V<K>,V££?£
Vasenol
beschermen
- f meermalen
1 reeds-
2 Apothekers engten
Verkr'l)gbaar p
Dat is tandsteen,
de aartsvijand van Uw gebit.
15
Na zijn vertrek had neef Dirk niets meer
van zich laten hooren en zijn verblijf
plaats was dus onbekend.
Ten einde raad bespraken ze de ge
schiedenis met oom Toon. Deze wist
wél raad. Hij belegde een soort familie
bijeenkomst ten huize van de weduwe
Lageman en hier werd besloten het
telegram te openen. Van den inhoud
zou het afhangen of en welke stappen
zjj verder zouden doen.
Het telegram maakte hem echter
niet veel wijzer. „Palapiero menasto
alk aver," las oom Toon voor en na die
orakeltaal keken ze elkander hoofd
schuddend aan.
,,'t Lijkt wel spionnage," zei oom
Toon wantrouwend. „Dat soort lui gaat
ook altijd met zulke gekke woorden om.
Affijn, ik heb altijd wel gedacht, dat
hij nog eens achter de tralies terecht
zou komen. Laten we maar zwijgen
over dat telegram; ik wil ten minste
niet den naam hebben, dat ik mijn
eigen familie aan de galg geholpen heb,
al is het dan 'n ongeluk van een vent...."
Zoo werd besloten in den familiekring
en het gevolg was, dat binnen een paar
dagen de heele buurt er van wist en
er over sprak. Het was een nóg drukkere
aanloop bij de weduwe Lageman dan
toen haar man boven aarde stond en
Fie ontdekte plotseling dat ze een massa
vriendinnen had. Maar de buurt werd
niet veel wijzer van de betoonde belang
stelling. De weduwe Lageman was
gesloten als een pot en Fie toonde zich
heelemaal niet scheutig met haar vriend
schap.
Opnieuw verstreek er een half jaar.
Toen deed op een dag het gerucht de
ronde, dat neef Dirk in de stad was
gezien. Op 'n schoen en 'n slof, zooals
het heette, en met een baard van zes
weken. Op het eerste gerucht spoedde
de heele familie zich naar de weduwe
Lageman, met gespannen verwachting
de komst verbeidend van neef Dirk,
mitsgaders de verklaring van het ge
heim, dat in het telegram verborgen lag.
Inderdaad was neef Dirk in de stad
opgedoken. Op 'n schoen en 'n slof,
precies zooals het gerucht verluidde.
Hij had niet het plan zijn familie met
zijn bezoek lastig te vallen, maar bjj
den barbier hoorde hij van het telegram
en dus kwam hij frisch geschoren bij de
weduwe Lageman binnenstappen.
Het welkom was niet bepaald har
telijk. Zoo onhartelijk zelfs, dat neef
Dirk bloosde onder de afkeurende
blikken, waarmee de familieraad hem
ontving. Alleen tante Lageman gaf hem
een hand. Hij keek eens naar Fie en naar
de leege koffiekoppen die op tafel ston
den en toen weer naar Fie. Maar Fie
keek op haar handen en scheen niet erg
gerust.
„Het spijt me dat ik geen koffie meer
heb, jongen," zei tante Lageman har
telijk. „Ik heb net alles uitgeschonken."
„Geeft niet, tante," antwoordde hij
met een dankbaren blik voor de goede
bedoeling. „Ik kwam zóó maar even
aanloopen. Ik hoorde van een tele-
gram'. LiT"
„Ja, het telegram," schreeuwde oom
Toon. „Fie, waar is het telegram
Fie kreeg een hoofd als vuur. Maar
haar stem klonk merkwaardig rustig.
„Dat heb ik verbrand," gaf ze ten ant
woord.
„Wat! Verbrand!" bulkte oom Toon.
„Waarom!"
„Omdat ik bang was, dat ie er last
mee zou krijgen," zei Fie eenvoudig.
„Ik help niet graag iemand in zijn
ongeluk.
De familieraad staarde haar verbluft
aan en onder al die blikken verloor zij
iets van haar rustige houding. Zenuw
achtig verschoof zij zich op haar stoel.
Neef Dirk wierp haar een glimlachenden
blik toe.
,,'t Is natuurlijk niet zoo erg," her
nam hij, „maar ik had toch wel graag
geweten wat er in stond. Ik denk dat
het van mijn compagnon was; misschien
is er iets met 'm gebeurd."
„Zijn compagnon!" zei oom Toon
schamper en de heele familie grinnikte.
Fie nam geen deel aan de algemeene
hilariteit. „Als je dAt wilt weten, kan
ik het je wel zeggen," zei ze, opnieuw
blozend. „Ik heb de woorden uit mijn
hoofd geleerd. Palapiero menasto alka
ver."
„Da's kodé," zei oom Toon, die wel
eens de klok had zien hangen maar nog
nooit had hooren luiden. „Kodé, da's
een soort geheimschrift."
