PBNA
AHOR OP HET
VLIEGVELD
ARNHEM
LONDONA
RUN ETTA
De hele dag in stof en walm
toch heeft zij zacht, glanzend haar.
Tl
22
VH 146-049
MW 4
Op de juisle leiding
komt het
Zoals de scheepsofficier de
koers van zijn schipvooraf nauw
keurig berekent, gaat het in elk
technisch beroep:theore
tische leiding is onmisbaar.
Om theoretisch technische ken
nis te verkrijgen, hebt U studie
leiding nodig leiding die er
U langs de kortste weg brengt.
Studeer met de degelijke schrif
telijke lessen van:
Studeer
techniek
thuis
200 leervakken, 120 leraren, 5000 cursisten
Opleiding Door alle examens in
Bouwkunde - Waterbouwkunde
Werktuigbouwkunde - Electro-
techniek - Chemische techniek
Speciale cursussen
Middenstandsdiploma - Boek
houden - Zuiveltechniek -Textiel-
technicus - Reclame-assistent enz.
COUPON voor kosteloos
prospectus P
Naam
Adres
Vervolg van blz. 19
Zij stonden voor de groote plank aan
het venster. Teeder en behoedzaam nam
George de kleine plastieken, de beste
stukken uit haar academietijd, in zijn
handen. Met scherp inzicht zag hij het
verschil tusschen deze en de in lateren
tijd ontstane werkstukken; die waren
technisch wel goed, doch daarin was de
artistieke aandrift, het geniale gemak
van de eerste werkstukken verdwenen.
Dat zei hij dan ook aan Anna.
Zij luisterde met groeiende verbazing
toe; Herman, Wauer en de anderen
waren plotseling zeer ver weg, en ook bij
George was alles op het meisje aan
zijn zijde na in nevelachtige verten
gevlucht. Ze stonden stil naast elkaar,
spraken niet; slechts zijn hand legde
zich plotseling met zachten druk op de
hare.
„Een aardige kerel, die jonge Spohr,"
zei aan den anderen kant der kamer
Wauer plotseling tegen Wolf.
„Ja," antwoordde Wolf. „Hij wordt
vast een uitstekend vlieger."
„Ook een kunst! Als hij u tot leeraar
heeft, zal hij1 wel gauw kunnen vliegen.
U heeft zich als een vader over hem
ontfermd en speelt zoo'n beetje de ver
effenende gerechtigheid, nietwaar!"
Wolf schrok op. Wat beteekende dat!
De laatste woorden had Wauer met een
merkwaardigen nadruk uitgesproken.
Zou hij wat wetenDat was toch
onmogelijk!
„Hoe bedoelt u dat!" vroeg hij, alsof
hij den ander niet goed had verstaan.
„Nu, ik bedoel, dat is toch mooi voor
zoo'n jongen, dat u als een vader voor
hem zorgt
„Dokter, nu moet u ook een keer met
me dansen," kwam Marianne Burger er
plotseling tusschen. De wijn scheen haar
lichtelijk naar het hoofd te zijn gestegen
zij trok hem aan zijn arm uit den fau
teuil, en Wolf zat alleen.
Vereffenende gerechtigheid.... Hij
kreeg een eigenaardig gevoel, alsof er
van de zijde van dr. Wauer gevaar dreig
de voor zijn vriendschap met George.
Hij keek op zijn horloge. Was het
werkelijk al zoo laat! Even voor eenen!
Morgen vroeg zouden de eerste overland-
vluchten met de „Sperwers" beginnen,
waarbij ook George vroeg aan den slag
moest gaan. Als de anderen waren weg
gegaan, wilde hij Anna toch een half
uurtje voor zich alleen hebben. George,
die met hem mee terug moest naar
Staaken, zou hem niet hinderen.
Doch toen allen heengingen, was het
juffrouw Burger, die hem plotseling aan
klampte en hem vroeg of hij haar en den
kleinen dirigent niet in zijn wagentje
wilde meenemen; hij moest naar Staa
ken toch door Berlijn-west, nietwaar!
Onwillig stemde hij toe.
„Het zal wel wat benauwd worden,"
zei hij echter. „Mijnheer Spohr rijdt
namelijk ook mee."
„Mijnheer Spohr!" vroeg Marianne,
„die is toch al bij de anderen, die met
dr. Wauer's wagen meegaan!"
„Wat!" zei Wolf. Maar daar was
George reeds met zijn overjas aan.
„George, wat is er, ga je niet met mij
mee!"
„Neen, mijnheer Wolf, ik ben toe
vallig toch in Berlijn en daarom wilde
ik tegelijkertijd naar mijn moeder gaan.
Dokter Wauer neemt mij mee. Dan houd
ik morgen een pauze in mijn training,
maar overmorgen ben ik weer op
Staaken."
„Ook goed," zei Herman, „zooals je
wilt."
