DE DORPSRECHTER EMIL JANNINGS aan het ontbijt toont de dorpsrech- ter (Ernil J annings) zich een genot s- mensch. En juist op dit oogenblik ver neemt hij dat de revisorop komst, is om controle uit te Deze Tobisfilm, welke gemaakt werd naar 't gedicht: „Der Zerbrochene Krug" van Heinrich von Kleist, speelt zich af in het begin van de 19e eeuw in een klein dorpje bij Utrecht. De versvorm van 't gedicht is behouden gebleven zonder dat het 't verloop en de handeling van het verhaal nadeelig beïnvloedt. annings is een karakterspeler van formaat. Hij is niet zooals een Hans Albers, die gË_ met groote nadrukkelijkheid de belang- stelling voor zich alleen opeischt, maar hij zoekt voornamelijk zijn kracht in kleine, zuivere bestudeerde trekjes, welke door hun levensechtheid een bepaalde kleur aan de gestalte geven welke hij creëert. Het is alsof hij in de huid gekropen is van dengene, dien hij uitbeeldt. En zoo intens leeft hij zich in zoo'n figuur in, dat de toeschouwer niet de minste moeite heeft zich zoo'n karakter klaar en duide lijk voor oogen te stellen. En vooral in een film als deze, waarbij het noodig is, zich te verplaatsen in een andere eeuw, met andere toestanden, zeden en gewoonten, is het van groot belang, dat de hoofd persoon weet wat er van hem geëischt wordt. Hij moet zijn fantasie paren aan de wer kelijkheid en hoe verder die werke lijkheid nu van hem af staat, hoe meer verdienste hij heeft, indien hij er in slaagt met zijn spel te overtui gen en in zijn spel te doen gelooven. En de toeschouwer gelooft in dien primitieven dorpsrechter. Hij aan vaardt hem, ondanks zijn vettige verschijning. Zoo moet het in dien tijd geweest zijn, te oordeelen naar de bepaalde sfeer, welke misschien een ietsje gechar geerd, maar toch volkomen aanvaardbaar is. Koste lijke creaties van een Max Gulstorff, een Friedrich Kayszler, een Lina Karstens, een Angela Salloker en een'Paul Dahlke vervolmaken het geheel nog aan zienlijk. Stuk voor stuk lijken het menschen, die uit Het meisje (Angela Salloker) en haar bruidegom Paul Dahlke) waar van de eerste indirect oorzaak werd van den val van den dorpsrechter. Het oorspronkelijke werk heette: De Gebroken Kruik. Het ding werd ge broken tijdens het ongewenschte be zoek van een indringer. De vrouw heeft het geval voor den dorpsrechter gebrachtdoch daar deze zelf de dader was, probeert hij op een ge slepen manier een ander daarvoor aansprakelijk te stellen, wat hem zeker gelukt zou zijn, indien hij niet door den revisor" op zijn vin gers werd gekeken. Emil Jannings en Etna Carstevs). (Foto's Tobis) Max Gülstorff, de geslepenklerk, die met plezier de catastrophe ziet aankomen, al laat hij zijn baas ook niet in den steek. de vorige eeuw zijn overgebleven en nu weer voor het voetlicht treden. En de ondeugende dorpsrechter staat er midden tusschen in en wordt ten slotte voor zijn escapades door zijn eigen dorpelingen veroordeeld. Dat is zoo ongeveer de inhoud van deze comedie, welke door Thea von Harbou voor de film geschikt werd gemaakt en door den regisseur Gustav Ucicky in een zeer verdienstelijken filmvorm werd gegoten.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 26