LOODJE
ELEGMenSTERK
%eJ(cus met
LONDONA
RUNETTA
en toch geen last van sii
Ouderdoms-
verschijnselen
Knoflook-Pareltjes
Bon
Een „vogelnestje" aan de ringen
In Keft vaarwater der liefde
voor
Vervolg van blz. 8
VOOR DONKER HAAR
Dit woord heeft zijn verschrikking voor
mij verloren, want ik neem voorzorgs
maatregelen door een verstandige
evenswijze. Op de eerste plaats
neem ik dagelijks de alombekende
zonder reuk of smaak
Verkrijgbaar bij apothekers en dro
gisten. 1-maands-verpakking Fl. 1.—
voor brochure en gratis-monsters
van ZIRKULIN Knoflook-Pareltjes ver
krijgbaar in bovengenoemde zaken.
Depot
W. Moll. Oudemansstraat 330, Den Haag
r «Het vogelnestje is «Ielieerlijltste- j
f oefening, die er bestaat**, denkt Els,
r'j Het eerst van allemaal in deze j
moeilijke houding hangt. IV meeste
meisjes heldten er een hekel aan,
f omdat zij er zulk slordig haar van
krijgen.
Els kent dit bezwaar niet: zij roh-
f l»edoest zo veel zij wilVerl»eeid je, i
dat je hij alles nat je deed aan
f je haar moest denken!
Els ziet er altijd even verzorgd
m aantrekkelijk uit. omdat zij
geregeld Blondona, het moderne.
alkalivrije haarwasmiddel, gebruikt.
Blondona en Brunettn zijn heide volkomen
alkalivrij. Biondonn maakt door het prepa
raat Kamillofiorhet extract van berg-
kamillen, zelf* donker getcorden blond haar
•reer licht en glanzend.
Brunetta, dat Hequil bevatverleent donker
haar een diepe, aarme gloed. Na het tcassen
met Blondona of Brunetta is het haar boven
dien gemakkelijk te kappen en droogt het
ook bijzonder vlug!
VOOR BLOND HAAR
OE MODERNE ALKALI-VRIJE HAARWASMIDDELEN
VH 145-049
..Ouwen dag! Ik ben nog geen zevenen- bijvoorbeeld, zou ik met haar naar den
dertig." schouwburg gaan."
„Dan schiet je toch al op," zei de Miss Jewell keerde Iiem een kinderlijk
stuurman. „Bovendien zie je er oud onschuldig gezicht toe. ,,'t Lijkt me
■"t. prettig, uw zuster te wezen," antwoordde
Voor den spiegel in de kajuit onder- zij kalm.
zocht de kapitein tien minuten later De kapitein wilde er iets op zeggen,
die beschuldiging. Hij bedekte zijn maar zijn stem begaf hem. „Veronder-
baard met z'n hand en probeerde zich stel nu maar, dat u mijn zuster is,"
voor te stellen, hoe hij er zónder uit zou zei hij ten slotte, „dan gaan we naar den
zien. Bij wijze van tegemoetkoming schouwburg."
ging hij uit en liet zijn baard kort en Miss Jewell keek den kok aan. „Bert
puntig knippen. Het spiegelglas glim- zou 't niet leuk vinden," zei ze beslist,
lachte goedkeurend bij zijn terugkeer; „N-nee," viel de kok bij, terwijl hij
de stuurman glimlachte ook en gaf de oogen van den kapitein ontweek,
desgevraagd als zijn mcening te ken- „'t Zou niet correct zijn," merkte
nen, dat de kapitein er nu uitzag als z'n miss Jewell op; ze zat nu recht over-
eigen kleinzoon. eind en zag er waarlijk zeer correct uit.
't Was laat, toen de kok terugkwam, „Ik. eh. ik bedoel, dat Bert
maar de kapitein, die op het dek naar mee kon gaan," zei de kapitein,
hem had uitgezien, hield hem staande Tien minuten later zag de bemanning
om een lucifer en begon luchtig een kort van de Elizabeth Barston vol verbazing
gesprek. Eerst was mister Jewell een haar kapitein met den kok aan wal
beetje verrast, maar hij raakte al spoe- gaan. De stuurman vergat zich zoozeer,
dig op zijn gemak en toen het gesprek dat hij aan 't fluiten sloeg, maar met
ongemerkt op miss Jewell kwam, uitte groote tegenwoordigheid van geest gaf
hij zich over haar met broederlijke vrij- hij den scheepsjongen een draai om zijn
moedigheid. ooren, toen de kapitein omkeek.