Anna had niet laten merken, dat het
haar speet, dat Herman niet even kon
blijven, en George liet hem in den steek,
om met dr. Wauer mee te gaan. Dan
gaan we maar, dacht hij; tusschen zijn
tanden floot hij nijdig een liedje.
„Een heerlijke avond geweest, niet
waar!" klapte juffrouw Burger, terwijl
ze in den auto stapte. Prudent zat al
binnen.
„Ja, het was heerlijk," zei Wolf.
„Lang niet zóó 'n avond gehad."
Anna wuifde hen uit de huisdeur
achterna, doch slechts juffrouw Burger
en Prudent keerden zich om.
George had lang geslapen. Punctueel
om zes uur was hij wakker geworden,
doch de sirenes van het vliegveld had
den zich niet laten hooren. Neen, hij
lag thuis in bed en hij had zich graag
laten terugglijden in een droom, waarin
hij vele gezichten zag. Het gezicht van
Herman Wolf, van dr. Wauer, van zijn
moeder, en dan nog één gezicht: een
gezicht met oogen onder verbaasde,
hoog opgetrokken wenkbrauwen, vol
van de zachte aantrekkelijkheid van
een meisje, dat hem, eerst nog wat aar
zelend en terughoudend, toeknikte: van
het meisje Anna Lenz.
Doch nu was de droom vergleden. Het
was dag, voor het eerst sinds weken had
hij weer eens lekker uitgeslapen. Hij
jongleerde met scheerkwast en tanden
borstel en begon het refrein van een
bijzonder sentimenteele tango te zin
gen „Wenn es sein musz, sag ich
dir Adieu. en dezen regel uit een
schlager varieerde hij op allerlei ma
nieren hij schreeuwde, bromde, neu
riede, jodelde en floot.
„Jongen, wat is er met jou aan de
hand!" riep zijn moeder plotseling aan
de deur.
„Ik ben verliefd, moeder!" riep
George lachend terug. Hij trok de deur
open en omhelsde zijn moeder zoo har
telijk, dat de helft van de scheerzeep
op haar wang bleef zitten en ze lachend
vluchtte.
Even later zaten moeder en zoon
samen aan de ontbijttafel. „Is u er niet
blij om, dat ik vandaag bij u aankom
Inderdaad, het was voor Hildegard
Spohr een aangename verrassing ge
weest, toen George plotseling in den
nacht thuiskwam, want het was voor
het eerst geweest, dat hij haar voor
enkele dagen alleen had gelaten. Ook
vroeger, tijdens zijn studie, was hij vaak
den heelen dag niet thuis geweest, maar
iederen avond kwam hij, al was het maar
voor één uur, toch bij zijn moeder terug,
en het gevoel dat zij op hem wachtte en
voor hem moest zorgen, had de een
zaamheid van haar weduwenstaat ver
drongen.
Zoo leeg en zonder leven was het de
laatste drie dagen in haar woning ge
weest; bijna zooals in de dagen kort na
den dood van Victor, toen zij George bij
haar moeder had gebracht en zelf een
betrekking moest zoeken, om het harde,
meedoogenlooze leven te kunnen over
winnen. Later, toen er uit de ineen
storting van de firma nog een bescheiden
vermogen gered was, was dat alles weer
beter geworden.
De laatste drie dagen waren als een
terugkeer naar dien ouden tijd geweest.
Vervolg op blz. 24
Het gebeurde op
weg naar school
Beppie ga je mee naar school f
Bep moet vandaag nog maar
thuis blijven, ze is zoo verkouden
geweest en het is guur weer.
Och Mevrouw laat haar mee
gaan 't is zoo leuk M'n moe
der heeft mij Wybertjes meege
geven tegen kouvatten.
Ik krijg voortaan zelf ook een
doosje Wybert-tabletten mee als
ik naar school ga. Lekker zijn
ze, hè f
Alleen in origineele blauwe
doozen a 25, 35 en 60 cent.
Blondona en Brunetta zijn beide volkomen
alkalivrij. Blondona, dat Kamilloflor, het
extract der bergkamillen, bevat, geeft donker
geworden blond haar de natuurlijke, lichte
tint, terwijl Brunetta door het preparaat
Hequil donker haar een diepe, stralende
glans verleent. Bovendien droogt het haar
na het wassen met Blondona of Brunetta
verrassend snel.
VOOR BLOND HAAR
VOOR DONKER HAAR
Of MOOfRNE AUCAU-VRUE HAARWASMCOftEN
Mia staat boven de stoom van d<
dampende pannen. Foei, wat is dat
warm Schoonmaken en dan het eten j
op tijd klaar hebben is een hele pres
tatie voor een pasgetrouwd vrouwtje.
Na de „kokerij" trekt zij vlug een an- y
dere jurk aan, haalt een kam door haar
donker haar en als Dick thuiskomt.
kijkt hij vol trots naar het zachte.
glanzende haar van zijn vrouwtje. 1
Mia wast het geregeld met Brunetta. I Q'/
waardoor het haar, ondanks stof
walm, een prachtige glans
houdt en ook zo goed blijft zittenj
