Neem 'n
PBNA
De Nederlandsche Pijnstiller
PANORA
Flatteuze Blouse
ARNHEM
19
angstwekkend te worden. Lunches,
theaters, bals. Hij was altijd uit met
Sonia, maar nog steeds was hij er niet
toe gekomen, haar ten huwelijk te
vragen. Op de stoep hadden zij elkaar
soms haastig een zoen gegeven, maar
hij wachtte wanhopig op de juiste
gelegenheid voor een aanzoek, waarbij
hij de volledige waarheid omtrent zich
zelf kon opbiechten, zopder dat deze al
te gek klonk. Maar hoe kreeg hij die
gelegenheid in een groote stad? In den
zomer was het gemakkelijk genoeg
geweest. Hij kon haar meegenomen
hebben op het land en ergens in het
groen had hij haar dan alles verteld.
Maar in een groote stad in den winter
scheen dat onmogelijk. Hij stelde zich
alle mogelijkheden voorin een bioscoop,
waar iedereen om hem heen „sst" zou
roepen; in een restaurant, waar de
kellner elk oogenblik zou komen aan
dragen met schotels, die hij niet besteld
hadin de hal van een hotel, waar een
portier hem zou komen vragen of hij
misschien mijnheer Jansen uit Grijps-
kerk was; of samen hangend over een
brugleuning in een ijzigen wind, terwijl
Sonia's neus blauw werd van de koude.
Neen, dat ging allemaal niet. Tenzij je
een eigen thuis had, was het eenige
waar je nog eenigszins alleen met zijn
tweeën kon zij n een taxi en dan leidde de
nek van den chauffeur je elk oogenblik
van je onderwerp af. Alle taxi-chauffeurs
schenen denzelfden nek te hebben en
mooi zag die er nu niet bepaald uit.
Het was ten slotte Carlotta, die
redding bracht. Zij had opgemerkt hoe
ontdaan hij er uitzag en zij wist, dat
'n dergelijk uiterlijk bij mannen dikwijls
het teeken was van verliefdheid. Was hij
ziek? vroeg ze. Neen? Dan moest hij
verliefd zijn. Wat! Was hij dat werke
lijk? Waarom had niemand haar dat
verteld? Het was toch niet Kuth?
Neen. Nu, dat was maar goed ook. Zij
hadden nu langzamerhand wel wat rust
noodig van Ruth's verliefdheden. Maar
wie was het dan? Sonia! Wie was Sonia
en waarom had zij haar nooit gezien?
Maar zij wilde met haar kennis maken
Dienzelfden avond moest ze komen
dineeren. Alleen zij met zijn drieën. En
als Carlotta het met zijn keuze eens was,
dan zou ze hen later heelemaal alleen
laten en naar haar bridge-club gaan. En
was ze het niet met zijn keuze eens,
dan zou ze blijven en aan één stuk door
blijven praten, tot hun hooren en zien
verging en ze geen kans kregen eikaars
leven te bederven.
Sonia kwam dus dineeren. Toen ze er
was, wist hij voor eens en voor altijd,
dat zij de eenige vrouw voor hem was.
Afgescheiden van haar lieftalligheid, had
zij een geest, dien hij altijd kon begrijpen
en volgen. Ruth en Lisa waren beiden
te jong voor hem geweest. Hun gedach
ten schoten heen en weer als goud-
visschen in een kom en maakten hem
duizelig. Sonia was levendig en mooi
tegelijk en mooi en rustig tegelijk.
Carlotta gaf geen enkele aanwijzing
omtrent haar oordeel tijdens het diner.
Zij was charmant, dwaas en op het
onverwachtst buitengewoon verstandig,
eigenlijk zooals altijd. Maar zij bood
haar verontschuldigingen aan, dat zij
onmiddellijk na het diner weg moest en
toen Robert met haar meeging om haar
naar de deur te brengen, fluisterde zij
hem toe: „Maar zij is schattig, beste
jongen. En zoo charmant. Nog nooit heb
ik zulk mooi haar gezien. En dat is de
natuurlijke kleur. Je kunt het zoo niet
laten verven. Ik weet het, ik heb het
geprobeerd. O, jongenlief, ik ben zoo
blij. Ik ga vast te hoog bieden, alleen
uit blijdschap."
Robert ging weer naar den salon terug.
Hij was van plan geweest, langen tijd
met Sonia te praten, langzaam, met een
diepe stem als die van Rutli, zoodat ze
zou begrijpen hoeveel hij van haar hield
en dat hij altijd van haar zou blijven
houden. Maar toen hij haar daar naast
den schoorsteen zag staan, slank en
lang en afwachtend en lief, kwam hij
gewoon op haar toe en nam haar in zijn
armen en kuste haar. Het was een lange
kus, niet een zooals hij haar op de stoep
gegeven had. en ofschoon ze hem niet
gauw beantwoordde, merkte hij ten
slotte, dat ze niet ongevoelig bleef.
„Mijn lieveling," mompelde hij. „Ik
houd van je. Ik kan je niet zeggen
hoeveel ik van je houdEn jij houdt
ook van mij! Dat heb je nu getoond.
Ik ben nog nooit zoo gelukkig geweest."
