weinig geld (slechts 30 cent ingenaaid, f 1.~- in prachtband) bezorgt U zich eenige gezellige avonden. Wij hebben ditmaal weer iets heel nieuws, want van is wel is waar een vlot en spannend verhaal met een verrassende ont knooping, doch „weer eens heel anders" dan onze overige uitgaven. Een puur menschelijke levensgeschie denis, die, geweven rondom een moord, toch geen detective-historie is. Wij bevelen U dit werk zonder aar zelen met groote warmte aan. Het zou ons spijten, indien U juist dit boek zou missen uit onze serie. Vergeet U dus niet, het onmiddellijk te bestellen. Een ingenaaid exemplaar kost zooals gewoonlijk slechts 30 cent, terwijl een fraai gebonden boek voor f 1. verkrijgbaar is. Bestellingen kunt U opgeven aan onze kantoren, agenten en bezorgers en bij den boekhandel. Franco toezending per post geschiedt na ontvangst van 40 cent resp. f 1.15 voor 'n genaaid of 'n gebonden boek aan ons hoofdkantoor te Haarlem. Dit bedrag kunt overmaken per postwissel of storten op postrekening 142700 van Panorama te Haarlem. Vervolg van blz. 22 op. Hij scheen afscheid te willen nemen, en ook Anna en Wolf stonden op. „En overigens, juffrouw Anna," begon Wauer weer, „zou ik graag morgenavond met u naar de opera gaan. Vachina zingt de Tosca. Daar zult u niets op tegen hebben, mijnheer Wolf, ik moet me nu weer een beetje met juffrouw Lenz inlaten." Dat was het eerste scherpe schot. Wolf dwong zich tot een beleefd lachje, omdat hij in aanwezigheid van Anna niet onbeleefd wilde zijn, maar overi gens voor den duivel „Dat is heel vriendelijk, dokter," antwoordde Anna, „maar ik heb al mot mijnheer Wolf afgesproken. Je hebt toch voor kaarten gezorgd, Herman?" Neen, Wolf had geen kaarten. De voorstelling was uitverkocht en hij moest bekennen, te laat te zijn gekomen. „Maar u zult ook geen kaarten meer kunnen krijgen, dokter," zei hij tegen Wauer. „Als u ze ten minste nog niet gekocht hebt." Wauer wendde zich glimlachend tot Wolf. „Maakt u zich geen zorgen. Als ik naar de opera wil, dan krijg ik kaarten, ook al is de zaal uitverkocht. En daarom, juffrouw Anna, doet het me pleizier, dat ik u toch nog een bezoek aan de opera kan aanbieden." Deze herhaalde uitnoodiging betee- kende een openlijk voor het hoofd stooten van Wolf en ook Anna voelde dit. Als Herman zich nu maar be- heerschte! Het was jammer, ze zou Vachina graag gehoord hebben, maar nu. En zei Herman wat? Neen, hij stond doodstil achter haar en wachtte op haar beslissing. Zij zei tegen Wauer: „Neen, dokter, het gaat niet." Nu hoorde ze ook de stem van Wolf achter zich: „Ik ga namelijk in ieder geval met juffrouw Anna, uit. Het spijt me." „Dan kan ik heengaan," zei Wauer kortaf, doch zijn gezicht behield het spottende glimlachje en de opmerking van Wolf scheen langs hem heen te gaan. „Een aardige kerel!" zei Wolf, toen hij met Anna alleen was. Dat was dus die dokter Wauer! Jammer, dat de eerste ontmoeting in de woning van Anna had plaatsgevon den. Misschien kwam er nog wel eens gelegenheid om dien dokter te toonen, dat hij met een glimlachje niet van Herman Wolf af was. „Ben je uit je humeur?" vroeg Anna hartelijk, terwijl ze op de leuning van den fauteuil ging zitten. „Maar, kijk eens aan, zoo is hij nu eenmaal. De beroemde dokter met macht, geld en een bekenden naam, hij denkt, dat hij alles kan bereiken." „Maar met. welk recht komt hij steeds weer in je leven?" viel Wolf driftig uit. „Dat kan ik niet begrijpen! Dat je van iemand houdt, goed, maar als je ziet dat je met je gevoelens aan het ver keerde adres bent, dan ga je weg. Dan probeer je alleen nog om op een behoor lijke manier te verdwijnen. Of hoeft deze middagvisite jou misschion pleizier gedaan?" Hij staarde naar den fauteuil, waarin Wauer zooeven had gezeten en het schoen hem of deze plaats nog door een schaduw, de schaduw van zijn grooten rivaal, werd