EEN KOLONEL ALS
STALKNECHT
Waarom
nog langer
Aspirin
GRIEP
RHEUMATIEK
ZlJTlf
r
Wacht U voor
verkoudheids-
bacillen
-tcoïtlo, huls!
Dit Embonpoint moet
hij zien kwijt^
teraken!
14
DOOF
Van Ha el ten brengt
„hoorhulp" voor ieder
een, in welke mate hij
ook moge lijden aan
slechthorendheidVan
Haeften's Horophoon
helpt U aan het gehoor
apparaat, dat voor U
persoonlijk het beste is.
Vraag nog heden een gra
tis demonstratie of de be
langwekkende brochure:
„Hoorhulp". Schrijf aan
VAN HAEFTEN'S
UsFclstraat 71 b - Am«tardam-Z.
Telefoon 93122
Laat ze U niet de baas
wordenEen opko
mende verkoudheid is
zoo gemakkelijk met
Aspirin te onder
drukken.
Vervolg van blz. 11
„Dit zijn dan de paarden," zei mijn
heer Rikkers, met een breed handgebaar
op Albert en Rosalie wijzend.
De. kolonel keek naar de dieren door
zijn monocle. „O hemel," mompelde hij.
„Laat ik u nu uw kamer wijzen,"
zei mijnheer Rikkers zenuwachtig.
Hij bracht den kolonel naar het
kamertje boven de stallen. Het was
klein, maar aardig, met een wit ge
schilderd ijzeren bed, een dekenkist en
een leunstoel. De kolonel keek eens om
zich heen.
„Geen bad?" vroeg hij.
„Er is er een in het huis," zei mijn
heer Rikkers, „de badkamer van Annie
en Katie." Op dat oogenblik liapte
Albert naar Rosalie en Rosalie hinnikte.
De kolonel fronste zijn wenkbrauwen.
„Tamelijk gehoorig hier," merkte
hij op en, de lucht opsnuivend, „een
beetje viezig ruiken doet het hier ook,
vind je niet?"
„Natuurlijk," zei mijnheer Rikkers,
„het is de stal hier, ziet u?"
„Vanzelf,"zei de kolonel, „maar eh....
er is toch zeker nog wel plaats in het
huis?"
„Wel, eh.kijk eens," begon mijn
heer Rikkers, maar onzeker wordend
onder den blik van den kolonel, zei
hij haastig: „Ik denk eigenlijk ook, dat
u 't prettiger zult hebben in het huis."
Geholpen door mijnheer Rikkers,
bracht de kolonel zijn bagage over naar
een van de ruime logeerkamers.
„Het is hier zeker de gewone regeling,
niet?" merkte de kolonel op. „Cocktails
om kwart voor acht en diner om acht
uur?"
„Ja. ja zeker," stootte mijnheer
Rikkers uit en hij snelde naar de keu
ken om Katie te vertellen, dat zij om
acht uur in plaats van om zeven uur op
moest dienen. Het kostte hem meer
moeite om de ingrediënten voor cocktails
bij elkaar te zoeken. Het eenige wat hij
ten slotte vinden kon, was een dubieus
bruinachtig vocht, dat in het medicijn
kastje bewaard werd voor het geval van
griep.
Mevrouw Rikkers vond hij in haar
slaapkamer. Zij was zoo opgewonden
als een jong meisje en zij had haar
beste avondtoilet aangetrokken.
„Doe gauw je smoking aan, Herman,"
zei zij ademloos.
„Waarom?" vroeg mijnheer Rikkers.
„Ik wist niet, dat we uit zouden gaan."
„Doen we ook niet," antwoordde zij;
„we kleeden ons voor 't diner."
„Wat is dat voor onzin, bloempje?"
„Ik zag hem de trap afgaan," zei ze;
„hij was in smoking."
„Hemeltjelief," riep mijnheer Rik
kers uit. „In smoking om met Katie
en Annie in de keuken te eten? Maar
eh.wat hebben wij daar eigenlijk
mee te maken?"
„We kunnen hem toch niet den in
druk geven, dat wij een paar boeren
pummels zijn, die van niets weten," zei
mevrouw Rikkers, koortsachtig liaar
neus poederend. „Noblesse oblige, Her
man."
„Noblesse oblige, in'n tante," inop-
jierde mijnheer Rikkers. „Je weet,
dat het me beroerd maakt, om in zoo'n
stijf overhemd rond te loopen."
„Wel, dan maar beroerd, maar trek
het in ieder geval aan," zei zijn vrouw.
„We kunnen den kolonel niet laten den
ken, dat wij in een woonschuit opge
voed zijn. En schiet nu in 's hemelsnaam
op."
Toen zij in de huiskamer kwamen,
lag kolonel Petkuff lui in een gemak-
kelijken stoel, met een geweldig lange,
gele sigaret in zijn mond.
Hij sprong onmiddellijk op en toen
de verraste mijnheer Rikkers: „Me
vrouw Rikkers" mompelde, boog de
kolonel diep en kuste uitvoerig de hand
van deze dame.
Zij bloosde en slikte krampachtig.
„Bijzonder aangenaam," zei de kolo
nel.
