„EEUWIGE" MENSCHEN ~lp Hoe wordt men honderd jaar en ouder? Qebooren le Amsterdam Ao. 1698. Overleden te Wormer Ao. 1808. Ziet in dit kunst-tafreel, naar t leven ons yeffeven. Den Man, die zeggen kon k mogt in drie Eeuwen leven! prestige. En dan komt on veranderlijk de vraag „Hoe hebt u dat klaar ge speeld?" Meestal liult de geïnterviewde zich dan in een geheimzinnig stilzwij - gen of maakt er zich, naar ons gevoel, met 'n Jantje van Leiden afeen glas water per dag gedronken, veel gewandeld, yoghurt gegeten of zooiets vaags. Men voelt zich bekocht: zoo'n krachtprestatie, die vooral veel uithoudings vermogen vereischt, ver richt men niet zonder bij zondere voorzorgsmaat regelen genomen te heb ben. Ongeloofelijk, dat zoo iets zoo maar „vanzelf" zou gaan. Cn toch schijnt dit waar te zijn. Enkele onder zoekers hebben zich met deze kwestie bemoeid en zijn niet veel verder geko men met de oplossing van het raadsel. Vrouwen heb ben meer kans dan man nen, beweren zij, doch aangezien vrouwen in het algemeen ouder worden dan mannen, is dat niets bijzonders. Ook garandeert een leven zonder zorgen geen hoogen leeftijd. Wel is het opvallend, dat de vrouwen boven de honderd jaar bijna allen kinde ren hadden, een enkele zelfs veertien. De mannen waren vrijwel steeds ge trouwd geweest, rookten. Het portret i>an den bejaar den Amsterdammer Jacob Jansedie 't tot honderdtien jaar bracht.' Zijn tijdgenoo- ten vonden het feit, dat hij zoowél in de zeventiende, de achttiende als in de negen tiende eeuw leefde belangrijk genoeg om Janse te ver eeuwigen in nevenstaande prent, die bewaard wordt in het hoofdstedelijk gemeente archief. De mensch schijnt het leven hier op aarde nog niet zoo'n last te vinden, dat hij niet graag een respectabe len leeftijd wil bereiken en als er goede feeën bestonden, die onfeil bare middeltjes aan eenige uitverkorenen verstrekten of het le venselixir was werke lijk ergens aan een verborgen bron in een donker woud maar voor het opscheppen, dan zouden waarschijnlijk maar weinigen de ver leiding weerstaan, een proefje van het edele voc ht te nemen. onderd U y jaar i nen staat er altijd even bij stil, als iemand dezen „mijlpaal" passeert: er komt een foto van den jubilaris in kran ten of tijdschriften en men tracht hem te interviewen „Hoe vond u de wereld in 1840, o, neem me niet kwalijk, toen lag u nog in de wieg, maar in 1860 dan?" En dan begint de oude heer of dame te vertellen en het is alles even belangwekkend wat er gezegd wordt, want we spreken immers met 'n ooggetuige. Zelf gezien al les? Natuurlijk alles zelf gezien.... Een honderd jarige is overal bij ge weest, anders wordt hij geen honderd jaar en zijn leeftijd, een volle eeuw, verleent hem een zeker Jacob van Hoorn, lid van het wijn- hen Haurlemsche, Jozina heuse, JJe Rngelschman Old Parr, die bij wijze van curiositeit Jean Causeur, slager koopersgildestierf in 1738 en werd werd geboren 28 September 1873, en naar 't hof van den koning werd gebracht. Deze reis was van beroep, 130 jaar dus precies honderd jaar. In 1734 bovenstaande kopergravure werd pan den ouden man, die in 1483 geboren werd, noodlottig en oud, in 1771 geborenin trouwde hij voor den vierden keer. haar gemaakt in het jaar 1773. hij stierf in 1635 op 152-jarigen leeftijd. Ploumoguerin liretagne.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 2