i (if kammen. Keer op keer wordt er een
nnengebrachtde eigenaresse gaat dan
onkelen en over twee uur wordt de hond
reinigd, kwispelstaartend afgeleverd. Men
t idee of men in een garage staat, waar de
i hun wagen even laten afspuiten en na een
eer haastig aan komen hollen om in hun
il schoongewasschen wagen weg te rijden,
tover de „hondenwinkels". Mevrouw Duy-
«ag dus dag in dag uit de bergen haar en
één van de weinigen, die dachten: „Haar?
is wol." Hiermee was haar gedachtengang
erder dan die van menige mopperende
w, die klaagde dat de stofzuiger dat vieze
aar niet opnam.
il werd toen eens naar een kennis meege-
lie een spinnewiel bezat, de wol werd gespon-
:en prachtige wollen draad was het resul-
u begrijpt met welk een voldoening toen de
bruiksvoorwerpen van die wok vervaardigd
Maar pas door deze tijden krijgt deze uit-
ke huisvlijt een geheel andere beteekenis,
ig ah het eerst was, zoo nuttig en doel-
is *et nu.
rootls industrie zal het nooit worden, men
lenk udden moeten gaan houden, om over
een groot kwantum wol te kunnen beschikken. Is
daarhij de hond niet nuttig te gebruiken, dan zullen
deze kudden niet rendabel zijn. Maar als huisvlijt
is het een alleraardigst idee en zeker niet het slecht
ste dat in dezen tjjd is uitgedacht. Alleen het leuke
feit, dat het kind of mevrouw zelf de hond uitlaat
met wanten aan van de wol van het dier! Pantoffel
tjes, mutsjes, kleedjes, alle prettige gebruiksvoor
werpen zijn er van te maken. We zagen kleedjes
van herders, mutsjes van witte keezen, ja een heel
gebreid vest van een dog! Menigeen
zal verwachten, dat het resultaat
na het breien, een stugge harde
plak zal zijn, in tegendeel: het is
'n zachte, warme honderd procent
wollen lap.
In het groot zag mevrouw
Duyvendak het als volgt: Zij wil
dan de „Hondenhaarcentrale" op
richten, waar dus het getrimde haar
naar opgestuurd wordt. Uiteraard
kan dan alleen haar aangenomen
worden van strikt betrouwbare
zaken, welke zelf geheel en al in
kunnen staan voor de zuiverheid
van het dier. Dit met het oog op
infectiemogelijkheden. Deze wol zal met de hand gesponnen worden en dan
gewasschen. Zoo zal men tot een hoeveelheid komen, die werkelijk iets te
heteekenen heeft en waarvan het resultaat niet bij een enkel klein voor
werp zal blijven.
Voor den hondenliefhebber zal dus het plezier zijn: producten van eigen
hond te bezitten. De getrimde wol moet zelf thuis, of door een spinster,
gesponnen worden, en men vervaardigt zelf het gewenschte voorwerp. Nog
heden zijn er in de steden dames, welke om den broode spinnennu de
schapenwol niet meer te krijgen is, zou dat voor haar dus ook een uit
komst zijn. Stelt u zich eens voor dat de oude tijd weer terugkomt, dat
men zich een spinnewiel aanschaft
en dit tijdens liet theeuurtje laat
snorren. Zoo zullen we 't misschien
meemaken, dat de jonge dochter
des huizes tussehen een fietstocht
en een uitgaansavondje met haar
vriendinnen, thuis even het haar
van lieur lievelingshond spint!
Een kleedje, vervaardigd uit de wol
van een herdershond. Het lijkt min
of meer op angora-wol.
Aan het spinnewiel, dat dus weer in eere
komt, wordt het haar tot draad gespon nen
-A
Het meest frappante van onder
staand plaatje is, dat de dame op
deze foto wanten draagt, waarvoor
haar kleine zwarte hond de wol
leverde. (Foto's I. P. on K.
wórdt
jstoel.
Zelfs een kleine hond geeft een massa wol (links.) Ueehts ligt gesponnen wol,
die eerst gewasschen wordt, voordat zij een verdere bewerking ondergaat.
De zolen van deze aardige, uit hondenwol gemaakte muiltjes zijn
met gehaakt touw versterkt om de slijtage tegen te houden.
