AKKERTJES
uewm,
AKKERTJE
B
3-e (Ata*.
(OeJb
verdrijven
onrust en
gejaagdheid
r Séeec/s overaj ve/fcygPxzar
Neem 'n
De Nederlandsche Pijnstiller
lL cmmeu
Een „vogelnestje" aan de ringen
en toch geen last van slordig haar!
LONDONA
RUN ETTA
LIEFDE EN POSTZEGELS
14
kortom
alle nare gevolgen van
dezen spannenden tijd
Neem 'n „AKKERTJE", dan
komen Uw zenuwen tot
rust, waardoor Gij weer
kunt slapen en overdag
Uw bezigheden verrichten
2 stuks - 2 stuivers
13 stuks - 12 stuivers
VjOJA, P&CLH
het nieuwe boek van onze
Kennemer Serie te bestellen?
Voor de lange avonden vindt
U geen betere ontspanning dan
onzen laatsten roman
door John Ferguson. Een boek
van verrassingen, een mensche-
lijk boeiend boek, waarin de
personen, die er in optreden,
evenzeer onze belangstelling
gaande houden als de loop van
het verhaal. Een vondst is zoo n
boek, hebben we bij ons zelf
gezegd, en we zijn er van over
tuigd, dat onze lezers het met
ons eens zullen zijn.
Een ingenaaid exemplaar kost zooals
gewoonlijk slechts 30 cent, terwijl
een fraai gebonden boek voor f
verkrijgbaar is. Bestellingen kunt U
opgeven aan onze kantoren, agenten
en bezorgers en bij den boekhandel.
Franco toezending per post geschiedt
na ontvangst van 40 cent resp. f 1.15
voor 'n genaaid of 'n gebonden boek
aan ons hoofdkantoor te Haarlem
Dit bedrag kunt U overmaken per
postwissel of storten op postrekening
142700 van Panorama te Haarlem.
„Het vogelnestje is de heerlijkste-
r oefening, die er bestaat", denkt Els, t
i zij het eerst van allemaal in deze j
moeilijke houding hangt. De meeste f
meisjes hebben er een hekel aan,
omdat zij er zulk slordig ha
krijgen
Els kent dit bezwaar niet: zij rob
bedoest zo veel zij wil! Verbeeld je, j
dat je bij alles wat je deed aan
je haar moest denken
Els ziet er altijd even verzorgd
en aantrekkelijk uit. omdat zij
geregeld Blondona, het moderne,
alkalivrije haarwasmiddel, gebruikt.
Blondona en Brunetta zijn beide volkomen
alkalivrij. Blondona maakt door het prepa
raat Kamilloflorhet extract van berg-
kamilten, zelfs flonker geworden blond haar
weer licht en glanzend.
Brunettadat Hequil bevat, verleent donker
haar een diepe, warme gloed. Na het wassen
met Blondona of Brunetta is het haar boven
dien gemakkelijk te kappen en droogt het
ook bijzonder vlug!
VOOR BLOND HAAR
VOOR DONKER HAAR
DC MOOCRNC ALKAU-VRUE HAARWASMCOEIEN
VH 145-049
Vervolg van bladz. 11
hij op liet punt, stond nog hooger te hing hij ten slotte den hoorn weer op het
gaan maar de rustige zelfverzekerd- toestel. De postzegelverzameling was
heid van het meisje deed hem blijkbaar naar het Postmuseum gegaan, inaar den
van zijn voornemen afzien. Haar hou- zeldzamen Vaneouver-Island-zegel had
ding gaf duidelijk genoeg te kennen, dat Eduard Derksen vermaakt aan een
zij zich door geen bod, hoe hoog ook, zekere juffrouw Hendrina Blauw, die
zou laten verslaande betwiste zegel de laatste jaren zijn lectrioe was ge-
moest en zou haar eigendom worden, weest. Hetzelfde meisje, dat dien zegel
„Drieduizend gulden geboden!" liet voor hem gekocht had op de veiling
de afslager zich weer hooren. „Niemand van acht maanden geloden. Een zonder
meer? Een Vaneouver-Island-zegel van linge inval van een ouden man, die het
achttien vijfenzestiggegarandeerd echt. zonnetje van zijn laatste levensjaren
Catalogusprijs drieduizend vijfhonderd, misschien opzettelijk niet in zijn testa-
Drieduizend geboden niemand moer ment had willen bedenken en haar toch
dan drieduizend gulden? Eenmaal.... van zijn waardeering had willen doen
Andermaal. blijken.
Een lichte hamerslag bezegelde den Mr. Karei Drielsma liet er een
koop. Voor drieduizend gulden was de week overheen gaan. Toen achtte hij
zeldzame postzegel overgegaan naar voldoende aan het rouwbetoon voldaan
een nieuwe eigenares. De bieders dropen en verscheen hij op een morgen aan de
af en Karei Drielsma het eerst. Hij was kleine villa. Alles was daar nog zooals
een teleurstellende ervaring rijker ge- hij het een paar weken geleden in het
worden na.de hooggespannen verwach- voorbijgaan had gekend: de. luiken
tingeu, die hij van de veiling gekoesterd waren open, de gordijnen open gescho-
had. Dienzelfden dag werd hij nog een- ven en het personeel liep in en uit. Hot
maal aan dezen onbevredigenden afloop zou er blijven wonen, totdat de villa
herinnerd door een kort berichtje in de verkocht was ton bate van een lief -
plaatselijke krant. dadig doel.
