VOOGDIJ
"""""AKKERTJE
cLusteloosheid
«IS®
Nare dagen
VERVOLGVERHAAL DOOR
AAGE BORKLAND
De Nederiandsche Pijnstiller
PAAR COWBOY'S KRIJGEN,
IK KON NOG NET EEN
over de zonderlinge verdwijning van
Elsa, en even zeker geloofde zij stellig,
dat de pupil van haar broer zich op
Banerberg volmaakt gelukkig had ge
voeld. Maar juffrouw Lund wist niet
alles.
Het eerste half jaar had Elsa het
volkomen naar haar zin gehad, ondanks
haar verdriet. De Lunds gaven haar
alles, wat ze noodig had en wenschen
kon. Ze kreeg royaal zakgeld, en mocht
in de tennisclub gaan, en iedereen, die
zij leerde kennen, was vriendelijk tegen
haar. De tuin en het bosch van Baner
berg en het mooie meer daarachter
waren een onuitputtelijke bron van
genot. Zij voelde zich in een paradijsje
zonder slang.
Maar toen kwam er geleidelijk,
ongemerkt bijna, een gevaar oprijzen,
en wel van een kant, waar zij het minst
verwachtte. Erik Lund had van 't
begin af de rol van den hartelijken en
t.oegewijden voogd gespeeld. Langen
tijd had zij geen ander gebrek in hem
kunnen waarnemen, dan dat hij een
ietsje té hartelijk was. Wat zij in den
omgang met haar vader een vreugde
en een heerlijkheid had gevonden,
werd haar een kruis en een hinder,
toen het van Erik Lund kwam. Maar zij
dacht maar steeds: hij is mijn voogd,
de man, dien vader in zijn laatste
levensdagen heeft uitgekozen, om zijn
plaats in te nemen, voorzoover dat
menschelijkerwijze mogelijk is. Ze was
hem dankbaar voor zijn zorgen en ze
was blij, dat hij van haar Meld. Hij had
ook niét van haar kunnen houden,
en dan had ze zich zeker erg onge
makkelijk gevoeld. Maar toen zijn ge
negenheid te uitbundig werd, maakte
't haaf kregel.
En toen begon zij hem te betrappen
op een blik in zijn oogen, die haar een
koude rilling over den rug joeg. Ze
vond hem onaangename oogen hebben,
had ze van 't begin af al gevonden ze
waren te klein en ze stonden te ver van
elkaar. Eigenlijk viel de heele Erik Lund
niet bijzonder in haar smaak. Ze had
geen hekel aan hem, maar als ze zelf
haar voogd had mogen kiezen, was haar
keuze zeker niet op hém gevallen. Om
haar vaders wil trachtte zij al zijn goede
eigenschappen te waardeeren, en haar
oogen te sluiten voor de trekken in zijn
karakter, die haar minder bewonderens
waardig leken. Ze probeerde zelfs zijn
genegenheid te beantwoorden, maar dat
bleek een zeer moeilijke taak. Over zijn
sympathie of antipathie is een mensch
geen baas.
Het kwam zoo ver, dat zij hem onver
draaglijk ging vinden. Zij begreep niet,
waarom hij haar nu en dan op zoo'n
eigenaardige manier zat te bekijken. Ze
begreep niet, wat hij met zijn blikken
bedoelde, maar onaangename blikken
waren het zeker. Er was iets in haar, dat
er tegen in opstand kwam. Soms pro
beerde hij haar hand te vatten, en tus-
sclicn zijn beide handen te houdendan
trok zij terug: maar als hij trachtte met
zijn dikke vingers haar kin op te lichten,
kon ze het wel uitschreeuwen.
Op een avond zat ze alleen met hem
in de bibliotheek. Juffrouw Lund was
met zware hoofdpijn vroeg naar bed
gegaan. Eenigen tijd heerschte er stilte.
Zij had een boek, en hij scheen in ge
dachten verdiept. Opeens verbrak hij de
stilte met een vraag.
„Je voelt je hier toch heelemaal
gelukkig, is 't niet, Elsa?"
„Eh. ja zeker, meneer Lund,"
antwoordde zij, eenigszins in de war.
„Banerberg is geen slecht huis,
wat?"
„Ik vind 't Mer erg mooi," zei ze,
„vooral den tuin."
„Ja, 't is er niet slechter op geworden,
sind ik 't gekocht heb," ging hij voort.
