12 Gelijkmatig over den rubberdoek in de papier
machine verdeeld en snel gedroogd, worden de ver
malen distributiebons tot een zacht, vezelig papier....
De meeste waren maar gewone, prozaïsche brood-
bons gebleven, al hadden ze vroeger ook linn aspira
ties gekend. Maar oeh, het maakte weinig onder
scheid. We werden samengevoegd, opgeplakt op
groote vellen om zoo weer naar liet distributiekan
toor terug te gaan..Wij hadden onzen plicht vol
bracht, niemand had meer iets van ons te verwach
ten. Wat een verschil brengt dat dadelijk in de
bejegening door de menschen. Geknoeid en gekleefd
en gevouwen werden we samengebonden met een
touw. Niemand die zich nog bekommerde om je
uiterlijk, gezwegen maar van je, intrinsieke waarde.
Ja, alleen een controleur schonk ons nog een oogen-
blik aandacht, maar liet was een blik van louter
tO Een under gedeelte der te vernietigen bons komt inde Papierfabriek Gin nep
in de zware molens terecht, waar zij. nog altijd onder controle van ambtenaren
ter voorkoming van fraudes, tot pulp vermalen worden.
9 Na de eindcontrole worden op het Centraal Distributiekantoor ile
op plak rellen met bons tot papiermol verwerkt, die dienst kan doen als
emballagemateriaal: een roemloos einde voor een waardepapier.
11 In de zoogenaamde Hollanders jvimlt de papierpulp tot een vloei
bare. zuiver verdeelde, vezelige brij.
wantrouwen: of we wel allemaal
zuiver op de graat waren, of er
geen verkeerde elementen tusschen
geslopen konden zijnBonnetjes
met uitgekrabde of bijgeteekende
cijfers, of verknipte en verplakte,
en zulk tuig!
En nu wacht, ik hier op ons
einde. Geen sprake meer van
voorkomendheid, laat staan van
hartelijkheid. Wij liggen op romme
lige, slordige stapels in het stof.
Gelukkig maar, dat ik zelf mijn
einde niet kiezen of bepalen kan:
de keus zou al te zwaar vallen.
Want er zijn er, die hier regel
recht naar de vernietigingsmachine
gaan, om met venijnige mesjes in
heel dunne reepjes gekorven tewor-
den: dan dienen ze nog als papier
wol, als verpakkingsmateriaal. Ja
wel: waardepapier. Tot zoo'n lagen
staat te moeten vervallen en dan
nog voor ieder duidelijk herkenbaar
te zijn!
Neen, dan geloof ik toch, dat
het beter is naar de papierfabriek
gebracht te worden. O, het denk
beeld is niet verlokkend! En het
einde is niet minder roemloos. Maar
niemand zal me dan mijn schande
kunnen nageven. Daar word je
ten minste tot onherkenbaar wor-
dens toe vermalen tot één groote,
grijze brij, waarin niets van kleur
of opdruk meer te onderscheiden
blijft. En als er niets dan fijne,
grijze vezel van ons over is, dan zal
er een vloeibare pap van ons geroerd worden, die
opnieuw tot papier zal worden uitgegoten en gedroogd.
Als dat zal opgewikkeld zijn, dan zullen we worden
versneden tot rolletjes toiletpapier. Een eervol en
blijmoedig einde is dat niet voor iemand, die aan
stijl en aesthetic* gehecht was. Voor iemand, die met
de bankbiljetten en de postzegels op voel van gelijk
heid is opgegroeid. Maarten minste zal dan niemand,
die mij ter band neemt, mijn schande kunnen zien en
kunnen zeggen: ,.Kijk een distributiebonnetje!"
F. D'ALBEMARLK
Eief-n opnamen)
lil ....dal «in /tel miert' ei mie tier machine op
zware rollen gewikkeld wordt....
14 ....die rollet) worden weer afgewondendoor
gesneden en op kleinere klossen over gewikkeld, zoodat
me voormalige distributiebon netjes nog eenmaal dienst
kunnen doen als toiletpapier.
