I
1
-OESaE»
Simpangplein te Soerabaia in 1896 en in 1938; links Simpang, rechts Kaliasin. liet huisje-
in het midden op de oude foto is het telefoonkantoor, op deze plaats bevindt zich nu de
vluchtheuvel voor het groote gebouw op de nieuwe foto. (Foto's I. P. R. S.)
organisme, 't geheel van deze doode steenen leeft, leeft bij den dag bijna, of in elk geval bij
't jaar, want na enkele decennia is de stad dikwijls voor iemand, die er geboren en getogen
is, en die nog bet beeld der jeugd met zich meedraagt, nauwelijks meer te herkennen. De
stad groeit, ja, zij breidt zich uit over deelen van het land, die eertijds nog ongerept waren,
maar ook de oude kern ondergaat van jaar op jaar een verjongingskuur en wat ook moge
sterven: de stad blijft eeuwig jong, omdat steeds weer jonge geslachten hun woonstee
veranderen naar eigen smaak en behoefte. Wat voor ons vaderland geldt, geldt in niet
mindere mate voor onze overzeesche bezittingen: de Nederlander, voortreffelijk koloni
sator, omdat hij het hem toevertrouwde bezit gebruikt en niet misbruikt, het tot ont
wikkeling en bloei brengt, heeft in ons Indië met dezelfde gestadige en bedachtzame vlijt, die
hem kenmerkt, ongekende prestaties verricht. Soerabaia en Batavia zijn in den loop van
een halve eeuw even onherkenbaar veranderd als Den Haag en Amsterdam en dat is de
beste getuigenis voor ons koloniaal beleid
De Ohineesche Voorstraat te Soe
rabaia. Op de oude foto ziet men
nog duidelijk het bruggetje over de
Kalimati. Op de nieuwe foto liep
dit riviertje voor 't tweede gebouw
(in baksteen) van rechts.
Ook de bruggen
worden gemoderni
seerd: de Pasar
Baroe (Kalver-
straat) te Batavia,
vroeger en nu.