„Een mooi huis, een prachtig park,
en een mooie omtrek. Hoe zou je 't
vinden* als je dat allemaal je eigendom
kon noemen?"
Zij had in 't eerst geen flauw vermoe
den gehad van zijn bedoeling.
„Ik zon de verantwoordelijkheid
niet aandurven,"zei ze, even lachend, en
toen wou ze doorgaan met lezen.
„Laat dat boek nu liggen, Elsa,"
vroeg hij op zijn zoetsappigsten toon.
„Ik wou even met je praten."
Zij legde het boek op haar schoot en
keek hem aan, maar snel wendde ze haar
oogen af. Ze voelde, dat zij een hekel
aan hem kreeg, als hij haar zoo aanzag.
„Je hebt natuurlijk allang gemerkt,
hoeveel ik van je houd," ging hij voort.
„Van je houden is eigenlijk nog veel te
weinig gezegd ik heb je lief, ik heb
je innig lief, en ik zou zielsgelukkig zijn,
als je mijn vrouw werd. Wil je met'
me trouwen, Elsa?"
Zij schrok er zoo van, zij voelde zich
zoo verbluft en ontsteld, dat zij niet tot
spreken in staat was.
„Ik meen het," hernam hij. „Ik heb
nog nooit iets zóé ernstig gemeend. Ik
ben natuurlijk ouder dan jij, maar niet
té oud, en ik wil alles doen, om je
gelukkig te maken. Ik zou je alles willen
geven
„O, stil toch, meneer Lund!" riep zij
uit, met gloeiende wangen. „LT hebt al
veel te veel gezegdals u nog
meer.
„Toe, niet zoo verschrikt kijken,
kleintje," trachtte hij haar tekalmeeren.
„Ik ben misschien een beetje haastig
geweest maar mijn eenige bedoeling
is, je gelukkig te maken."
„Gelukkig, gelukkig?" zei ze, bijna
vinnig. „U hebt me diep ongelukkig
gemaakt. U hebt alles bedorven. O.
Ze stond op, haar boek Mei op den vloer
en haar oogen fonkelden.
„Ga zitten, Elsa," zei hij vriendelijk
maar beslist. „Er is niets, om je over
op te winden. Een vrouw hoeft zich
nooit beleedigd te achten door de liefde
van een man, en ik heb je oprecht lief.
Ik dacht, dat je dat wel al wist."
„Waarom praat u nu nog door?" riep
zij driftig. „Wou u me het huis uit ja
gen?"
„Integendeel, ik wil je voor goed hier
houden," zei hij glimlachend. „Ik
wil je meesteres van dit huis maken.
Ik wil je een plaats geven onder de
deftigste dames van liet land. Ik wil je
volhangen met diamantenenpaarlen...."
„Zet u dat maar allemaal gauw uit
uw hoofd, meneer Lund," antwoordde
het meisje minachtend. „Denkt u, dat
ik voor geld te koop ben? Ik begrijp
niets meer van u. Ik heb nooit kunnen
denken, dat een vriend van mijn
vader
„Je bent verbaasd, dat zie ik wel,
Elsa," viel hij haar in de rede. ,.ik geel
toe, dat ik een beetje overijld te werk
ben gegaan. Maar de meeste vrouwen
zien al heel gauw, dat een man verliefd
op ze is. Ik dacht, dat jij 't, ook al
gezien had. In ieder geval weet je 't nu.
Vervolg op blz. 19
Neem af en toe 'n "AKKERTJE" gedurende die nare dagen.
De pijnen zullen verdwijnen en U zult zich in korten
tijd dan weer echt prettig voelen, frisch en opgewekt.
"AKKERTJES" zijn onschadelijk voor Uw gezondheid en
ongeëvenaard bij hoofdpijn, kiespijn, aangezichtspijnen,
rheumatische pijnen, spierpijn, lendenpijn, spit enz
Maar ook dadelijk helpend bij kou, koorts en griep!
Lusteloos? Mat? Pijnen? Iedere vrouw kent de klachten,
die zich op gezette tijden telkens opnieuw herhalen.
van die heerlijke, sterke
schoenen, waar onze jongens
zoo lang mee doen. Ze loopen
er mee door plassen, ze voet
ballen er mee en vaak ver
wonder je je, dat ze nog niet
stuk zijn. Maar dan bedenk
je, dat het Cowboy's zijn, de
schoenen die overal teger
kunnen.
ySCHOENEN^
DE BESTE VOOR
UW SCHOENENBON
