P0A
reirïïvrïi
DE SCHUCHTERE
ISABEL
Technische kennis
door
PBNA!
Een volmaakte
gelaatstint
Een lastige jongen?
GENEESMIDDEL TEGEN
HUIDAANDOENINGEN
Met de lessen van PBNA
leert ge elk technisch vak
dóór en dóór - ook theo
retisch! Degelijk lesrooster,
bevoegde leeraren
daardoor zooveel geslaag
den voor alle technische
examens
Cursussen voor:
Bouwkunde, Waterbouw,
Werktuigbouw, Electrotech-
niek. Chemische Techniek,
Middenstandsdiploma
Boekhouden, Zuiveltechn.
Reclame-assistent, ens.
ARNHEM
Ons gratis Prospectus
P215/A wordt U op aan
vrage gaarne toegezonden
(nummer ti u i d e 1 ii k vermelden)?
Blikman
Een jeugdig-frisschehuid ver
krijgt men niet door het ge
laat te bedekken met crèmes
en poeder. Zorgt vóór alles
dat de huid zelf gezond is.
D.D.D. doet de onregelma
tigheden van Uw huid als bij
tooverslag verdwijnen. En
kele druppels zijn reeds vol
doende om de huid te zuiveren
en te beschermen tegen stof,
vuil en ziektekiemen.
D.D.D. is veel meer dan een
schoonheidsmiddel - het is
een reeds tal van jaren be
kend geneesmiddel tegen
huidaandoeningen, dat de
huidweefsels verfrischt en
de natuurlijke schoonheid
van het gelaat verhoogt.
Flac. a 75 et., f 1.50 eri f 2.50
bij Apothekers en Drogisten.
Vervolg van blz. 19
Seiler. „Je zult wel gelijk hebben, maar
ik kan er zoo niet over denken. De
naam van de firma. Ik heb een ver
draaiden hekel aan die grapjes."
„De naam van de firma wordt er
niet beter of slechter op, of we vandaag
de waarheid vertellen of de volgende
week; vertéllen moeten we het toch. Of
wilt u in de gauwigheid de documenten
laten namaken?"
Seiler haalde moedeloos zijn schouders
op. „Ga je gang maar; we zullen wel
afwachten."
Juffrouw Spitz liet hen binnen; vijf
journalisten, twee fotografen en
Brandrup werd een beetje bleek als
laatste Isabel; zij was minder onder
den indruk dan Brandrup, want zij had
zich gedurende het wachten op deze
ontmoeting kunnen voorbereiden. Toen
Strack 's morgens het bericht over de
vondst had ontvangen, wilde hij Isabel
onmiddellijk naar Brandrup sturen,
maar tot haar opluchting kreeg zij op
haar telefoontje antwoord, dat de archi
tect afwezig was; ongetwijfeld zou zij,
indien zij dit gewenscht had, van hem
een interview gekregen hebben, maar
zij zou liever ontslag genomen hebben
dan dat zij nu met hem een gesprek
onder vier oogen voerde. Aan de alge-
meene persconferentie kon zij zich niet
onttrekken zonder haar chef een aan
nemelijke reden op te geven, doch met
zoovele getuigen zon het weerzien min
der pijnlijk zijn.
Brandrup had zich spoedig in be
dwang. Hij keek, terwijl hij het gezel
schap begroette, over Isabel even koel
en onpersoonlijk als over de anderen
heen en maakte kennis met een der
journalisten, dien hij voor 't eerst ont
moette; de fotografen kregen van hem
te hooren, dat zij niet langer behoefden
te blijven, aangezien er niets te foto
grafeeren zou zijn, hetgeen natuurlijk
eenige verwondering wekte. Seiler liep
bedrijvig rond met sigaren en siga
retten, en vroeg juffrouw Spitz voor
de thee te willen zorgen.
„Dame, heeren," begon Brandrup,
„de heer Seiler en ik hebben u natuur
lijk verwacht, nadat wij vanmorgen een
berichtje aan uw redactie hadden gezon
den. U weet, dat er hier in de stad een
kwestie was over den zijgevel van liet
nieuwe museum; de restauratie is aan
mij opgedragen, en ik ben na langdurige
studie tot het ontwerp gekomen, dat
thans wordt uitgevoerd. U weet, dat ik
geen verandering in mijn plannen heb
gebracht, ondanks bestrijding van zekere
zijde, en het gemeentebestuur heeft zich,
zooals u ook weet, evenmin gestoord aan
de oppositie. Ik was en ben nog over
tuigd, dat mijn ontwerp volkomen past
in de bedoeling en den geest van meester
Rievbrandt, die het Maidlingen-huis in
1622 heeft gebouwd; aan deze over
tuiging had ik genoeg, maar het is niet
meer dan menschelijk, dat ik verheugd
was, toen ik het onweerlegbaar bewijs
in handen kreeg voor de juistheid van
mijn stelling.
