t PHILIPS s'-ï svSjjtSt. MARIE LOUISE PHILIPS „BI-ARLITA" is de beste lamp die Philips ooit heeft gemaakt!Tot 20% zuiniger! Dat beteekent iets in dezen tijd! Lager stroomverbruik en tóch de vólle maat aan gezellig, helder licht! F# LAMPEN TL X tèXren 't 15 stapte terug en zijn blik volgde den loop der rivier in opwaartsche richting. Het za<* er daarboven wild uit, dacht hij bezorgd. Met groote passen keerde hij naar de plantage terug. Pa Sipin kwam hem reeds tegemoet. ,,Hebtu het gezien, toean? De kali. „Lijkt een losgebroken beest, maar brullende beesten bijten niet," viel hij den mandoer vroolijk in de'rede. Want wat baatte het te treuren om een ver loren illusie Alles was voorbij. Het officieel© af scheid van de vele kennissen in de hoofdplaats; het droevige vaarwel aan een graf, dat zij wellicht nooit meer terug zou zien en de rondwandeling door de tuinen, waar zij elk plekje nog eens had bezocht, dat een rol had gespeeld in haar kindsheid. Nu was het avond en slechts de nacht scheidde haar nog van het laatste vaarwel. Het afscheid van Paul van Dinter, den jongeman van nog geen dertig jaar, die als verantwoorde lijk administrateur zou achterblijven. De rondgang door het huis was vol bracht. De lucht was vervuld van brullende en slurpende geluiden. In de voorgalerij, waar het licht van de petroleumlamp spookachtige schaduwen schiep, deed het rumoer van de kali angstwekkend aan. Maar zij was eraan gewend ofschoon zij zich niet herinneren kon, dat de rivier óóit zoo erg te keer was gegaan. In de voorgalerij van de assistents woning brandde thans ook licht. Dui delijk kon zij de schaduwen onder scheiden van de drie Hollandsche assistenten, die op den kebon geëm- ployeerd waren. Dat licht daar en vooral ook de gedachte aan Paul van Dinter hadden haar altijd een veilig en rustig gevoel gegeven, als zij hier eenzaam of angstig neer zat bevangen door de geheimzinnige betoovering van die don kere tuinen. Verdiept in haar droomerijen had zij oog noch oor voor iets anders. Zij werd zich pas iets ongewoons bewust, toen ergens uit de duisternis gillende kreten tot haar doordrongen. „Een bandjir!" hoorde zij een huis jongen schreeuwen en bijna op hetzelfde moment kwam het haar voor, dat het voorerf één wilde, rumoerige zee was. Eén ding slechts stond haar hel der voor den geest. De kali was op een hinderpaal gestuit en was aan de bedding ontsprongen. Zij had haar weg gekozen door de tuinen en over vijf minuten, neen, vijf seconden, kon de bungalow meegesleept worden in dien woedenden stroom. „Help!" gilde zij, maar alleen de kali zelf gaf antwoord met het brullende, verslindende geluid van een reus uit een sprookje. Zij hoorde andere men- schenstemmen -heel ver weg en tegelijk zag zij, dat het trapje naar de voorgalerij werd meegenomen. Een golf water bespoelde haar voeten en spatte op naar haar hals en haar gelaat en met een duizelig gevoel zakte zij in elkander. Maar toen hoorde zij plot seling een stem, ofschoon nauwelijks verstaanbaar -zoo hijgend. Het klonk als een gefluister aan haar oor. „Hier ben ik al! Houd je nog even goed, lieveling. Het zal moeite kosten, maar. De rest verstond zij niet meer, maar tegelijk voelde zij zich opgeheven door twee sterke armen. En het laatste waarvan zij wist was een bloedroode maan, die onwezenlijk groot in het water rond haar dreef en van een paar lippen, die zij vast op haar mond voelde rusten. De nacht van haar bewusteloosheid was voorbijgegaan en het was morgen geworden. De nieuwe dag was aan gebroken. De desa was verdwenen, maai de koelies en hun vrouwen en kinderen hadden zich kunnen redden. En de bungalow was ook verdwenen en de assistentswoning van de employés. Al leen toean van Dinter was gebleven en hij had gezwommen, gezwommen. Het gefluister der inlanders ging goeddeels aan haar voorbij. Zij dacht slechts aan één ding: aan dien kus. „Waar is toean van Dinter nu?" vroeg zij, met een stem vol tranen. „Buiten, juffrouw. Zij verliet de hut, waar zij den nacht had doorgebracht, en keek rond. De kali kabbelde weer rustig voort tussclien haar eigen oevers, maar de plantage aan den overkant en de padivelden daar- omheen kwamen haar voor als een oneindig uitgestrekt meer, met honder den kleine eilandjes. En alle huizen en hutten waren verdwenen. Ontsteld bleef zij naar die verwoesting staren. Totdat zij plotseling een stem achter zich hoorde. „Ja, juffrouw van Bellecom, de overstrooming heeft heel wat meegenomen." „Paul!" ging het met een schok door haar heen. Ernstig keek hij haar aan en in den toon van zijn stem beluisterde zij zijn geloof, dat die kleine zwakheid van den vorigen avond aan haar geheugen voorbij zou zijn gegaan. Maar onwillig schudde zij het hoofd. „Heel wat, Paul. Maar óók heel wat onwetendheid en valsch gevoel. Hoe laat moesten we op de hoofdplaats zijn voor de mailboot?" Hij keek haar aan. Nog nooit had zij hem Paul genoemd. „De boot vertrekt om twaalf uur," zei hij stijf. „Maar u kimt haar nog gemakkelijk halen." „Dan heb ik ook nog wel tijd voor een brief," zei ze opgewekt. „Zie je, Paul, ik ben van gedachten veranderd. Ik blijf. luidt de titel van den roman, die in de komende week in de nieuwe roman- serie AVONDVVB-LEGTVVB" verschijnt. De roman werd geschreven door Bertha Buck, een schrijfster die in Nederland groote bekendheid geniet. Marie Louise is een meisje, dat in haar eigen levensonderhoud voorziet. Zij is werkzaam in een schoonheidsinstituut, en op een avond stemt zij er in toe in de plaats van een cliënte, de even rijke als wispelturige Celia. naar een gemaskerd bal te gaan. Niemand merkt de persoonsverandering op en Marie Louise beleeft het grootste avontuur van haar leven. Zij vindt den man, dien zij in stilte reeds lang bemint: maar hóé zij hem vindt, dat raden wij u ten stelligste aan zelf te onderzoeken! De nieuwe serie AVONDVVB-LECTVVBzal in de lange winter avonden voor velen in een groote behoefte voorzien. Voor den geringen prijs van slechts 15 cent brengen wij telkens een afgesloten roman! Beeds verschenen: WAAK LIEFDE WOONT, naar den roman van D. L. Ghadwick. HET GEHEIM VAN DEN POSTZEGEL, naar het boek van Hugh Pentecost. Verkrijgbaar hij onze bijkantoren, agenten, en bezorgers. Zorgt ervoor, dat u deze romanserie compleet in uw bezit krijgt. J-Ariita jBfV: ïlX dst^'an n.D.D-is e gene**0' —««de hmd 'Len'FuVtf- f£\ \0l-*V enteeds^«» Dü-ü-ise aeneesn»4- laat d'e tiet g tiuiö ie recep me geven» s0»"m ,',t ontsme dat de Tl* Ton. - tan or. Dde »*- volg - r> D.O- Üv." DU etende TCV tuurülVie flacons- gelaat v tt-, t l V&O, W %oth-cnOro«- A» Het 1', doodt- e

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 15