AEG
Electrische
Geschenken
DE ZON - DE WIND - DE AARDE
ZIJ WERKEN MET HERO SAMEN!
19
Juffrouw Fogel onderhield graag de dagslaapje. Toen ze heneden kwam
vriendschap met de notabelen van het voor de koffie, was Elsa er niet. Het
dor]), en wie Johan Rönne krenkte, liep meisje sloeg nog eens extra op de gong,
gevaar, nooit meer op Malarhov ontvan- maar er kwam niemand. Toen is mijn
gen te worden. Rönne was een der zuster op haar kamer gaan kijken. Ze
voornaamste personages in de streek, was er niet. Alles zag er volkomen nor
en zoowel om zijn persoon als om zijn maal uit. Haar mantel en hoed lagen op
positie was hij algemeen gezien. Hij was, het bed die had ze uitgetrokken en
sinds den dood van zijn vader het vorige (laar neergelegd, toen ze terugkwam van
jaar, vrederechter, lid van den Bosch- haar morgenwandeling. In de kast en
raad, en eigenaar van een tegelfabriek op de toilettafel was alles gowoon in
en van Malarhov, met (1e bossclien en orde. Toen dacht mijn zuster, dat zo in
landerijen er omheen. den tuin was, en ze ging kijken, maar
„Had ik hem maar eerder herkend," Elsa was er niet, en niemand had haar
zuchtte juffrouw Fogel. Toen keerde zij gezien. Toen heeft ze het lieele huis van
zich om en liep langzaam huiswaarts, boven tot onder doorgezocht, en in alle
Intusschen was Rönne in zijn auto kamers en hoeken en kasten gekeken,
gestapt en reed hij snel voort in de rich- Ze werd ongerust, ze belde mij op, en ik
ting van Banerberg. Toen hij voor het ben dadelijk uit de stad teruggekomen,
groote huis stopte, zag hij Lund op de Ik ben ook nog eens op zoek gegaan, 't
stoep staan, in afscheidsgesprek met lieele huis en den lieelen tuin door; ik
den veldwachter. Lund kwam aanstonds heb geen plekje overgeslagen, en aan
de stoep af, toen hij Rönne gewaar werd, alle kanten geïnformeerd; ik heb bijna
en met uitgestoken hand trad hij op den al haar kennissen gesproken en op 't
jongen man toe. station alle beambten en ambtenaren
„Goedenmiddag, meneer Rönne," zei ondervraagd. Kortom, ik heb al 't
hij joviaal. „U hebt zeker al van de mogelijke gedaan, om een spoor van
narigheid gehoord?" haar te vinden, maar 't hielp allemaal
Rönne knikte. „Ja, zooeven in 't dorp, niets. Wat denkt u er van, meneer
dus ik dacht: ik zal maar even omrijden Rönne?"
om te zien, hoe de zaken staan." „Eerlijk gezegd weet ik niet, wat ik
„Zeer vriendelijk van u. Ik wil er er van denken moet," kwam langzaam
graag eens met een verstandig mensch het antwoord. „Zoo oppervlakkig bezien
over praten. Ik weet niet. meer, hoe ik zou ik zeggeu: ze is het huis niet eens
ermee aan moet. Komt u binnen!" uitgegaan!"
Rönne volgde hem door een groote „Dat. zei ik ook, toen ik thuiskwam
vestibule naar de studeerkamer, een gisteren. Volgens mijn zuster is er geen
ruim vertrek, dat echter weinig blijk van enkele koffer of tasch weg, niets van dien
studie gaf. Lund ging er groot op, dat aard. Ik heb gisteravond tot over twaal-
hij een zakenman was, en geen boeken- ven opgezeten, omdat ik stellig dacht:
worm. ze komt wel thuis. 't Is vreemd. Ik
Rönne nam plaats in een der groote heb nog nooit zooiets onbegrijpelijks
leunstoelen, die Lund hem aanwees, en beleefd."
zat een paar seconden zijn gastheer aan „Banerberg is een oud huis, meneer
te kijken. Lund. Zou er nergens een geheime uit-
Lund was een man van niet onaan- gang kunnen zijn, een luik of een onder-
zienlijken omvang, maar nauwelijks aardsche gang...."
gemiddelde lengte. Zijn schedel was „Mee, ik weet wel zeker van niet.
