?ii\Kiii:i:%irs SI EIS li 1.1 li RAADHUIS Een stukje historie Een kijkje in de secretarie. De stemmige raadszaal, te Maarheeze. De energieke burgemeester van Maarheeze, de E. A. heer E. II. van Sehaik, vóór zijn bureau. ten huwelijk, waarna Cranendonck in het bezit van de Oranjes is gebleven totdat bij de revolutie in 1795 de Staten- Generaal hun goede ren in beslag namen. De zoon van Frederik van Egmont, graaf Floris, kapitein-generaal van Karei V in de Nederlanden, liet het slot in 1536 repareeren en vernieuwen. Deze belangstelling voor het slot te Cranendonck kan een gevolg zijn geweest van de omstandigheid, dat graaf Floris' vrouw, Margarethe van Zevenbergen, dikwijls op het slot te Eindhoven, dat liuu eveneens toebehoorde, verbleef, waar haar broeder Coruelis van Bergen, bisschop van Luik, haar veelvul dig placht te bezoeken. In 1673 lieten de Fran sehen het gebouw in de lucht vliegen. Op eenigen afstand van depuinhoopen van het kasteel staat thans het nieuwe gemeentehuis van Maarheeze; omgeven door een fraaie landelijke omgeving. H. terugkwam aan de Hoornes. Jacob, graaf van iïoorne en Altena, zoon van den bovengenoemde, verkocht de heerlijkheid in 1480 aan Frederik van Egmont, heer van Buren en IJselstein. De achter kleindochter van dezen laatste, Anna van Egmont, eerste vrouw van prins Willem I. den Zwijger, bracht de heerlijkheid mede óór den ingang van het fraaie gebouw. (Eigen opname) Een gemoedelijk Brabantsch tafereeltje. De gemeentesecretaris, de heer F. van Gastel, schenkt eigenhandig een geurig kopje koffie voor zijn medewerkers. Ook de burgemeester drinkt een kopje mee. Maarheeze, het flinke Noord-Brabantsche dorp, dat niet ver van de Limburgsche grens ge legen is en ruim drieduizend ingezetenen geit, bezit thans een juweeltje van een raadhuis. Het is sierlijk van bouw en romantisch gelegen en omgeven door hoog geboomte, waaraan, na een kouden winter, al weer de knoppen zwellen, alsmede door altijd groene dennen, die een fraai decorum vormen voor dit stijlvolle en witte gebouw, met zijn schilderachtig torentje. Het nieuwe raadhuis is werkelijk bijna een sprook je, maar als men het binnentreedt, dan wordt men al direct gewaar, dat het geheel van dezen tijd is en dat er practische en nuttige werkzaamheden verricht worden door den energieken, jongen burgemeester en zijn trouwen staf, ten behoeve van de bloeiende gemeente, die Maarheeze ge noemd kan worden. Deze gemeente omvat de dorpen Maarheeze, Soerendonk en Sterksel. De gemeenschap leeft er in hoofdzaak van landbouw en veeteelt, óók hadden er, na den aanleg van de spoorlijn Eind hoven-Weert, vele ontginningen plaats. Er is dus voor de ambtenaren genoeg werk te verrichten, maar naar Brabant sehen aard en gemoedelijkheid worden de werkzaamheden van tijd tot tijd onderbroken om een geurig kopje koffie te consumeeren, dat te lekkerder smaak te, omdat de gemeente-secretaris het eigenhandig inschonk, zooals een onzer foto's toont. Omtrent het nieuwe gemeentehuis van Maarheeze en het historische land goed, waarop het zich bevindt, kunnen wij nog de volgende gegevens ver melden. De heerlijkheid behoorde sinds de dertiende eeuw aan het geslacht van Hoorne. In de veertiende eeuw kwam het door huwelijk achtereenvolgens aan Willem, heer van Sevenborn, Willem, heer van Millenberg, en Johan van Schoonvorst, burggraaf van Montjoie. In 1460 verkocht Marie van Schoon vorst het aan Jacob, graaf van Hoorne, heer van Altena. waardoor het weer Het blanke en sierlijke raadhuis van Maarheeze, in een decorum van rijzige hoornen en groene dennen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 20