MAKEN wat er van te maken valt DE SCHUCHTERE ISABEL Zomerpracht wijst U den weg PATRONENKANTOOR PANORA NASSAUPLEIN 1 HAARLEM Bestellingen kun nen als volgt geschie den door bemiddeling van Uw agent, Uw bezorger of den boek handel; door girostor ting op no. 293631; door toezending van het bedrag per post wissel of in postzegels. Minder stof en hooge prijzen behoeven U niet te beletten er deze zomer goed uit te zien. Zelfs zonder stof te koopen en geld uit te geven is het mogelijk straks in een keurig toiletje rond te loopen. Wist U dat er van de twee oude japonnen „die U voor geen geld ter wereld meer zou willen dragen" op eenvoudige wijze één nieuwe te maken valt? Dat een verouderde japon met behulp van 'n minimum aan stof totaal te vernieuwen is? Deze en nog tal van andere moge' lijkheden zijn aangegeven in de nieuwe "Zomerpracht", het schit' terende Hollandsche modeboek met niet minder dan 366 model len voor dames en kinderen. Knippatronen direct uit voorraad Van alle modellen kunnen knippatronen snel geleverd worden in alle gebruike lijke maten. Ze zijn handig, voor een ieder begrijpelijk en uiterst goedkoop: 21, 37 en 52% ct. Met deze patronen kunt U er van maken wat er van te maken valten dat is heel wat. Maar begin met "Zomerpracht" te bestellen. De prijs bedraagt 65 ct. Vervolg van blz. 22 eerder hadden zij geen gelegenheid mij was te verwachten. Die heeft ook altijd te ontvangen. Buiten dit gebouw hebben het grootste kabaal gemaakt over den wij dus geen getuigen." zijgevelen die heeft ook gezorgd, dat Er klonk een zachte ietwat hape- het vuurtje van de jaloezie bleef rende stem uit het gezelschap. .„Kunt smeulen. Er ging immers geen dag u zeggen, wat u precies gevonden hebt, voorbij, of ze hadden weer een zooge- meneer Brandrup?" Het was Isabel, naamden deskundige gesproken, die die deze voor haar zelf overbodige vraag maar niet begreep, hoe architect Brand stel de „Hebt u in de oude teekeningen rup aan zijn gekke ontwerp van de de rechtvaardiging van uw restauratie- restauratie kwam. Moet je hooren, wat plannen gevonden?" ze nu weer voor vergif spuiten: „Het is „Op enkele kleinigheden in de oma- wel zeer ongelukkig voor den heer menten van de daklijst na, klopte alles, Brandrup, dat zijn gewichtige vondst juffrouw.Weidt, geloof ik? Ik meen, door niemand is gezien dan doorzijn dat ik al eens de eer heb gehad op compagnon, den heer Seiler, -en door het redactiebureau van „De Moderne zijn secretaressedoor belanghebben- Woning"er ging een zenuwachtig den dus. Wekenlang heeft het publiek trekken om haar mond bij deze offieieele zich afgevraagd, of de architect met woorden „het voornaamste was na- zijn restauratie van den beroemden tuurlijk de zijgevel en die kwam, zooals zijgevel een vergissing had gemaakt; ik hem laat uitvoeren, wat raamver- deskundigen van gróóten naam be deeling enzoovoort betreft, overeen met streden hem, maar de lieer Brandrup liet ontwerp van meester Rieybrandt. ging zijn gang, of 't geen kwestie was Mijn teekening geleek werkelijk een copie die de gemeenschap aanging, of 't een van de zijne." „En is het onbescheiden te vragen, wat. u verder denkt te doen?" vroeg zij verder. „Niets bijzonders," was het ant woord. particulier liefhebberijtje was. Nu komt plotseling uit de diepten van het Maid- lingen-huis het geheimzinnige kistje, waarin hij tot zijn groote vreugde de gevelteekening van meester Rieybrandt „De restauratie wordt voortgezet zonder vindt precies het zijne, bijna een eenige wijziging, en overigens hopen wij, copie. De gelukkige vinder waarschuwt dat de politie succes zal hebben." de autoriteiten, maar zij hebben de ge- De nieuwsgierigheid bleek