Uit de geruchten en praatjes, die sinds
eenigen tijd in de stad rondgingen, zou
men kunnen opmaken, dat de heer
Seiler en ik vijanden haddenwij hebben
daar altijd om gelachen en wij be
schouwden de bestrijding van mijn
plan meer als een polemiek, als een
debat onder vakbroeders, al hoorden
wij nu en dan een vinnig geluid, dan
als een uiting van echte vijandschap.
Ik geloof nu, dat wij ons vergist
hebben. Wij moeten te doen hebben
met tegenstanders, die elk middel goed
vinden, zelfs diefstal. Wij hebben name
lijk, zooals ook in ons bericht stond,
het afdoende bewijs in handen gehad,
dat ik den bewusten zijgevel liet her
bouwen in goede harmonie met de rest
van het gebouw, want in het kistje,
waarover wij u geschreven hebben, was
onder verschillende oorkonden en platte
gronden ook een ontwerp van dezen
zijgevel, het ontwerp van meester Riey-
brandt zelf. U zult begrijpen, dat ik
met eenige vreugde constateerde, dat
dit ontwerp vrijwel geheel met het mijne
overeen kwam. Gisterenmiddag heb ik
dit kistje van het Maidlingen-huis naar
ons kantoor gebracht, 's avonds mee
naar huis genomen om de teekeningen
te bestudeeren, vanmorgen weer in mijn
bureau hier opgeborgen, en vanmiddag,
toen ik de documenten wilde klaarleggen
om ze u te toonen, was het verdwenen.
Gestolen!"
De beleefde beroeps-belangstelling,
waarmede de journalisten geluisterd
hadden naar Brandrup's woorden, die
niets nieuws gebracht hadden, verdween
bij 't laatste zinnetje. Enkelen sprongen
met een uitroep van verrassing op, een
ander keek op zijn horloge om te bereke
nen, hoeveel tijd hem nog bleef, om deze
sensatie nog in het avondblad te krijgen
Isabel maar dat zag Brandrup niet
was bleek geworden.
„Het kistje is dus verdwenen," ging
de architect voort. „Toen wij u van
morgen ons bericht stuurden, wisten
slechts enkele autoriteiten op het stad
huis, dat wij het gevonden hadden, en
in onze zaak was het alleen bekend aan
den heer Seiler en mijn secretaresse.
Niemand anders wist het, en het is dus
uitgesloten, dat bijvoorbeeld een van
onze teekenaars, die in de zaal naast
deze kamer werken, de documenten
heeft weggenomen om ze te bestudeeren,
of om er zijn voordeel mee te doen;
zij waren trouwens niet liier op den tijd,
dat het kistje gestolen moet zijn. U kunt
bovendien zelf constateeren, als u wilt,
dat er op mijn bureau duidelijke sporen
van inbraak zijn.
Er is dus geen andere conclusie moge
lijk, dan dat iemand achter ons geheim
is gekomen en de documenten heeft
gestolen. Waarom? Dat is voor ons een
even groot raadsel als de rest; ik kan
alleen raden, dat de dader mij een hak
wilde zetten, maar dat is slechts een
vermoeden, en onze eenige hoop is,
dat de politie het duistere geval zal
oplossen."
„Hebben de autoriteiten op het stad
huis, over wie u sprak, de papieren niet
gezien?" werd er gevraagd.
Brandrup antwoordde ontkennend.
„Gisterenmiddag, na de vondst, heb ik
de teekeningen vluchtig bestudeerd,
daarna getelefoneerd naar den wethou
der van kunstzakenhij zou vanmorgen
met den burgemeester, den stadsarchi
tect en enkele andere heeren hier
komen, maar zij belden op, dat zij ver
hinderd waren, en toen heb ik afgespro
ken, dat ik na do persconferentie met
bet, kistje naar het stadhuis zou gaan;
Vervolg op blz. 26
Mama, niet weggaan, lees me
alsjeblieft wat voor.
Kom, ga mee. - Maar ik kan het
kind toch niet alleen laten hoor,
hij roept weer
Mevrouw van den Berg, zijn Uw
kinderen nu ook altijd verkouden t
Sinds ze Wybert- tabletten mee
naar school krijgen, niet meer.
Die helpen reusachtig tegen ver
koudheid.
Alleen verkrijgbaar in origineele
blavtre doozen.