„Ook heel aangenaam," zei mevrouw
Rikkers. Toen wendde zij zich verward
tot haar echtgenoot: „Herman, haal de
cocktails" en zij gaf hem een veelbe-
teekenend knipoogje, dat mijnheer Rik
kers onmiddellijk vertaalde in: „Zeg
Annie, dat ze er nog een bord bijzet."
De kolonel nipte van zijn cocktail.
„Te zoet," kondigde hij aan.
Bij het diner ontpopte de kolonel
zich als een geweldig eter en een ver
dienstelijk causeur.
„Ah, eeudvogel," zei hij, zijn bord
nog eens aanschuivend. „In Rusland
hebben we een spreekwoordEendvogel
zonder rooden wijn is als een ei zonder
zoutIk herinner me nog een diner
bij prinses Vlotsky...."
Er volgde een uitvoerige anecdote,
waarin adel, een sabel-duel en stroomen
champagne de hoofdschotels vormden.
De kolonel richtte zijn gesprekken
voornamelijk tot mevrouw Rikkers.
die zijn verhalen met wijd-open oogen
indronk.
Toen hij zijn dessert nuttigde, keek
de kolonel plotseling op zijn armband
horloge.
„Over negen al," zei hij. „Zeg,
Rikkers, is er al voor de paarden ge
zorgd?"
„Hè.Nee," stotterde mijnheer
Rikkers, zich schuldig voelend onder
de scherpe blikken van den kolonel.
„Nou, dan wordt het tijd," zei de
kolonel gestreng. „In Rusland hebben
we een spreekwoord: Er zijn te veel
goede vrouwen en te weinig goede
paarden."
Daarna ging hij op zijn gemak verder
met zijn pudding.
Mijnheer Rikkers strompelde als een
gehypnotiseerde naar den stal. Hij kwam
juist terug, toen de kolonel zei:
„Madame is aanbiddelijk."
Mijnheer Rikkers aarzelde even en
kuchte toen.
„Ik zei, dat madame aanbiddelijk is,"
zei de koloneL
„Prettig, dat u er zoo over denkt,"
zei mijnheer Rikkers.
„Wij Russen kunnen vrouwen waar-
deeren," zei de kolonel. „Maar we weten
ook, dat we ze overheerschen moeten,
nietwaar?"
Mijnheer Rikkers schoof ongemak
kelijk heen en weer op zijn stoel.
„Een sigaar," was het eenige, dat
hij zoo gauw te zeggen wist.
Aarzelend en met critisclien blik
koos de kolonel er zich een uit.
„Zeg, Rikkers," merkte hij toen op,
„je hebt toch zeker wel wodka in huis,
niet?"
„Wel, eerlijk gezegd, nee," zei mijn
heer Rikkers.
De kolonel trok zijn wenkbrauwen op.
„Nou, cognac is ook goed," zei hij
dan uit de hoogte.
BESCHERM UW GEZIN TEGEN
VERKOUDHEID - INFLUENZA
Een receptje om zelf te maken.
Dit receptje is werkelijk uitstekend:
Neem een kwart liter kokend water, los
hierin op een eetlepel suiker of .stroop
en 30 gram dubbel geconcentreerde
Vervus (verkrijgbaar bij Uw apotheker
of drogist; vastgestelde prijs 76 cent).
Even goed roeren en het is gereed. Neem
na eiken maaltijd een eetlepel: kinderen
een dessertlepel. Haal nu direct het
30-grams ffesclije Vervus in huis!
SNELLE VERLICHTING VAN
door dit eenvoudig recept,
dat U zelf kunt klaarmaken.
Wij kennen tegen rheuinatiek. spier- en
lendenpijn geen beter middeltje, dan
dit receptje, dat U beslist eens moet
probeeren. Haal bij Uw apotheker of
drogist 15 gram Rheumagic-olie en
85 gram terpentijn. Vermeng het thuis
in een sclioone fleseh door goed te
schudden. U heeft dan 100 gram
uitstekende liniment, waarmede U de
pijnlijke plaatsen liet. Niet niasseeren
of wrijven. De pijn verdwijnt dan snel.
Dit oud?rwetsclie middeltje mag in
geen huishouding ontbreken.
Haal het dus vandaag nog in huis en
kuip dit receptje uit.
Indien de benoodiqde terpentijn niet ver
krijgbaar is, kunt U een zelfde hoeveelheid
brand-xpiritus gebruiken
Daartoe moet hij in
dé eerste plaats de
hoofdoorzaak bestrij
den. Zijn corpulentie
komt n.l. niet zoo
zeer voort uit veel
eten, dan wel door
dat zijn lichaam het
opgenomen voedsel
verkeerd verwerkt.
Hier kunnen de be
kende Dragées Negen
tien hun taak beginnen.
Zij vormen een speciaal
middel. uitgevonden
door Prof. Dr. H. Much.
Met behulp van deze zorgvuldig samen
gestelde Dragées hebben reeds velen
hun spijsvertering zoo veranderd, dat
de vorming van vet ophield en de
reeds aanwezige vetophoopingen lang
zamerhand verdwenen.
Dragées „NEGENTIEN"
zijn een zuiver natuurproduct. Veroor
zaken geen krampen en kunnen zonder
bezwaar dagelijks in
genomen worden.
PRIJS PER
40 STUKS £1.25
Verkrijgbaar bij
alle apothekers en
drogisten.
Dr. H. Nanning,
Unafl. Korte Poten 7a