bevredigd; wichtige documenten niet gezien; de enkelen spraken een woord van me- pers wordt uitgenoodigd om kennis te deleven, allen haastten zicli weg; de nemen van de belangrijke ontdekking, tijd was kort. en iedereen wilde het waarover de firma Seiler en Brandrup opzienbarende nieuws natuurlijk nog in reeds dezen morgen ons met veel op liet avondblad plaatsen, als 't kon zoo lief had ingelicht," Seiler beet van uitvoerig mogelijk. kwaadheid in zijn tong „en ziet, daar Seiler en Brandrup, alleen achter- worden wij overvallen met de mede- gebleven, keken elkander aan. „Ik ben deeling, dat liet kistje is gestolen! Het benieuwd, wat zij ervan zullen maken," zei de laatste. is geen wonder, dat het publiek dit niet zonder meer slikt en dit alles voor een „Benieuwd! Ik sta doodsangsten uit," zeer merkwaardigen samenloop van om- vertrouwde Seiler hem toe. „Ik tril van standigheden en toevalligheden houdt, spanning, maar als de kranten komen, Want wij mogen niet vergeten, dat het zal ik ze ternauwernood durven in- publiek ook belanghebbende is, dat het kijken. Ik ben bang, dat, we heel wat te gaat om een gemeenschappelijk bezit: slikken zullen krijgen." het prachtige Maidlingen-huis, dat ons „Ik slik niets. Niet omkijken en door- Stedelijk Oudheidkundig Museum moet gaan," adviseerde Brandrup maar hij worden. verzweeg; dat ook hij het geschrijf in Was het heusch niet mogelijk dat de dagbladen eenigszins vreesde. Hij één mensch, buiten de firma Seiler en had vaak genoeg getoond, dat hij zijn Brandrup, de documenten onder zijn eigen weg ging, ondanks bestrijding en oogen kreeg? De heer Brandrup heeft verdachtmaking, doch iedere aanval een uitstekenden naam als architect, en was voor hem een vernedering geweest, wij zijn trotsch hem onzen medeburger welke hij alleen kou verduwen door te kunnen noemen; hij staat met den zichzelf voor te houden, dat de waarde heer Seiler aan het hoofd van een firma, van zijn werk er ten slotte niet door die eveneens een benijdenswaardige werd aangetast en verkleind. reputatie geniet, terw ijl er niemand in Brandrup had de invitatie van zijn de stad wordt gevonden, die hun ge- compagnon, om den avond bij hem tuigenis in twijfel trekt, maar feit is door te brengen, aangenomen. Beate was ook, dat aan het publiek een wel zeer er ook. Seiler kon. ondanks zijn vrees, zware eisch wordt gesteld, nu het de zijn ongeduld moeilijk bedwingen, doch strijdvraag over den zijgevel als af- zij hadden met de lezing van de kranten gedaan dient te beschouwen, omdat de gewacht tot na het avondmaal. Alle heeren Seiler en Brandrup het bewijs bladen hadden het geval nog op de voor hun opvatting hebben gezien. Zij, eerste pagina gekregen; drie bepaalden en niemand anders!" zich tot een zakelijke, hoewel uitvoerige „Dat is ronduit gemeen," viel Beate, weergave van de feitenéén blad schreef bleek van ergernis, in. „Dat is veel over „den ongelukkigen samenloop van erger dan een vierkante beschuldiging. omstandigheden, dat de begaafde archi tect liet bewijs voor de juistheid van zijn stelling in handen heeft gehad, doch het nu niet t.oonen kan maar het was niet uit te maken, of het ge schreven was in sympathiek medeleven, of dat het sarcastisch bedoeld was. De F moet er iets aan doen. vader. Zulke insinuaties. „Wat zou ik er tegen doen?" vroeg haar schoonvader terneergeslagen. „Een aanklacht? 't Is de vraag, of er uit dat vuile geschrijf een beschuldiging wegens beleediging of zooiets te halen is, en ik laatste was hatelijk. „Natuurlijk de wil niet nog meer schandaal hebben. Koerier," sputterde Seiler nijdig, „dat Een proces....? Ik zou je danken!"

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 26