van boven afgeplat en glimmend kaal. Toen ik 't huis kocht, heb ik het geducht
Zijn kleine oogjes misten alle uitdruk- na laten kijken. Ik heb zelfs alle vloe
king. Hij had een stuggen mond en een ren op laten breken beneden, om me te
zware kin en een rimpel vet achter in vergewissen, dat er geen vuur in zat.
zijn nek. Hij bewoog zich echter snel Er is geen eentimetertje ruimte, waar
en levendig, hij had zoetsappige, bijna ik niet van weet."
vleierige manieren en meestal toonde „Ik zei 't ook maar, om geen moge
hij meer neiging om te luisteren dan om lijklieid over het hoofd te zien. Dus
te praten. Maar als er aanleiding toe kunnen we maar één gevolgtrekking
was, kon hij terdeeg zijn tong roeren en makendat ze er op de een of andere
uitstekend zijn woorden kiezen. manier in geslaagd is, onopgemerkt het
Hij en Rönne onderhielden een zekere huis te verlaten."
oppervlakkige vriendschap, zooals goede „Jawel, maar waaróm dan?" vroeg
buren met elkaar doen - hoewel zij Erik Lund geërgerd. „Ze had 't hier
geen buren waren. Hun levens raakten volkomen naar haar zin. Ze heeft geen
elkaar nauwelijks. Rönne kwam een ander tehuis en geen familie. Ze kon
enkelen keer aan, om over eenig onder- precies doen wat ze wou. En waar zou
werp van plaatselijk belang te praten, ze heen moeten? Ze heeft, zooals ik al
maar veel vrucht leverden die bezoeken zei, niets meegenomen!"
nooit op. Lund voelde niet veel voor de ,,'t Is een zeer geheimzinnig geval,"
plaatselijke belangenhij was een stads- zei Rönne nadenkend, terwijl hij oprees
mensch, en in den grond liet Stureholm van zijn stoel. „Laten we maar hopen,
hem koud. Banerberg was voor hem dat u gauw iets van haar hoort."
een woning en niets meer. Hij had het „Ja, hopen. maar een mensch wil
oude landgoed gekocht en opgeknapt, iets doen. 't Is een lieele zorg," zei Lund
en de kamers met zijn meubels gevuld, somber, toen hij met Rönne door de
maar daar was alles mee gezegd. Geen vestibule naar de voordeur liep. „Enfin,
familietraditie gaf wijding aan die ver- misschien maken we een kansje, nu 't
trekken, geen herinneringen des harten lieele dorp op de hoogte is. Zooveel te
bonden hem aan dien grond. meer menschen, die uit zullen kijken.
Een enkele vraag van Rönne was Maar aan vreemden hebben we niets,
voldoende, om hem aan 't vertellen te want we kunnen niet eens een signale-
brengen. Rönne luisterde zonder hem ment van liaar geven. We weten niet,
in de rede te vallen. wat ze voor kleeren aanhad of ze
„Ik wou voorkomen, dat er in 't, dorp bruine of zwarte schoenen droeg, of ze
over het geval gepraat werd dat een hoed ophad of niet. Duswe
zult u wel begrijpen maar ik heb 't. kunnen niet veel méér doen dan er 't
niet stil kunnen houden. Ik achtte ine beste van hopen. De groeten aan uw
verplicht, de politie in den arm te nemen, moeder, meneer Rönne."
Elsa wordt namelijk al sinds gistermid- Zoo scheidden zij, en het zou weken en
dag vermist. Zij en mijn zuster zijn om weken duren, vóór zij elkaar weer zagen,
een uur of twee naar haar kaniers ge
gaan. Mijn zuster doet altijd een mid- Vervolg op blz. 22
altijd welkom,
vooral op Moederdag
Verkrijgbaar in alle goede zaken
1
Niets is veranderd aan de hooge kwaliteit van
Hero's Natuurdranken. Vol vitaminen verster*
kend voor jong en oud en ZONDER BON!
Hero vruchtendranken vormen een bron van ge=
zondheid van kracht en van weerstand. Nog
nooit had ons lichaam zoo'n groote behoefte aan
deze dingen als nu. Verslaat U w dorst verdrijf die
loomheid verfrischt en versterkt. Uw lichaam
met de heerlijke natuurdranken van Hero. De
kwaliteit is precies als vroeger - dus de allerbeste
SINAS FRAMBOZEN PERL CASSIS GRAPE FRUIT
EN NU OOK „CERISE" UIT RIJPE HOLLANOSCHE KERSEN