„Jullie brengt zeker den avond samen Een poos wandelde het drietal zwij-
door," vroeg de kapitein voorzichtig, gend door. De kapitein bouwde luelit-
Jewell keek hem met een schuinen kasteelen, de kok voelde zich niet op zijn
blik aan. „Ja, met koken," antwoordde gemak, en het meisje, dat maar gestadig
hij en bracht zijn hand aan den mond recht vooruit keek, scheen lichtelijk
om een lachje te verbergen. van haar stukken £e zijn.
Toen zij van elkander gingen, hield Zoo kwamen ze in Aldgate, en terwijl
de kapitein met vriendelijk gebaar zijn ze op den bus stonden te wachten, had
hand op den schouder van den kok en miss Jewell met twijfels te kampen,
hij toonde daarbij een belangstelling Zij bedacht, dat ze heelemaal geen zin
voor diens welzijn, die even ongewoon had in den schouwburg en met warmte
als vleiend was. drong ze aan, dat de beide mannen
De stuurman kreeg den volgenden alleen zouden gaan en haar thuis zouden
morgen slechts een schraal ontbijt, laten. De kapitein pleitte tevergeefs,
maar zijn superieur, die in de troebele maar de kok kwam hem te hulp,
koffie en in het aangebrande spek de en miss Jewell, ofschoon nog onder pro-
hand van miss Jewell zag, at het zijne test, werd in den bus geduwd. Zij vond
met smaak. Hij hunkerde naar den vooraan een plaats en de kapitein en
avond; de kok had hem verzekerd, da» mister Jewell gingen achter haar zitten,
zijn zuster de uitnoodiging om de kajuit De drie uren in den schouwburg ver
te komen bezichtigen aangenomen en vlogen maar al te gauw, ofschoon het
zoowat over niets anders gesproken had. meisje door de voorstelling zoo in be-
De scheepsjongen was aan het schoon- slag werd genomen, dat zij weinig aan
maken gezet en toen hij begrepen had dacht voor haar gezelschap overhield,
waarvoor, verwenschte hij het schoone Gedurende de panzes toonde zij be-
geslacht hartgrondig. langstelling voor haar omgeving en
Het scheen den kapitein een gunstig verschillende keeren vestigde zij de aan-
voorteeken toe, dat miss Jewell de dacht van den kapitein op de keurig
kajuitstrap afdaalde, alsof ze daar heele- uitziende heeren in de stalles en loges,
maal aan gewend was, en haar geest- Naar één man keek zij zoo aanhoudend,
driftige uitlatingen over de kajuit maak- dat er ten slotte als antwoord 'n too-
ten zijn voldaanheid compleet. neelkijker op haar gericht werd. „Wat
t Lijkt wel een poppenhuis," riep grof van hem," zei ze met een zachten
het meisje uit, toen zij de geheele ruimte- glimlach tegen den kapitein,
besparende inrichting van de kapiteins- Afkeurend schudde zij haar hoofd,
hut tot in bijzonderheden bekeken had. maar het volgende oogenblik zag hij
„Maar nu mag ik uw tijd niet langer in haar weer strak naar den tooneelkijkcr
beslag nemen." staren.
„O, ik heb niets te doen," antwoordde „Als u niet keek, zou hij 't wel gauw
de gastheer haastig. „Ik dacht erover, opgeven," bromde hij tusschen zijn tan
een eindje te gaan wandelen, maar zoo den.
alleen is ook maar eenzaam. „Ja, misschien wel," zei miss Jewell.
Miss Jewell knikte. Zij sloeg haar zonder evenwel haar oogen neer te slaan,
oogen neer en gluurde onder de wimpers De kapitein zat op de pijnbank tot de
door naar den kapitein. lichten gedoofd werden en 't gordijn
„Ik heb nooit een zuster gehad," ver- weer opging. Toen het opnieuw sloot,
volgde de laatste 'n beetje melancholiek, begon hij over het stuk te praten, maar
„Maar ik denk niet, dat u, als u er een miss Jewell gaf zulke vage antwoorden,
had, 's avonds met haar uit zou willen," dat haar gedachten ver weg bleken te
zei het meisje. zijn.
De kapitein protesteerde. „Bert neemt „Wie zou hij toch zijn!" fluisterde
u toch ook mee uit." zij, terwijl ze nadenkend naar de loge
„O, maar hij is niet zooals de meeste tuurde,
broers," antwoordde zij ontwijkend, ,,'n Kellner, zou 'k denken," snauwde
terwijl ze liefkoozend een hand op den de kapitein.
schouder van den kok legde. Het meisje schudde haar hoofd. „Nee,
„Als ik eeu zuster had," ging de kapi- daar ziet hij er te gedistingeerd voor
tein een beetje onzeker door, „zon ik uit," merkte ze ernstig op. „Ik veron-
haar vast mee uit nemen. Vanavond, derstel dat hij me wel kent."
Vertegenwoordiger; TH. JANSEN-TA PHORN
Meerweg 47 - Bussum