„Ja," knikte zij peinzend. „Ik heb
erg mijn best gedaan, het niet zoo ver
te laten komen, maar ik houd ook van
jou, Robert. Ik kan het niet helpen.
Het spijt me."
Hij nam haar bij haar hand en liet
haar op de sofa naast hem zitten.
„Waarom heb je je best gedaan, het
niet zoo ver te laten komen?" vroeg hij.
„Waarom spijt het je? Vertrouw je me
dan niet?"
„O, ja, ik vertrouw je," zei ze hem.
„Ik was er alleen niet zeker van, dat
ik mijzelf vertrouwde. Ten slotte is
alles nogal plotseling gegaan, vind je
ook niet?"
„Zoo moet het juist gaan."
„Kom, kom. Dit alles in één week!"
Zij glimlachte even.
„Ja, als je maar zeker van je liefde
bent. Ik ben er heel zeker van. In een
week kun je net zoo goed van elkaar
gaan houden als in jaren. Zeg me, dat je
er ook zeker van bent, Sonia. dat je van
me houdt."
Zij keek hem ernstig aan, alsof zij
het nu eerst definitief voor zichzelf
wilde uitmaken.
„Ik. ben er heel zeker van," zei ze
zachtjes, „dat ik van je houd."
Hij leunde voorover en pakte haar
beide handen.
„Sonia," vroeg hij snel. „Wil je met
me trouwen? Morgen?"
„Morgen?" Sonia sperde haar oogen
wijd open. „Natuurlijk wil ik dat niet.
Ik kan het niet. Ik heb geen kleeren."
„Die. die. stotterde Robert,
„ik bedoelde niet, dat we morgen meteen
op de huwelijksreis moesten gaan. Maar
we hebben zoo weinig tijd. Ik voel me
niet veilig, voor we goed en wel getrouwd
zijn. Ik verlang er naar dat het over is,
ik bedoel, ik wil weten, dat je met me
getrouwd bent. Trouw morgen met me,
Sonia. Dan kunnen we later uitgaan en
kleeren koopen, massa's kleeren, kisten
en kasten vol kleeren. Het is veel
aardiger den menschen te vertellen, dat
we al getrouwd zijn, dan te moeten
zeggen, dat we van plan zijn het te
doen."
Sonia glimlachte.
„Ja, Robert. Ik weet het. Ik ben het
met je eens. Maar zoo gauw kun je niet
trouwen. Je moet een aantal dagen
ondertrouwd zijn."
„Maar we kunnen heusch morgen
getrouwd zijn, lieveling.We kunnen het."
„Hoe dan? Je bedoelt toch niet.
„Ik heb een speciale vergunning
gekregen. Ik ben naar den ambtenaar
van den burgerlijken stand gegaan.
We kunnen morgen om kwart over
twaalf trouwen."
„Hoe is het mogelijk!" lachte Sonia.
„Daar heb je voor gezorgd zonder te
weten of ik wel wilde? Het ziet er uit
als een soort aanslag: trouwen of je
leven, of zooiets dergelijks."
Vervolg op blz. 22
Zoo rillerig en hongerig? Laat
dan geen kostbaren tijd ver
loren gaan, maar grijp krach
tig in, neem 'n „AKKERTJE"
hèt middel dat de natuur te
hulp komt.
Tien tegen een, dat dan de
infectie niet doorgaat en Ge
U morgen weer fit voelt.
Per 2 stuks 2 stuivers
Per 13 stuks 12 stuivers
AKKERTJE
Laat Uw stof niet ongebruikt
liggen, maar maak deze
No. 1705
Knippatronen verkrijgbaar in de maten 40-42-
44-46 en 48. Prijs 20 ct. plus 5 cent porto.
Het is zóó klaar en U hebt met
weinig moeite er een kleeding-
stuk bij. Dat zal U nog best van
pas komen in de nog komende
koude dagen. Het knippatroon
ligt al voor U gereed.
Besiellingen kunnen geschieden bij
Uw agent of bezorger; door giro
storting op no. 293631; door toe
zending van het bedrag per postwissel
of in postzegels aan onderstaand adres
PATRONENKANTOOR
NASSAUPLEIN 1 - HAARLEM
Op de juiste leiding:
komt het aan!
Zoals de scheepsofficier de
koers van zi jn schip vooraf nauw
keurig berekent, gaat het in elk
technisch beroep:.... theore
tische leiding is onmisbaar.
Om theoretisch technische ken
nis te verkrijgen, hebt U studie
leiding nodig leiding die er
U langs de kortste weg brengt.
Studeer met de degelijke schrif
telijke lessen van:
Stuiteer
techniek
thuis
200 leervakken, 120 leraren, 5000 cursisten
Opleiding voor alle examens in
Bouwkunde - Waterbouwkunde
Werktuigbouwkunde - Electro-
techniek - Chemische techniek
Speciale cursussen
Middenstandsdiploma - Boek
houden - Zuiveltechniek -Textiel-
technicus - Reclame-assistent enz.
COUPON voor kosteloos
prospectus P
Naam
Adres
Aanvragen kunnen ook per brief cf o- efkaarj
geschieden.