OPERETTE
Willy Forst en de hoofdvertolkster Maria llolstZij is niet alleen prima-donna, doch tevens directrice van
het operette-theaterwaaraan zij Jauner als regisseur verhonden heeft. - - A u doet hij haar voor, hoe zij
een bepaalde scène moet spelen en de realistische wijze, waarop hij zijn taak opval, is indirect oorzaak van
een spoedige verwijdering tusschén hen.
De gevierde operette-diva Maria Holst tijdens een
souper te harer eere aangericht, waarbij ook Jauner
(Willy Forst) aanzit.
(Foto's Tobis)
Een nieuwe film van Willy Forst bevat altijd wel zooveel
verrassende elementen, dat zij met graagte door het publiek
wordt verbeid. Evenals zijn vorige films loont ook deze
weer de moeite. Zij wordt door Tobis-Film met Pasehen in
ons land uitgebracht.
Laat mij eens een film regisseeren; ik weet hoe
het moet!" heeft Willy Forst, toen hij nog
acteur was, eens uitgeroepen. De filmmagnaten
weigerden aanvankelijk dat risico te aanvaar
den. Ze vonden hem nog te jong en te onervaren,
waarbij zij vergaten dat misschien wel de ervaring,
maar zeker niet de geest van ondervinding afhangt.
Ten slotte zwichtten zij voor zijn herhaald verzoek
en sindsdien is hij een der meest gewaardeerde regis
seurs van de Europeesche filmindustrie. Forst werkt
met overleg en inzicht en al mag dan zijn eene film
meer gewaardeerd worden en misschien zelfs wel be
ter geslaagd zijn dan de andere, 'n absoluut slecht of
slordig gemaakt product hebben we nog nooit van
hem gezien. Zijn films zijn doordacht en welover
wogen en steeds weet hij er een bepaalde kleur aan te
geven, welke bijzonder in
den smaak van het publiek
valt. Hij weet te geven en te
nemen, waarbij hi j de balans
van „eisch" en,,smaak" op
filmgebied zooveel mogelijk
in evenwicht houdt.
In deze film, welke hij
kortweg Operette genoemd
heeft, zou men met een
beetje goeden wil een soort
biografie van zijn eigen
filmloopbaan kunnen zien.
Hij is de man, die de ideeën
heeft en die ze in daden wil
omzetten, doeli in zijn
pogingen gedwarsboomd
wordt door een ideeënlooze
beroemdheid, die echter
invloedrijke machten ach
ter zich heeft. En door dien
De oude operette-stijl, waar
aan de directrice-zangeres
Marie Qeisinger zoo hard
nekkig vasthield en waar
door de operette in discrediet
bij de Weensche bevolking
raakte. Alles was, gelijk de
fotograaf aangeeft, houterig
en zonder originaliteit, met
veel valsch pathos en dito
uitbundigheid.
grooten strijd heen weerklinken en
daveren de schlager-operettes van
een Franz von Snppé, van een
■lolian Strauss en '11 Karl Millöcker
en wordt het verschil tusschén een
goede, juist opgevatte ensceneering
en een dilettantische, futlooze
samenstelling, waarbij alles aan de
ster ondergeschikt gemaakt is,
hoorbaar en zichtbaar geaccentu
eerd. De rivaal va.11 den operette
koning, welke rol Willy Forst zelf
vervult, is een beeldsclioone zange
res (Maria Holst) en het ligt min of
meer in de lijn van de romantische
film, dat die twee ook genegenheid
voor elkaar gaan koesteren. Zij bestrijden elkaar en voelen zich des
ondanks tot elkander aangetrokken, doch het was, gelijk een trouwe
vriend zeiTwee mensehen van hun formaat kunnen samen nooit ge
lukkig worden. Graag had de toeschouwer die twee aan elkaar gegund,
doch de film dwingt hem het slot, zooals het thans is, te billijken.
Behoudens dat Willy Forst voor zijn voornaamste vrouwelijke rol
bezetting nimmer een reeds elders beroemd geworden ster chartert,
doch meestal een vrijwel onbekende laat debuteeren, weet hij ook
spelers met reputatie in de rolbe
zetting op te nemen, doch hen dan
van een andere zijde te belichten
dan we over het algemeen van hen
gewend zijn. Zoo zien we o.a. Paul
Hörbiger en Leo Slezak niet als de
geijkte komieken, wier grapjes als
't, ware de heelefilm moeten dragen,
maar als voortreffelijke acteurs, die
juist door hun bescheiden optreden
en fijne spelkwaliteiten opvallen.
Zoo is het geheel geworden tot
een charmante, prettige film, met
een sterk gemoedelijk Weensch
accent, en vol sappige operette-
melodieën.
Paul Ilörbiger als de miskende
acteur, ilie groote bewondering heeft
voor het talent van Jauner.
