„DE SCHOTHORST"
TE HOOGLAND
Een wereld van experimenten
Jarenlang heeft het deftige buiten leeg gestaan. Doch het heeft thans een nieuwe groote roeping gekregen. Ver
van het dreunend leven der groote stad, in idle stilte, worden hoogst belangrijke experimenten verricht.
zijn leven, want er zit
muziek in. Vooral nu
wachten er groote opgaven
en is het werken op een
der grootste en belangrijk
ste proefbedrijven in den
lande op te vatten als een
roeping.
„Nou beginnen we eigen
lijk pas goed te draaien,"
verhaalt hij, terwijl wij bij
de groote zoogenaamde
kippenbatterijen staan, die
voor een rusteloos en wat
onharmonisch concert zor
gen, „we hebben hier na
melijk van alles gehad.
Werkloozen, militaire be
zetting, inundatie, eva
cuatie - het heeft wel
wat stagnatie gebracht.
Overigens zijn wij het
eenige bedrijf in den lande
dat geheel uitgaat van het.
particulier initiatief. Het
zijn uiteindelijk de boeren
zelf, die hier alle onder
zoekingen betalen. Het
rijk geeft dus geen sub
sidie
De Red Island-kippen
kakelen er hoe langer
bestaan geleefd werd, klopt thans het hart. dei-
wetenschap.
Daar is dr. J. Grashuis al, de directeur, die dage
lijks over alles zijn wakend oog moet laten gaan. En
dit „alles" is heel wat en omvat een gebied van 64 ha,
waarop veel proefgedierte te vinden is: koeien, kal
veren, varkens en kippen. Het woord „proefbedrijf"
verraadt al veel. Hier staan wij op een boerderij,
waar het experiment heerscht. Vooral de veevoedsel-
voorzieuing 'n groote taak, juist in deze dagen--
vormt een onuitputtelijke bron van onderzoekingen.
Maar men doet nog veel meer. Iedere dag brengt
nieuwe opgaven en problemen. Midden in de „prac-
tijk" staat het witte gebouw van het laboratorium
en rondom liggen de loodsen met kakelende kippen
en knorrende varkens.
Dr. Grashuis, die dertien jaar veearts in den
Achterhoek is geweest,
kent de boeren op een prik
en verstarde ook niet in
theoretische bespiegelingen
achter den lessenaar. Voor
alles is hij de man van
het practische, die zich niet
doodstaart op het middel
en het doel voorbijrent.
Hij baggert door de dikste
modder over het bedrijf
en is in alle stallen thuis.
Dit werk is zijn lust en
De directeur van „De Schot
harst", dr.J. Grashuis, ver
went zijn lievelingsstier,dien
hij den bijnaam gaf van
l Espérence (de hoop), aan
gezien dit het eenige dier is,
geschikt voor hel stamboek.
Prof. ltonnth achter zijn dagelijkscli werkinstrument,
een zgn. fotostufenmeter. Door middel van verschil
lende kleuren kunnen langs dezen weg verschillende
vitaminen bepaald worden
Hier moeten wij vast niet zijn."
Inderdaad men aarzelt even bjj den
belknop van het landelijke buiten, dat zich
met zijn aristocratische muren in het wijde,
droomende landschap te Hoogland onder den rook
van Amersfoort verheft. Men verwacht een soort
kasteelheer met strengen blik en afwijzend gebaar
en het heeft er allen schijn van, dat „De Schot
horst", het interessante proefbedrijf, dat voor de
boeren zooveel waarde heeft, elders gezocht moet
worden.
Maar wanneer men prof. Sjollema in zijn witte jas
gezien heeft en achter een openzwaaiende deur een
„wereld van glas" ontdekt heeft kolven en buis
jes, branders en flesschen kan er geen twijfel
meer bestaan. In dit trotsche buiten, waar eens in
groote heerenvertrekken een rustig voortkabbelend
Proj. dr. li. Sjollema, die de leiding heeft op het
laboratorium, in een wetenschappelijk debat met prof.
dr. W. F. Donc th, die als vitaminenspecialistaan
het instituut verbonden is.
