B
PBNA
ltlOlt OP HET
VLIEGVELD
energie
LONDONA
RUNETTA
„Een elegante verschijning
wat heeft zij prachtig blond haar"!
ARNHEM
/Als Locs de concertzaal binnen
komt, voelt zij, hoe zij van all*
ntcn met bewondering wordi
/aangekeken - en toch ia zij
Ueenvoudig gekleed. Karei,
verloofde, wordt zelfs een b
aloers. Maar welke man
m'eerstand bieden aan d«
ehoonheid van zulk prachtig
haar? Karei weet,
/dat Loes deze charme dankt
t Blondonawaarmee zij haar
ebt blond haar geregeld wast.
Blondona en Brunettade moderne tdkali-
vrije haar tcasmiddelen, zijn een waarborg
voor gezond, glanzend haar. Blondona maakt
door het preparaat Kamillojior, het extract
ran bergkamillen, zelfs donker geworden
blond haar neer licht en glanzend. Brunetta,
dat Hequil berat, verleent donker haar een
diepe, warme gloed. Bovendien is het haar
na het wassen met Blondona of Brunetta
gemakkelijk te kappen en droogt het ook
bijzonder vlug!
VOOR BLOND HAAR
VOOR DONKER HAAR
Zó komt U
vooruit in de techniek
De passagiers
werden ongerust!
Vervolg van blz. 19
UirrfW t J.
200 leervakken, 120 leraren, 5000 cursisten
Opleiding voor alle examens in
Bouwkunde - Waterbouwkunde
Werktuigbouwkunde - Electro-
techniek - Chemische techniek
Speciale cursussen
Middenstandsdiploma - Boek
houden - Zuiveltechniek -Textiel-
technicus - Reclame-assistent enz.
COUPON voor kosteloos
prospectus P
Naam
Adres
„Zoo, merkt u plotseling dat het u
spijt!" vroeg Anna.
Maar Wauer verlangde eerst ant
woord op zijn vraag: „Heeft George
Spohr al met Wolf gesproken!"
„Nee, u heeft toch zijn eerewoord, dat
hij dat niet zou doen."
„Maar u moet. het toch wel van hem
gehoord hebben. Maar kom, we zullen
hier niet op de straat blijven staan. Rijdt
u met mij mee naar de stad terug!
Dan zal ik u onderweg alles verklaren."
Anna nam de uitnoodiging aan, zoo
kwam ze vlugger in de stad terug en
het zou goed zijn, Wauer's verklaring
van het geval te hooren.
„Kijkt u eens," zoo vatte Wauer het
gesprek weer op, „ik heb een groote
stommiteit uitgehaald
„Een stommiteit! Het was een ge-
meene streek!" viel Anna hem in de
rede. „Zoo'n gemeen verhaaltje te ver
zinnen om iemand te benadeelen en
een vriendschap te verstoren.
„Neemt u me niet kwalijk, juffrouw
Anna. u begrijpt mij verkeerd. Het spijt
mij verschrikkelijk, dat George Spohr
juist door mij van deze verschrikkelijke
geschiedenis moest hooren. Maar de
zaak zelf is niet meer dan een gerucht
toen ik merkte, dat de jongen nog niets
wist, heb ik het uiterste gedaan om de
zaak zoo mild mogelijk voor te stellen
en Wolf zooveel mogelijk te veront
schuldigen.
Anna zag den dokter ontzet aan„U
gelooft dus werkelijk wat de menschen
zeggen!"
„Waarom zou ik het niet gelooven!
Maar tegenover Spohr heb ik in ieder
geval nog andere mogelijkheden open
gelaten."
„U heeft dit verhaal in Amerika van
den vlieger von Linssen gehoord, dat
heeft Georgemijnheer Spohr mij
gezegd."
„Ja, en dat is een man, waarvan ik
niet mocht aannemen, dat hij Wolf door
een valsch gerucht zou willen be
nadeelen. Maar voor den jongen is het
ophalen van deze oude geschiedenis wel
heel tragisch, ofschoon hij er op den
duur wel overheen zal komen."
Daarop gaf Anna geen antwoord; ze
wist niet, wat er werkelijk gebeurd was.
Iets anders kwam haar in de gedachten:
hoe zou Wauer zich tegenover George
houden, als hij vernam, hoe het met
hun tweeën stond!