Neef Dirk ging niet op de opmerking
in. Hij had een beduimeld notitie-boekje
uit zijn zak gehaald en zat er ijverig in
te studeeren. De familieraad hing aan
zijn lippen. Eindelijk gingen ze open.
„Koffie," zei hij goed verstaanbaar.
„D'r is geen koffie meer!" schreeuwde
oom Toon. „Je bent toch niet doof!"
„Je kunt mijn bakje wel krijgen.
Dirk," zei Fie en ze bloosde opnieuw
zoo sterk. „Ik heb er nog niet van ge
dronken en moeder is al bezig andere
te zetten."
Neef Dirk keek haar opnieuw aan en
de warme blik, die haar trof, bracht haar
nog meer van haar stuk. „Ik bedoel
koffie," hernam hij. „Mijn compagnon
heeft het eens met koffie geprobeerd.
Grappig, niet! Ik kom hier toevallig op
de koffie met de koffie en zelf stik ik
bij wijze van spreken in de koffie.
Er liggen vijfduizend balen op me te
wachten bij de Algemeene Kasvereeni-
ging ik bedoel het geld van de op
brengst. Zoowat vijftien mille, als ik het
goed begrepen heb."
Er viel een ijzige stilte in den familie
kring. Oom Toon was eindelijk de eerste,
die aan de ganschelijk veranderde situa
tie het hoofd wist te bieden.
„Heb ik het jullie niet altijd ge
zegd!" schreeuwde hij triomfantelijk,
met 'n slag van zijn vlakke hand op
zijn knieën. „Dat die jongen het nog
eens ver zou brengen! Neef Dirk in
de koffie. Beste jongen, ik proef ze
aT
Toen keek neef Dirk den kring eens
rond. Het langste naar Fie en met een
schittering in zijn oogen, die haar nog
verlegener maakte. Hij gaf haar een
wenk en liep met haar naar de deur.
Daar keerde hij zich nog eens om.
„Nog geen bakkie. zei hij veel-
heteekenend. En toen viel de deur dicht
voor de verblufte en teleurgestelde
blikken van de familieschare. Potdicht.
Hel zei zich vast tussrfien de tanden en op on
bereikbare plaatsen, en wel speciaal aan de achter
zijde van de tanden. Eerst is het een we.ebe
substantie, die echter langzamerhand harder wordt
en het tandvleesrh duet ontsteken. 1Ie bevreesde
zakken" ontstaan en het tandsteen gaat voort zich
op den landhals vast te zetten.
/Je steeds verdergaande ontsteking van het tand-
vleesch leidt tot het gaan loszitten en ten slotte
tot het uitvallen van de tanden, tenzij bijtijds voor de verwijdering van dien gevaarlijken vijand
van het gebit wordt gezorgd. Verzorg Uw tanden
met iSolvolith, de eenige tandpasta, die het natuur
lijke KarIsbader bronzout bevat, het bekende af
weermiddel tegen tandsteen.
Solvolith, extra zacht en een ware weldaad voor
gevoelig tandvleesch, is het ideale middel voor de
dagelijksche mondverzurging en wordt door rookers
gebruikt ter verwijdering en voorkoming van nico
tine - aanslag.
N. V. S 0 L V U I 11 H U OMI'ANÏ AMSTERDAM
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad. Verschijnt Donderdags. 1.62ft per kwartaal of 0,12ft
per week. Franco per post i.75 per kwartaal bij vooruitbetaling. Voor postabonnementen en
adreswijzigingen van postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te wenden tot het
bureau te Haarlem. Bureau's HAARLEM, Nassaulaan 51, Telef. Int. 13866. Giro nr. 142700.
AMSTERDAM,. Singel 263, Telef. Int. 33170, Giro nr. 97946. ROTTERDAM, Statensingel 179b.
Giro nr. 101981. 's-GRAVENHAGE. Stationsweg 95. Telef. Int. 111666, Giro nr. 43141.
UTRECHT, Biltstr. 142, Telef. Int. 13473, Giro nr. 149597. ENSCHEDE, Oldenzaalschestr. 56.
Telef. Int. 2188, O ro nr. 383773. ARNHEM, Nieuwe Plein 42, Telef. Int. 24825, Giro nr. 383772.
's-HERTOGENBOSCH, Stationsweg 27, Telef. Int. 4286, Giro nr. 129750. MAASTRICHT.
Stationsstraat 20. Telef. Int. 5851, Giro nr. 124690. VLISSINGEN. Badhuisstraat 5, Telef. 81.
De voorwaarden van onze gratis ongevallenverzekering zijn op aanvraag verkrijgbaar
voor de huid
van Uw kindje
behoed U niei te vreezen,
wanneer U voor de da
gelijksche verzorging van
Uw kleintje de bekende
Va s e n o I - Kinderverzor
gingspreparaten gebruikt.
Wond- en Kinder-Poeder
Baby-Crème Pasta