„Op de heden gehouden veiling is een Karei Drielsma liep den tuin in en
van de zeldzame Vancouver Island 5 ets.- belde met een driest gevoel aan. De
zegels, uitgave 1865, verhandeld voor de bejaarde huishoudster deed hem open
kapitale som van drieduizend gulden, en op zijn vraag naar mejuffrouw
Eigenaar werd de bekende philatelist Blauw liet zij hem in den kleinen salon,
te dezer stede, de heer E. Derksen." Een halve minuut later ging de deur
Mr. Karei Drielsma trok zijn wenk- open en zag hij een meisje binnentreden,
brauwen even op toen hij dit las. Met een vluchtigcn blik herkende hij
Meneer Derksen kende hij alleen bij haar: het was het meisje van de post-
naam als philatelist en slechts heel zogelveiling.
weinig mensehen in de stad konden er „U kent mij zeker niet meer, juf-
zicli op beroemen, hem van aanzien te frouw?" begon hij met oen ambtelijk-
kennen. Het was oen bejaarde heer, die hoffelijken glimlach,
op een villaatje woonde aan don rand Drina Blauw had het keurig geklcede
vai ad en die vier jaar geleden met jongmensoh nieuwsgierig opgenomen,
vei l boenen uit de tropen was terug- En zij hoefde niet lang te zoeken waar
gekeerd. Aan het „vrouwelijk wezen" zij hem al eens eerder had ontmoet,
dacht hij al niet meer. Alleen nog even, Op de postzegelveiling, waar zij haar
toen hij ambtelijk-minutieus in ge- eigen erfenis had gekocht....
dachten vaststelde, dat zij blijkbaar in „Maar natuurlijk," lachte zij. „U
ipdracht van den tegenwoordigen eige- bent de meneer, die veertienhonderd
naar had geboden. gulden bood voor dienVaneouver-Island-
zegel
De gedachte aan oude postzegels „Precies," kuchte hij. „Mijn naam
verliet mr. Karei Drielsma slechts is meester Karei Drielsma. Adjunct-
zelden. Alleen in zijn ambtelijke bezig- commies bij de provinciale griffie. Ik
lieden gelukte het hem, er zich geheel wilde u eens vragen: verkoopt u dien
van los te maken. Ook in dit opzicht zegel misschien?"
was hij een oonscientieus maneen ad- Ongeduldig wachtte hij haar ant-
junct-commies was iemand en een phi- woord. Hij keek haar aan en zag dui-
latelist was een andere iemand. In zijn delijk dat Victoriakopjo van 1865 voor
vrijen tijd was hij altijd met postzegels zijn oogen. Het meisje keek echter
bezig, hetzij met een studie over post- langs hem heen en schudde eindelijk
zegels, of daadwerkelijk met loupe en ontkennend het hoofd,
pincet en soms liet hij er niet alleen zijn „Neen, meneer, dat zegeltje bewaar
krant voor liggen, maar zelfs zijn diner ik liever als een gedachtenis. Ik heb het
voor staan. geld niet noodig, ziet u, en meneer
Dien avond las hij de krant toevallig Derksen is altijd heel goed voor me ge-
wél. Toen waren er reeds acht maanden weest. Ik vind het zoo'n aardige herin-
over de veiling heengegaan en de Van- nering.
couver Island was toen nog slechts een „O. juist. mompelde Karei
betreurd verlies van een vurig begeerd Drielsma. Hij was een beetje van zijn
object. stuk gebracht door die weigering in
Er stond een overlijdensbericht in: gedachten had hij al berekend dat hij
„Tot mijn groot leedwezen geef ik ken- met duizend gulden waarschijnlijk een
nis van het overlijden van mijn vriend hoop kon doen.
Eduard Derksen, oud Deliplanter, in „Jammer," liet hij erop volgen. „Ik
den leeftijd van zesenzeventig jaar. had hem wel willen koopen. Niet voor
Notaris Willemse, executeur-testamen- zoo heel véél, natuurlijk, maar...."
(air." Stotterend zweeg hij die oolijke,
Er ging even een schok door hem blauwe oogen benamen hem plotseling
heen. Derksen was de bezitter van den het ambtelijke en academiale superiori-
vermaarden Vancouver Island-zegel en teits-gevoel, waarmee hij was binnen-
notaris Willemse kende hij persoon- getreden.
lijk. „Neen, meneer: lieusch, voorloopig
Twee minuten later stond hij aan de denk ik er nog niet aan. Als gedachtenis
clefoori. „En, meneer Willemse," vroeg heeft die zegel ook voor mij een zekere
bij begeerig, „wat gebeurt er met die waarde...."
postzegel verzameling. Met een vriendelijk hoofdknikje en
Lang en aandachtig stond hij naar een glimlach werd mr. Karei Driels-
liet antwoord te luisteren en peinzend ma een oogenblik later uitgelaten. Aan