Het was Wauer nog niet opgevallen,
dat George, die Anna pas een dag te
voren had leeren kennen, eerst naar
haar was gegaan om daar zijn hart uit
te storten. Er was hem veel meer aan
gelegen om zijn voorbarig praten tegen
over Wolf te rechtvaardigen. Wolf
mocht niet, zooals Anna dacht, aan
nemen, dat het een laagheid was ge
weest om deze oude geschiedenis aan
George te vertellen. Hij moest Wolf
bereiken, eer deze met Anna of den
jongen Spohr in contact was geweest;
zoover hij nu kon aannemen, wist Wolf
nog niets.
Als er geen dringende operatie tus-
schen was gekomen, dan was hij reeds
den vorigen dag naar Staaken gegaan.
Maar nu had hij weer een dag ver
loren, omdat de kliniek tot diep in den
nacht zijn werk en aandacht had ge
vraagd. Maar morgen zou hij tot eiken
prijs een paar uur voor deze aangelegen
heid moeten vrijmaken.
Op denzelfden tijd stond Wolf met
directeur Herschel, Sturm en den heelen
staf van het constructiebureau in de
fabriek van Adlershof over de teeke-
ningen van de nieuwe eenpersoons
jachtvliegtuigen gebogen.
„En wat zeg je ervan!" vroeg de
directeur.
Wolf maakte een vaag handgebaar.
„Ja maar, Wolf, ik heb je niet zoo
vlug uit Staaken laten terugroepen om
te hooren, dat je er ook niets van weet
te zeggen. De vliegergroep te Böblingen
heeft de machine dringend noodig. We
moeten deze kist toch eens eindelijk
afmaken. En zeg jij, als oude practicus,
nu eens
„Als oude practicus kan ik alleen
zeggen, dat u het maar eens moet
probeeren. Zoo'n nieuwe constructie
moet volgens alle regelen der kunst
beproefd worden, want, mijne heeren,
neemt u dat van mij aan: teekeningen,
papier en plannen, dat is allemaal dood.
Natuurlijk zie ik de theoretische voor-
deelen van dit nieuwe hoogteroer heel
goed in, maar hoe zal het zich in
scherpe bochten houden! En om dat
aan de weet te komen, is er maar één
middelin de kist gaan zitten en
starten!" c
„Nee, dat gaat niet!" wierp Sturm
tegen. „Dan vervallen we weer in een
verandering, zoo is het bij de „Sper
wers" ook gegaan."
Herschel en de anderen waren het
met Sturm eens; slechts Wolf kon er
zich niet mee vereenigen. Hij kon niet
inzien, dat men een technische ver
betering eenvoudig ter zijde zou leggen,
omdat het succes niet voor de volle
honderd procent vaststond.
„Maar wil je de machine zelf beproe
ven!" vroeg Herschel.
„Natuurlijk," antwoordde Wolf. „Ben
ik invlieger of Zondagsvlieger! Morgen
vroeg vlieg ik de machine, mét het
nieuwe roer."
Hij begreep niet, waarom men plot
seling zooveel misbaar maakte, uit
sluitend omdat Sturm geen permissie
tot den start gaf.
Nadat men vervolgens in de hal
de voltooide machine nog eens had
bekeken en Wolf rapport had uitge
bracht over zijn verblijf in Staaken,
begon Sturm weer: „Blijft u er bij, dat
u morgenvroeg wilt starten!"
Wolf knikte slechts.
„Goed, dan laat ik de machine nog
in de nachtploeg startklaar maken. Maar
nog één keer: u vliegt buiten mijn ver
antwoording."
Wolf lachte: „Zegt u me nu eens
eerlijk, wat denkt u wel van uw ver
antwoording! Zou ze me iets geholpen
hebben, als ik bij één van de paar
honderd vluchten in de laatste jaren
mijn nek had gebroken! De verantwoor
ding voor mijn vluchten draag ik zelf!"
Toen zij later in den windtunnel
stonden, bij het verkleinde model van
het vliegtuig, dat hier aan de meest
uiteenloopende wind- en luchtstroo-
mingen werd blootgesteld, verklaarde
Herschel aan Wolf, waarom de chef-
constructeur zoo onzeker was. De tweede
invlieger, Felix Baumann, had namelijk
den vorigen dag geweigerd om de
machine, zelfs met de gebruikelijke
stuurinrichting, in te vliegen.
Vervolg op blz. 24
De tram is stampvol, want er
'striemt een koude regen over de
straten.
Een heer, die zoo juist voor een
dame is opgestaan, hoest aan
houdend.
„Die man steekt de heele tram
aan", meent Mevr. Snip.
„Dat moeten we voorkomen",
zegt Mevr. Goedhart. Wybert-
tabletten helpen tegen hoest en
voorkomen besmetting."
Alleen verkrijgbaar in origineéle
blauwe doozen.
