EEN MAGNEET,
die vijfduizend maal zijn
eigen gewicht dvaagt l
electrotechnische indiistrie
r M n het museum van de Teylerstichting
m te Haarlem treft men prachtige oude
g en zware magneten aan, uit natuurlijk
erts en ook uit koolstofstaal. Deze
M magneten zijn destijds beroemd geweest
F om de zware lasten, dieze dragen konden.
W' Dat magneten elkaar ook kunnen af-
stooten, is eerst veel later bekend geworden. Daar
toe is het noodig, dat men twee noordpolen of twee
zuidpolen bij elkaar brengt. Daar de twee gelijknamige
polen de neiging hebben om elkaar te verzwakken,
is de afstootende kracht nooit zoo sterk als de
aantrekkende.
In April 1939 hoorde de buitenwereld voor het
eerst iets van een nieuw en zeer sterk magneetstaai,
uitgevonden in de laboratoria der N.V. Philips, het
zoogenaamde Ticonal 3,8.
De zwevende
magneet
Een imuie hut-j magneet (eiyen gewiekt 1U ky) draagt -maximaal '33 ky. Het totaui wordt gemat kei ijk
gedragen door een magneetje van 100 gram eigen gewicht uit Ticonal 3,8.
De afstootende kracht
tusschen de gelijknamige
polen is bij dit staal apo
sterk, dat men een staaf -
magneet gemakkelijk vrij in de lucht kan laten zwe
ven boven twee daaronder gelegen staafmagneten
Het spreekt vanzelf, dat de draagkracht van het
staal eveneens enorm is. Op het congres voor natuur-
en geneeskunde te Nijmegen was een magneetringe
tje van slechts 100 gram te zien, waaraan een zware
hoefmagneet uit de Teylerstichting te zamen met
den maximalen last, dien deze dragen kon, was
opgehangen.
Een goed geconstrueerde
draagmagneet lijkt hoe
genaamd niet meer op het
bekende hoefijzermodel van
vroeger. Men heeft ingezien, dat het van voordeel
is, de polen van den magneet te voorzien van
Verborgen
draagkracht
Een magneet zweedt vrij
n et i neer de sin ren in hel donsje sf
de ruimte De oplossing: twee gelijknamig gemag-
den den derden magneet zoo sterk of. dat deze zwerft.
De nieuwe hef magneet in de holte van de hand. In de andere hand
een model ran het magneetje, dat de kern rormt ran de eonntruetie.
Een ware omwenteling in de
Het magnetisme is een
van de wonderlijkste
krachtuitingen in de
natuur. Tallooze zijn de
speculatiesgeweest,die
de ouden, over de aan
trekkende werking van
de magneten op elkaar
en op het ijzer, uit
oefenden. In een oud
verhaal heet het, dat
de herder Magnes op
een zwerftocht met zijn
kudde door Griekenland
voor het eerst ontdekte, dat
het ijzer van zijn stok bleef
kleven aan een rots. Vandaar
de naam Magnes-steen magneet.