ingenomen. Wat gisteren nog een belachelijkheid scheen, werd nu een dreigend gevaar. DERDE HOOFDSTUK fee kliniek van dr. Wauer lag op den Kreuzberg in 'n stille en rijke wijk. Oude, hooge hoornen stonden rondom het huis, in een tuin die wel een park leek. Dr. Johan Wauer, die van huis uit kapitaal bezat, had het voor twaalf jaar goedkoop gekocht en in den loop van den tijd, die hem een steeds wassenden stroom patiënten bracht, was de groote villa, bijna een kasteeltje, verbouwd tot een kliniek, die aan de modernste eischen voldeed. De groote westelijke vleugel, die de operatiekamer, de röntgenkamer en de bestralingskamer bevatte, was echter pas vier jaar geleden aangebouwd. De drie afdeelingen van de kliniek boden plaats aan dertig patiënten en het kwam slechts zelden voor. dat meer dan vijf bedden leeg stonden. De particuliere woning van dr. Wauer lag in den oostelijken vleugel, op de eerste ver dieping. Het was even na tien uur. In de voor kamer zat de hoofdzuster, die de pols en temperatuurlijnen vrm de patiënten met inkt natrok. Dr. Wauer en zijn assistent, dr. Hengel, zouden weldra hun ochtendvisite geëindigd hebben. Zuster Hanna trok streep na streep, de temperatuur met blauwenden pols niet rooden inkt, en ondertusschen luisterde ze naar wat op de trap gebeurde. Vandaag was het de vierde dag na den terugkeer van dr. Wauer uit Ame rika. Hoe had ze verlangd naar den dag, dat ze zijn stap weer voor het eerst op de trap zou hooren. En nu had hij, na de begroeting en den eersten handdruk, nog geen persoonlijk woord voor haar over gehad. Slechts éénmaal, op den eersten dag, had hij haar in de gang ontmoet en toen kort gezegd„Ik dank u, zuster Hanna!" Dat was alles wat hij gezegd had van de vele verslagen, die zij hem, het heele jaar door, wekelijks over den oceaan had toegestuurd, terwijl hij in de Vereenigde Staten in uni versiteiten, ziekenhuizen en op congres sen voordrachten en lezingen hield. Zij dacht er over na, hoe zij voor zijn vertrek eerst had geweigerd, toen hij haar om dezen dienst verzocht. Beeds twee jaar geleden, toen dat jonge meisje, die Anna Lenz, hier op kamer drie lag, had zij voortdurend gepro beerd zich voor haar chef te plaatsen om den indruk, dien deze patiënte op hem maakte, te verzwakken. Wordi vervolgd PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. 1.62% per kwartaal of 0.12% per week. Franco per post ƒ1.75 per kwartaal bij vooruitbetaling. Koloulën 7.65 per jaar bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en adreswijzigingen van postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het bureau te Haarlem. Bureau's HAARLEM, Nassaulaan 51, Telef. Int. 13866. Giro nr. 142700. AMSTERDAM, Singel 263. Telef. Int. 33170, Giro nr. 97946. ROTTERDAM. Statensingel 179b. Giro nr. 101981. 's-GRAVENHAGE, Stationsweg 95, Telef. Int. 111666, Giro nr. 43141. UTRECHT. BUtstraat 142, Telef. Int. 13473. Giro nr. 149597. ENSCHEDE, Oldenzaalschestraat 56. Telef. Int. 2188. Giro nr. 383773. ARNHEM, Nieuwe Plein 42, TelefInt. 24825, Giro nr. 383772 's-HERTOGENBOSCH. Stationsweg 27, Telef. Int. 4286. Giro nr. 129750. MAASTRICHT. Stationsstr. 20, Telef. Int. 5851, Giro nr. 124690. VLISSINGEN, Badhuisstraat 5, Telef. 81. De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar. „Moeder, dat is nu onze leeraar, meneer van den Bery." „De kinderen vinden het wel fijn, als ze een jonye onderwijzer heb ben. Het is een mooi beroep, de jeugd leiding geven." „Ja Mevrouw, het is een mooi beroep. Alleen het vele spreken valt wel eens zwaar. Ik ben name lijk gauw heesch." „O, maar meneer, dan zijn Wgbert- jes net iets voor U. Mijn man houdtvaak lezingen en hij gebruikt Wybert-tabletten met succes." Wgbert-tabletten geven een hel dere stem. Alleen in origineele blauwe doozen d 25, 35 en 60 cent.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 24