WAAR WOLFSHONDEN WORDEN GEFOKT Een bezoeh aan tien Dordtschen Kennel „Van de Kilstroom99 V De hond geducht lcUr Largo, de prachtige wolfshond Ka-ja kent haar meester Aan den binnenkant van den dijk langs de Kil te Dordrecht woont een idealist. Toen in zijn fabriek het werk door de crisis stil kwam te liggen heeft hij al zijn energie overgeschakeld op wat heel zijn leven zijn liefhebberij is geweest: de fokkerij van allerlei dieren. Hoofdzaak is echter het verkrijgen van een idealen politiehond. Indertijd heeft men in Duitschland door inkruising van wolvenbloed uit den daar in- heemschen herdershond een grooteren politiehond gemaakt, met uitstekende karaktereigenschappen, maar op den duur is uit die groep honden, vooral bij ons, door onoordeelkundige selectie op kleur en model, niet veel goeds gekomen. De heer L. Saarloos te Dordt heeft nu de zaak' weer opnieuw opgevat. Fleur, de wolvin, die in de Diergaarde te Rotterdam geboren is en die met baas en vrouw de beste vrien den is. heeft eenige malen bastaarden gegeven met den nu gestorven Gerard, een herdershond van bijzondere kwaliteit. Ofschoon zulke bastaarden een slechte reputatie hebben, blijkt daar in Dordt heel duidelijk dat een verstandige opvoeding uit zulke dieren geweldig veel kan maken. Het zelfbewuste en zelfbeheerschte van den wolf, het eerlijke meeleven met den baas is in deze beesten verbonden met vele goede honden- eigenschappen. Nu de eerste bastaarden geheel zijn afgericht, blijkt dat zij niet zoo wantrouwend zijn voor het onbekende als getemde wolven. De bedoeling is natuurlijk om nu uit deze kleine groep een afzonderlijk zuiver ras van constant fok kende politiehonden te maken. De heer Saarloos is een geboren dresseur, die al gauw beoordeelen kan wat er voor aanleg in een dier schuilt en die dan met veel geduld en volharding dien aanleg in korten tijd weet te ontwikkelen, maar die ook geen tijd verspilt aan dieren van slechte kwaliteit. Overal waar maar een plaatsje is huizen de bees ten, vossen, jakhalzen, wat katten, een aapje, een fretje, kasten bijen. En altijd is er weer plaats ook De vrouw is niet bang voor de -wolvin Fleur. voor logé's, zwakke of zieke beesten van ande ren, die door het echt paar weer opgekalefaterd worden. H. Het is niet aan te raden om bij het door Largo beiraakte rijwiel te komen. (Eigen foto's)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1940 | | pagina 9