Zarah Legmder gis Maria Stuart, de ongelukkige vorstin, die tat slachtojjer
werd van een reeks kuiperijen. Door het feit dat zij de mooiste en best ont
wikkelde vrouw van haar tijd was, werd zij door haar vijanden voor een
uiterst frivool wezen gehouden.
gestaan door Willy Birgel, die den verraderlijken lord Bothwell heel accep
tabel voorstelde en Maria Koppenhöfer als koningin Elisabeth, welke
laatste de koele, hooghartige verbetenheid van die vorstin voortreffelijk
weergaf. We zouden zoo door kunnen gaan en achtereenvolgens de ver
diensten van de geheele reeks medespelenden kunnen opsommen. We zullen
echter volstaan met de opmerking, dat zij zich stuk voor stuk
met groote overgave aan hun taak hebben gewijd
en zich zooveel mogelijk in het karakter
van den voor te stellen per
soon hebben inge
leefd. Het is 'n moei
lijke doch welgeslaag
de keuze geweest.
Het geheel is bui
tengewoon knap stu
dio-werk waarbij,
zelfs niet geschroomd
is, kasteelen en
burchten na te bou
wen, terwijl sommige
tafereelen kennelijk
doorhistorische pren -
ten en schilderijen
geïnspireerd zijn.
Een charmante jota van eenige leden der hofhouding van Maria
Stuart (Margot Hielscher, I/iesa Lesco en Wilt Quadflieg), tencijl
zij luisteren naar een lied dat haar gebiedster zingt.
medeplichtig was aan den moord
op haar tweeden echtgenoot Darn-
ley. Doch het is vrijwel zeker dat
deze brieven vervalscht zijn, daar
niemand ooit de authentieke brie
ven gezien heeft en het Londen-
sche gerechtshof alleen maar inzage
kreeg in z.g. Engelsche copieën,
welke uit hoogst twijfelachtige
bron kwamen.
In deze film, welke tot titel
draagt: Het Hart Eener Koningin,
is het duidelijk dat ook de Casket
Letters een groote rol spelen. Want
'net is voornamelijk haar ongeluk
kig liefde-leven dat in deze film
naar voren wordt gebracht en
daarbij zijn vanzelfsprekend die
liefdesbrieven in zekeren zin on
misbaar
Natuurlijk worden ook andere
factoren even aangestipt, doch het was te begrijpen, dat een zoo
veelbewogen leven als dat van Maria Stuart niet tot in de finesses
in een film van anderhalf uur lengte kon worden weergegeven. In
ieder geval kunnen we wel constateeren dat de regisseur Carl
Froelich met groote zorgvuldigheid deze film in elkaar heeft ge
zet en getracht heeft de figuur van Maria Stuart zoo objectief
mogelijk te belichten. Gemakkelijk heeft hij het zich daarbij niet
gemaakt, daar hij haar deels als beklagenswaardige en vrome, deels
als schuldige vrouw voor oogen stelt, zoodat de toeschouwer in
zekeren zin niet weet hoe hij haar dient te beoordeelen. Gezien
echter het feit dat Zarah Leander, die ongetwijfeld een groote
populariteit geniet, de vertolking van de Maria-Stuartrol op zich
heeft genomen, twijfelen we niet of het oordeel zal daarom wel
tamelijk gunstig zijn. De, we zouden haast zeggen, weemoedige
verschijning van deze actrice, haar schoonheid en gereserveerdheid
maakten haar wel bijzonder geschikt voor die rol, daar ook Maria
Stuart, volgens de geschiedschrijvers, als een der best ontwikkelde
en ook schoonste vrouwen van haar tijd gold. Zij wordt terzijde
Koningin Elisabeth van
Engeland vond in Maria
Koppenhöfer een waar
dige vertolkster. Aangezien
Maria Stuart meer dan zij
in aanmerking kwam voor
den Engelsehen troon en er
in die dagen bovendien een
felle godsdienststrijd bestond,
was Maria Stuart in zekeren zin
haar aartsvijandin. (Foto's Ufa)
